ดาบพิทักษ์แผ่นดิน นิยาย บท 148

ทว่าเมื่อเห็นว่าคุณหญิงฉินฟื้นขึ้นแล้ว ในที่สุดหัวใจที่เต็มไปด้วยความกังวลของฉินเค่อสิงและฉินหว่านชิวก็คลายกังวลได้เสียที

เมื่อคุณหญิงฉินหายจากอาการมึนงงในตอนแรก ก็ค่อยๆ ได้สติขึ้นมา

“ฮู่ว!”

คุณหญิงฉินผ่อนลมหายใจออกมาช้าๆ

“ฉันคิดว่าคราวนี้ตัวเองจะได้เดินเข้าประตูนรกไปจริงๆ แล้วซะอีก”

“ไม่คิดว่าจะยังได้เจอพวกเธออีก”

น้ำเสียงของคุณหญิงฉินเต็มไปด้วยความหดหู่

“ย่า ย่าพูดเหลวไหลอะไรครับเนี่ย?”

“มีพวกเราอยู่ด้วย เราจะปล่อยให้ย่าเป็นอะไรไปได้เหรอ?”

“ถ้าเมืองเจียงไม่โอเค เราก็ส่งย่าไปโรงพยาบาลใหญ่ๆ ที่อื่น แม้แต่ไปเมืองนอกยังได้เลย”

“รับรองว่าย่าไม่มีทางเป็นอะไรแน่นอนครับ!”

ฉินซิงอวี่ตบหน้าอกตัวเองและเอ่ยอย่างจริงจัง

“ดี! ดีจริงๆ! ซิงอวี่กตัญญูดีจริงๆ”

คุณหญิงฉินส่ายหน้ายิ้มๆ และรู้สึกปลื้มอกปลื้มใจมาก

ในลูกหลานทั้งสามรุ่นของตระกูลฉิน เธอถือหางฉินซิงอวี่มากที่สุด

ถึงแม้ว่าฉินหว่านชิวจะมีความสามารถที่เหนือกว่าฉินซิงอวี่

แต่ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นผู้หญิง ยังภายภาคหน้าก็ต้องแต่งออกไป

“ย่าคะ ตอนนี้ย่ารู้สึกไม่สบายตัวตรงไหนไหมคะ?”

ฉินหว่านชิวก้าวมาข้างหน้าและเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง

คุณหญิงฉินได้ยินดังนั้นก็มองฉินหว่านชิวแวบหนึ่ง

“ฉันไม่ได้ไม่สบายตรงไหน”

“ถ้าจะให้บอกว่าไม่สบาย ก็คงไม่สบายเป็นเพราะเรื่องของแก”

“แกจัดการเรื่องของแกให้เรียบร้อยได้เมื่อไหร่ ฉันก็รู้สึกดีขึ้นเมื่อนั้นแหละ”

คุณหญิงฉินเอ่ยเป็นนัย ฉินหว่านชิวเองก็พอจะฟังออก จึงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาเบาๆ

“ตอนนี้คุณพักผ่อนให้เยอะๆ ดีกว่า”

ในตอนนั้นเอง หลินเซียวก็เลื่อนวีลแชร์มาข้างหน้า เขามองคุณหญิงฉินและเอ่ยขึ้น

เมื่อคุณหญิงฉินได้ยินเสียงนั้น สายตาของเธอก็เต็มไปด้วยไฟโทสะทันที

“ใครให้มันเข้ามา?”

“ไอ้ตัวซวยนี่ ต้องให้ฉันโมโหตายเพราะมันก่อนใช่ไหมพวกเธอถึงจะพอใจ?”

ทันใดนั้นคุณหญิงก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ทำให้ทุกคนในตระกูลฉินพากันงุนงงเล็กน้อย

“ตั้งแต่มันเข้ามาในบ้านตระกูลฉิน สองปีมานี้สถานการณ์ในบ้านตระกูลฉินก็ย่ำแย่ลงเรื่อยๆ”

“หลินเซียว แกมันตัวซวยของแท้เลย”

คุณหญิงฉินยิ่งมองหลินเซียวก็ยิ่งรู้สึกไม่สบอารมณ์

“ย่าคะ ย่าว่าหลินเซียวแบบนี้ได้ยังไงกันคะ?”

“ยังไงหลินเซียวก็ไม่ได้เป็นคนทำให้ย่าป่วยสักหน่อย แถมครั้งนี้ก็ยังเป็นเพราะหลิน…”

ฉินหว่านชิวยังไม่ทันได้เอ่ยจนจบประโยค ก็ถูกคุณหญิงฉินขัดจังหวะขึ้นเสียก่อน

“ยังจะบอกอีกเหรอว่าไม่ใช่เพราะมัน?”