ดาบพิทักษ์แผ่นดิน นิยาย บท 147

แพทย์วัยกลางคนคนนั้นมองหลินเซียวด้วยสีหน้าตื่นเต้น

โรคทางสมองเป็นโรคที่พบเห็นได้มาก

และเมื่อล้มป่วย เพียงชั่วพริบตาเดียวอาการป่วยของผู้ป่วยส่วนใหญ่ก็อยู่ในขั้นอันตรายแล้ว

บ่อยครั้งจึงมักจะมีช่วงเวลาทองของการรักษาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น

และไม่ว่าจะเป็นปัญหาโรคหลอดเลือดสมอง หรือภาวะอุดตันของหลอดเลือดสมอง ภาวะเลือดออกในสมองเหล่านี้…

ปัญหาเหล่านี้เป็นต้นเหตุที่ทำให้เสียชีวิตได้ในที่สุด ซึ่งจะทำให้เกิดความดันในกะโหลกเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน จากนั้นก็ทำให้หลอดเลือดฝอยในสมองแตกเป็นบริเวณกว้างและเกิดเลือดออก

มักจะเสียชีวิตโดยที่ยังไม่ทันได้ผ่าเปิดกะโหลก

ดังนั้น ขอแค่สามารถแก้ปัญหาความดันในโพรงกะโหลกได้ ถึงแม้จะไม่ได้รับการช่วยเหลืออย่างทันท่วงที คนไข้ก็จะไม่ต้องเสียชีวิตโดยทันทีอีก

และเมื่อครู่ อาการของคุณหญิงฉิน อย่างมากที่สุดก็คงไม่เกินครึ่งชั่วโมง ความดันในโพรงสมองก็จะแตะถึงระดับสูงสุด

แต่หลินเซียวปิดประตูห้องไปยี่สิบนาทีและเปิดออกมาอีกครั้ง ปัญหาทุกอย่างก็ได้รับการแก้ไขให้หมดไปอย่างง่ายดายแล้ว

ไม่เพียงแค่ความดันโพรงกะโหลกที่กลับมาคงที่ แม้แต่ภาวะน้ำคั่งในโพรงสมองก็ค่อยๆ หายไปด้วย

นี่มันเป็นวิธีที่เหมือนกับปาฏิหาริย์เลยจริงๆ!

ดังนั้นตอนนี้แพทย์คนนี้แทบอยากจะโค้งคำนับกราบไหว้หลินเซียวในฐานะอาจารย์

“คุณหลิน คุณ…คุณทำได้ยังไงกันแน่ครับ?”

เมื่อแพทย์วัยกลางคนเห็นว่าหลินเซียวเงียบไม่พูดจา จึงพูดขึ้นอีกครั้งด้วยความสุภาพและเคารพนบนอบ

“บอกไป หมอไร้น้ำยาก็ไม่มีทางเข้าใจหรอก”

เมื่อหลินเซียวเอ่ยขึ้นดังนั้น ก็ทำให้ใบหน้าแพทย์หนุ่มคนนั้นแดงก่ำขึ้นทันที

แต่เขาในตอนนี้ไม่กล้ารู้สึกไม่พอใจอีกแม้แต่นิดเดียว

ไม่ว่าจะในด้านไหนๆ ผู้ที่มีความรู้ก็คือครู

ทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมเหนือใครของหลินเซียวนั้น เอาชนะแพทย์หนุ่มคนนี้ได้อย่างราบคาบ

เขาเคารพเลื่อมใสหลินเซียวมากเลยต่างหาก แล้วจะกล้าไม่พอใจได้ยังไง?

ในตอนนี้ทุกคนในตระกูลหลินต่างก็พากันเงียบงันพูดไม่ออก และมองแพทย์คุยกับหลินเซียว

“อะแฮ่ม…คุณหลิน คุณอย่าไปถือสาเขาเลยครับ”

“ผมกำลังคิดว่า คุณมีวิธีที่น่าอัศจรรย์อะไร ถ้าเกิดแบ่งปันมันออกมา ต้องเป็นข่าวดีที่สามารถสร้างประโยชน์และความสุขให้กับผู้คนได้แน่ๆ ครับ”

“เพราะฉะนั้น…”

แพทย์วัยกลางคนรู้ว่าคำขอของตัวเองนั้นดูจะมากเกินไปหน่อย ยังไงซะนี่มันก็เป็นทักษะทางการแพทย์ของตัวหลินเซียวเอง

แต่ในฐานะที่เขาเป็นแพทย์คนหนึ่ง ก็ยังไม่อยากถอดใจกับทักษะด้านการแพทย์ที่น่าอัศจรรย์แบบนี้นี่นา!

หลินเซียวไตร่ตรองอยู่ไม่นานก่อนจะเอ่ยขึ้น “วิธีของผม พวกคุณใช้ไม่ได้ ไม่ต้องถามอะไรให้มากความอีก”

เมื่อเห็นท่าทางเช่นนั้นของหลินเซียว แพทย์วัยกลางคนก็รู้ว่าถามต่อไปไม่ได้อีก ได้เพียงแต่ถอนหายใจเบาๆ และพยักหน้ารับเล็กน้อย

“โอ๊ะ ไม่มีการถ่อมตัวสักหน่อยเลยนะ!”

“ที่ย่าดีขึ้นเป็นฝีมือนายหรือเปล่า ก็ยังไม่แน่เลย”

ฉินเฟยหัวเราะอย่างเหยียดหยัน เธอไม่ชอบท่าทางแบบนี้ของหลินเซียวเลยจริงๆ

“คือ ฉันว่านะ เป็นเพราะร่างกายของย่าแข็งแรงอยู่แล้วมากกว่า ท่านก็เลยฟันฝ่ามันมาได้”

ฉินซิงอวี่เอ่ยเสริมทัพขึ้นมาทันที

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน