ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 81
สรุปบท บทที่ 81: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่
อ่านสรุป บทที่ 81 จาก ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ โดย เหมยปาเหย
บทที่ บทที่ 81 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เหมยปาเหย อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 81
ทุกคนในห้องประชุมมองไปที่ไป๋ยี่เฟย
สีหน้าของหลิ่วหลงดูสับสน ดูเคร่งขรึม มองไปที่ไป๋ยี่เฟยแต่ก็ไม่ได้ดูถูกเหมือนแต่ก่อน
หลิ่วจาวเฟิงยังคงไม่เชื่อ และพูดกับหลิ่วเซียวเหยา:“เป็นไปไม่ได้! พี่ชายรอง เขาทำผิดหรือเปล่า? เป็นไปได้อย่างไร?”
ไป๋ยี่เฟยพูดไปตามสิ่งที่เห็น: “โหวจวี๋กรุ๊ปมีเพียงไป๋ยี่เฟยคนเดียว”
ในห้องประชุมเงียบ เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจ
หลังจากที่เงียบอยู่นาน ในที่สุดก็มีคนพูดขึ้น
สุดท้ายหลิ่วหลงอยู่ในโลกธุรกิจมาหลายปี ความสามารถของเขายังพอใช้ได้ แต่น่าเสียดาย ต่อให้มีความสามารถแค่ไหน มันก็ยังเป็นเรื่องไกลตัว และรอยยิ้มที่แสดงออกมาน่าเกลียดกว่าการร้องไห้
“ที่แท้......คือประธานโหวจวี๋กรุ๊ปนี่เอง! เรื่อง.....ดูถูก.....คือเรื่อง.....เมื่อกี้เข้าใจผิดกัน พวกเรา..... ”
ไป๋ยี่เฟยพูดแทรกหลิ่วหลง “เข้าใจผิด?ทุกครั้งก็เข้าใจผิดเหรอ? เพราะฉันเป็นประธาน ดังนั้นกลายเป็นเรื่องเข้าใจผิด! แล้วถ้าฉันไม่ได้เป็นประธานล่ะ มันก็จะกลายเป็นว่าฉันพูดมั่ว ยโสโอหัง และใส่ร้าย? ”
“คือ..... ”หลิ่วหลงเหงื่อแตกครั้งแล้วครั้งเล่า
ไป๋ยี่เฟยตะคอกเบาๆ อย่างเหยียบหยาม
ก็เป็นสักแบบนี้ทุกครั้งเลย เพราะเรื่องสถานะตำแหน่ง ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ก็ผิดหมด และถูกเยาะเย้ยสร้างความอับอายจากคนที่มีตำแหน่งสูงกว่า
แต่ถ้าเปลี่ยนสถานะมา ก็จะกลายเป็นเรื่องเข้าใจผิด และไม่รับผิดชอบต่อความผิดก่อนหน้านั้นของตัวเอง!
ถ้าเขาไม่ใช่ประธานโหวจวี๋กรุ๊ป งั้นเรื่องที่หลี่เสว่ถูกวางยา และถูกลักพาตัว ยังไงก็เป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ยังไงก็ไม่ใช่ความผิดของเขา กลับจะกลายเป็นความผิดของไป๋ยี่เฟยด้วยซ้ำ แถมยังอาจจะทุบตีเขา ทำให้เขาไม่สามารถออกไปจากหลิ่วซื่อกรุ๊ปได้
หลิ่วหลงอยากจะพูดเพื่อแก้ตัว แต่ไป๋ยี่เฟยไม่เปิดโอกาสให้พูด
ไป๋ยี่เฟยจ้องมองไปที่หลิ่วหลง “หลิ่วจาวเฟิงฉันเคยเตือนแกไปแล้วกี่ครั้ง? ว่าให้แกอยู่ห่างๆจากเมียฉัน อย่าคิดแตะต้องเธอ! ”
“แต่แก? ก็ทำลายความอดทนของฉันซ้ำแล้วซ้ำอีก ทั้งที่เมียฉันบอกไม่ชอบแก แต่แกก็ยังวางยาเธอ!”
“ยิ่งรอบนี้แกกลับลักพาตัวคนมาถึงที่บริษัท!”
สีหน้าของหลิ่วจาวเฟิงซีดลงทันที แม้แต่มือก็อดไม่ได้ที่จะสั่น
“พวกแกลองบอกฉันซิ แบบนี้มันมีผู้ชายคนไหนทนได้บ้าง? ”ไป๋ยี่เฟยตะคอกเสียงดังขึ้น
หลิ่วหลงไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ลูกชายของตัวเองจะกล้าทำเรื่องแบบนี้กับภรรยาคนอื่น และยังเป็นภรรยาของประธานโหวจี๋กรุ๊ป!
แต่นี่คือประธานโหวจี๋กรุ๊ป! ที่ไม่มีใครกล้าหยาม? แต่เขากลับสร้างปัญหาได้ถึงขนาดนี้!
ไป๋ยี่เฟยมองไปที่หลิ่วหลง แล้วพูดขึ้นอย่างเย็นชา:"ทำไม? ตอนนี้ให้แกตี แกก็ยังไม่ตีอีกเหรอ?"
หลิ่วหลงสำลัก“คือ..... ”
ไป๋ยี่เฟยตะคอก “ไม่ตีก็ไม่เป็นไร”
หลิ่วหลงรู้สึกโล่งอกมาเล็กน้อยหลังที่ได้ยินแบบนั้น
ไป๋ยี่เฟยพูดต่อ: “แต่ฉันจะโทรแจ้งตำรวจโดยตรงเลย”
ทั้งวางยา ทั้งลักพาตัวคน นี่มันคดีอาญาทั้งนั้น
หลิ่วหลงกังวล “ประธานไป๋ มีเรื่องอะไร ค่อยๆพูดค่อยๆจาก่อน..... ”
ในตอนนั้น หลิ่วจาวเฟิงก็ดึงสติกลับ แล้วตะโกนขึ้นมา: “ไม่! ผมไม่ได้ลักพาตัวคน ผมไม่ได้เป็นคนทำ! ”
พูดจบ หลิ่วเซียวเหยาเห็นท่าจะไม่ค่อยดี รีบคว้าตัวหลิ่วจาวเฟิงไว้แล้วพูด “แกไม่ต้องพูด! ”
พูดจบ หลิ่วเซียวเหยาเดินไปตรงหน้าไป๋ยี่เฟย โค้งคำนับ และขอโทษ: “ขอโทษครับ ท่านประธานไป๋ ผมขอโทษแทนน้องชายของผมด้วยครับ ถ้าคุณต้องการให้พวกเรารับชดใช้ความผิดยังไง พวกเราหลิ่วซื่อยินดีจะรับผิดชอบให้ถึงที่สุดเลยครับ และขอให้ท่านประธานไป๋ ยกโทษให้ความผิดครั้งนี้ของน้องชายผมด้วยครับ”
“ไม่ใช่ ผมไม่ได้...... ”หลิ่วจาวเฟิงอยากจะอธิบาย
“แกหุบปากซะ! ”หลิ่วหลงตะโกนด้วยความโกรธ ในขณะเดียวกัน เขาก็เตรียมมีดโกนพร้อมจะลงโทษหลิ่วจาวเฟิง
“ฉึก”เสียงที่คมชัด
ตบครั้งสุดท้าย เสียงดังสุดๆ
ใบหน้าของหลิ่วจาวเฟิงถูกตบไปหลายครั้ง และบวมขึ้นทันที มุมปากของเขามีสีคล้ำและแดงก่ำ นองเลือด ไม่ต้องพูดถึงน่าสังเวชแค่ไหน
ไป๋ยี่เฟยไม่อยากพูดกับพวกเขา “ปล่อยตัวภรรยาฉันเดี๋ยวนี้”
“ท่านประธานไป๋ ภรรยาของท่านออกจากที่นี่อย่างปลอดภัยแล้วครับ”หลิ่วเซียวเหยายิ้มแล้วตอบ
หลิ่วหลงก็พยักหน้าและเห็นด้วย “ใช่ ท่านผู้หญิงถูกปล่อยตัวแล้ว และมันก็ไม่ได้แตะต้องตัวท่านผู้หญิงแม้แต่ปลายผม ท่านสบายใจได้ครับ”
ไป๋ยี่เฟยขยิบตาให้ไป๋หู่
ไป๋หู่หยิบมือถือขึ้นมาตรวจสอบดูพิกัดตำแหน่งของหลี่เสว่ แล้วพยักหน้าให้ไป๋ยี่เฟย
ไป๋ยี่เฟยถอนหายใจอย่างโล่งอก ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว
“พวกเรากลับ”ไป๋ยี่เฟยพูดกับไป๋หู่
ไป๋หู่พยักหน้า ทั้งสองก็เดินออกไป
เมื่อเห็นเช่นนี้หลิ่วหลงรีบกล่าว“ท่านประธานไป๋ ได้โปรดรอก่อนครับ”
“ยังมีเรื่องอะไรอีก?”ไป๋ยี่เฟยถามพลางหมุนตัว
หลิ่วหลงรู้สึกละอายตอบกลับ: “ท่านประธานไป๋ครับ เรื่องเข้าใจไขข้อกระจ่างแล้ว งั้นเรื่องของโหวจวี๋กรุ๊ปกับหลิ่วซื่อกรุ๊ปคงจะ..... ”
คำพูดของหลิ่วหลงยังพูดไม่จบ แต่ไป๋ยี่เฟยก็เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร ไม่มีอะไรนอกจากให้เขาหยุดโจมตีหลิ่วซื่อกรุ๊ป ความจริงเขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะจัดการกับหลิ่วซื่อกรุ๊ป เขาเพียงต้องการจัดการกับอุตสาหกรรมที่เป็นของหลิ่วจาวเฟิง
“ฉันรู้แล้ว กลับไปแล้วฉันจะถอนออกจากอุตสาหกรรมของหลิ่วจาวเฟิง..... ”
ขณะที่ ไป๋ยี่เฟยยังพูดไม่จบ ประตูห้องประชุมก็มีเสียงดังขึ้นมา “ปึง” แล้วถูกเปิดออกจากด้านนอก
จากนั้น ก็ผู้คนจำนวนมากหลั่งไหลเข้ามา ทั้งหมดดูแข็งแรง และเป็นผู้ชายที่มีกล้ามเนื้อ ทุกคนถือไม้ในมือ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่