ดั่งรักบันดาล นิยาย บท 9

อวี้อี่มั่ว

ผู้ชายที่จู่ๆ ก็ปรากฏกายขึ้น แท้จริงแล้วก็คืออวี้อี่มั่ว

หร่วนซือซือนึกว่าตัวเองจะต้องได้รับฝ่ามือที่มีแรงมหาศาลของฉินเสียนหลี่ไปเสียแล้ว ใครจะไปรู้ว่าจู่ๆ อวี้อี่มั่วจะโผล่มาช่วยชีวิตเธอเอาไว้ได้ทันอย่างทันท่วงที

ภาพที่ปรากฏคืออวี้อี่มั่วที่กำข้อมือของฉินเสียนหลี่อย่างไม่ต้องใช้แรงพยายามใดๆ เลยไม่แต่น้อย แต่ฉินเสียนหลี่กลับดูทรมานเจ็บปวดถึงขีดสุด ปากก็ครวญครางเอ่ยขอให้ปล่อยมืออย่างไม่หยุด

“แกเป็นใคร ปล่อยมือผัวฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ” หยางเย่ที่อยู่ข้างๆ เห็นเหตุการณ์ผลิกผัน ก็รีบเดินขึ้นหน้ามาหาทันที

อวี้อี่มั่วเห็นหยางเย่เดินเข้ามาหา ราวกับว่าจะหลบเชื้อโรคอย่างไรอย่างนั้น รีบปล่อยมือของฉินเสียนหลี่ออกทันที จากนั้นก็ไปคว้าดึงหร่วนซือซือมาอยู่ที่ข้างกายตนเอง

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นในชั่วอึดใจเดียว

เขาเอนหัวเล็กน้อยแล้วเอ่ยถามหร่วนซือซือ “บาดเจ็บตรงไหนไหม”

แม้ว่าน้ำเสียงจะยังคงเย็นเรียบเช่นเดิม แต่กลับทำให้ใจของหร่วนซือซืออบอุ่นขึ้นได้อย่างไรก็ไม่รู้

สบตาเข้ากับสายตาอันนิ่งครึมของอวี้อี่มั่ว หร่วนซือซือก็ส่ายหัว

เมื่อได้เห็นว่าจู่ๆ ก็มีคนมาช่วยหร่วนซือซือ ซ้ำยังเป็นผู้ชายที่ดูสง่างามและเฉียบแหลมแบบนี้

อารมณ์กรุ่นโกรธภายในใจของหยางเย่ก็ไม่อาจที่จะมอดลงไปได้ เธอตะคอกเข้าใส่อวี้อี่มั่ว “แกเป็นใคร คิดจะแส่เข้ามายุ่งเรื่องของคนอื่นเหรอ”

ทว่าขณะที่สิ้นเสียงคำพูดของหยางเย่ลง ตอนนั้นเองที่ฉินเสียนหลี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็สังเกตเห็นใบหน้าของอวี้อี่มั่ว สีหน้าเขาเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก พูดอย่างตื่นตระหนกและหวาดกลัวว่า “อวี้ ประธานอวี้! ”

ประธานอวี้?

หยางเย่หันหน้าไปดูฉินเสียนหลี่หนึ่งที

แม้ว่าเธอจะไม่เคยเจอประธานอวี้มาก่อน แต่ว่าคนที่ถูกเรียกว่าประธานอวี้ในเมืองเจียงโจวนี้ มีน้อยเสียยิ่งกว่าน้อย ซ้ำแล้วผู้ชายที่มีหน้าตาลักษณะที่โดดเด่นออกมาจากฝูงชนเช่นนี้ ก็มีเพียงแค่คนคนนั้นแล้ว

“คุณคืออวี้อี่มั่ว! ” หยางเย่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

ผู้ชายคนที่มาช่วยหร่วนซือซือ ที่แท้ก็คือผู้มีอำนาจคับฟ้าแห่งเมืองเจียงโจว อวี้อี่มั่ว

“ไสหัวไป” อวี้อี่มั่วปรายตามองหยางเย่ ปากบางๆ ของเขาเผยอเพียงเล็กน้อย พูดออกมาคำไม่กี่คำนี้