ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 88

บทที่ 88

เย่ฮวนเอนหลังพิงข้างๆบ่อน้ำร้อน และหลับตาลงอย่างเพลิดเพลิน หลังจากได้ยินเสียงของ ไป๋ยี่เฟยเขาก็เหลือบไปมองอย่างแผ่วเบา ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าของไป๋ยี่เฟยเพียงไม่ถึงวินาที ก่อนจะมองไปที่ หลงหลงหลิงและไป๋หู่

จากนั้นเย่ฮวนก็หลับตาลงอีกครั้ง และพูดว่า “ถอด!”

“หือ?”ไป๋ยี่เฟยไม่เข้าใจ ถอดอะไร?ถอดเสื้อผ้าเหรอ? น่าทึ่งมาก?

เย่ฮวนไม่ตอบ แต่เป็นสาวสวยที่อยู่ข้างๆเย่ฮวนเป็นคนตอบ “ประธานเย่เป็นคนที่ใส่ใจและจริงใจมากในการที่จะคุยธุรกิจ ดังนั้นประธานเย่พบปะด้วยความจริงใจ”

ไป๋ยี่เฟยลังเลเล็กน้อย

แต่ธุรกิจมูลค่าหมื่นล้าน ต้องล้มเลิกเพราะเหตุนี้เหรอ?

ไป๋ยี่เฟยก็เลยต้องถอดเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงกางเกงตัวเดียว และ “บูม” เสียงลงน้ำ เข้าไปในบ่อน้ำพุร้อน

“ประธานเย่ งั้นตอนนี้เราก็สามารถ......”ไป๋ยี่เฟยยังพูดไม่จบ เย่ฮวนก็พูดแทรกขึ้น

“แต่เธอยังไม่ได้ถอด”เย่ฮวนมองไปที่หลงหลิงหลิงอย่างเกียจคร้าน

เมื่อเห็นสิ่งนี้หลงหลิงหลิงก็ความงุนงง ด้วยหน้าแดง

ไป๋ยี่เฟยกล่าวว่า: “ประธานเย่ พวกเราผู้ชายสองคนถอดไม่เป็นไร แต่ผู้ช่วยหลงเธอเป็นผู้หญิง ก็ปล่อยผ่านไปเถอะครับ?”

“ไม่ถอดเหรอ?”เย่ฮวนขมวดคิ้ว “เท่ากับว่าไม่จริงใจงั้นเหรอ?งั้นก็ไม่ต้องคุยแล้ว”

ไป๋ยี่เฟยกัดฟันแล้วแก้ตัวต่อ “พวกเรารีบมาเลย ไม่ได้เตรียมชุดว่ายน้ำมาด้วย ช่างมันเถอะครับ!”

รอบนี้เย่ฮวนไม่ได้พูด แล้วหลับตา เพลิดเพลินกับสาวสวยที่ค่อยบริการ

ไป๋ยี่เฟยรู้สึกเกลียด ในที่สุดเขารู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้หยิ่งผยองขนาดไหน! ไม่สิ อันนี้ไม่เรียกว่าหยิ่งผยอง เขาเรียกว่าเสแสร้ง!

หลงหลิงหลิงที่อยู่ข้างๆก็ลำบากใจเช่นกัน แน่นอนว่าโครงการใหญ่ขนาดนี้ ไม่สามารถล้มเลิกได้เพียงเพราะเธอ แต่เธอไม่สามารถถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคนมากมายขนาดได้ ยังไงก็ทำไม่ได้!

ในขณะนั้น ก็มีสาวสวยสวมใส่บิกินี่คนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงประตูแล้วเดินเข้ามา พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ไม่ต้องห่วง เราได้เตรียมชุดว่ายน้ำไว้ให้แล้ว”

“เชิญคุณผู้หญิงมากับเราทางนี้เลยค่ะ”

เมื่อได้ยินแบบนี้หลงหลิงหลิงเหลือบมองไปที่ไป๋ยี่เฟย ท้ายสุดก็กัดฟัน เดินตามสาวสวยบิกินี่ไป

เมื่อเห็นเช่นนี้ไป๋ยี่เฟยก็รู้สึกไม่พอใจและ คิดในใจ:มีชุดว่ายน้ำ ทำไมไม่บอกแต่แรก? ตอนนี้เกงกางของเขาเปียกไปหมด เดี๋ยวตอนกลับทำยังไงล่ะ?

ส่วนไป๋หู่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ก็ถอดเสื้อผ้า

แต่เมื่อเขากำลังจะลงไปในน้ำ เย่ฮวน ก็ลืมตาขึ้นและพูดเบา ๆ: “นายไม่จำเป็นต้องถอด ไม่จำเป็นต้องลงมา”

ไป๋หู่มองไปที่ไป๋ยี่เฟย และเมื่อเห็นไป๋ยี่เฟยพยักหน้า เขาก็สวมเสื้อผ้าทันที และยืนอยู่ข้างๆอย่างเงียบ ๆ

ไม่กี่นาทีผ่านไป หลงหลิงหลิงก็ออกมา

ผิวสีขาวราวหิมะ หน้าอกที่อวบอิ่ม เอวบางร่างน้อย ขาเรียวยาว เหยียบลงบนพื้นแล้วก้าวมาทีล่ะก้าว พร้อมด้วยความสง่างามของเธอ ดูแล้วคือดูดีไปหมด

ไป๋ยี่เฟยกลืนน้ำลาย

คิดไม่ถึงว่า หลงหลิงหลิงใส่บิกินี่แล้วจะเป็นแบบนี้!

ส่วนอีกด้านหนึ่งเย่ฮวนก็ลืมตาขึ้น ยิ้มที่มุมปาก จ้องมองหลงหลิงหลิงโดยไม่กะพริบตา

หลงหลิงหลิงก็เดินลงน้ำอย่างใจกล้า เดินไปยืนข้างๆไป๋ยี่เฟย แล้วพูดขึ้นเบาๆ: “ประธานเย่ ตอนนี้เราสามารถคุยธุรกิจได้หรือยัง?”

“ได้ๆ”เย่ฮวนยิ้มแล้วมองไปที่หลงหลิงหลิง