แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 417

เสี่ยวหวางเคยได้ยินเรื่องเล่าตลกมาอย่างหนึ่ง

เครื่องบินลำหนึ่งเจอเหตุอันตราย จำเป็นต้องลงจอดบนท้องทะเล กัปตันสั่งให้ผู้โดยสารสไลด์ลงไปด้านล่างเพื่อไปนั่งบนเรือชูชีพของผู้มาช่วยเหลือ

แต่ว่าไม่มีใครกล้าลงไป

ฉะนั้น กัปตันจึงคิดหาวิธีอย่างหนึ่ง สั่งการกับแอร์โฮสเตสว่า "เธอไปบอกกับคนอเมริกันว่านี่คือการผจญภัย บอกกับคนอังกฤษว่านี่คือเกียรติยศ บอกกับคนฝรั่งเศสว่านี่คือความโรแมนติก บอกกับคนเยอรมันว่านี่คือกฎข้อบังคับ แล้วบอกกับคนญี่ปุ่นว่านี่คือคำสั่ง เท่านี้ก็พอแล้ว"

แต่แอร์โฮสเตสกลับทำสีหน้าลำบากใจ "แต่บนเครื่องบินลำนี้ล้วนเป็นคนหัวเซี่ยที่มาท่องเที่ยวแพ็กเกจราคาพิเศษทั้งหมดเลยนะคะ!"

กัปตันยิ้มอย่างได้ใจ "อย่างนั้นก็ยิ่งง่าย เธอก็บอกไปซะว่านี่คือของฟรีก็ได้แล้ว"

จากนั้นไม่นานผู้โดยสารบนเครื่องบินก็ลงไปกันจนหมด

แม้ว่านี่จะเป็นเรื่องตลกที่สร้างขึ้นมาจากพวกคนน่าเบื่อ แต่กลับแสดงออกถึงความคิดของคนหัวเซี่ยมากมายได้ดี ร้านค้ามากมายใช้กลยุทธ์นี้ในการโฆษณาแล้วเห็นผลอย่างดี

เมื่อก่อนเสี่ยวหวางยังรู้สึกดูถูกเรื่องตลกนี้อยู่เลย รู้สึกว่าคนที่สร้างเรื่องตลกนี้มีความหมายที่ต้องการเหยียดศักดิ์ศรีของคนหัวเซี่ย แต่เมื่อเสี่ยวหวางมาถึงที่หอเซียงหม่าน ก็ได้พิสูจน์แล้วว่านี่ไม่ใช่เพียงแค่เรื่องตลก แต่เป็นความจริง

หน้าร้านหอเซียงหม่านเข้าแถวยาวสองแถว แทบจะยืนเต็มถนนทางเดิน

เสี่ยวหวางยืนมองอยู่ด้านข้างสักครู่ เดิมทีคิดอยากจะกลับแล้ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดจากลูกค้าที่เพิ่งลิ้มลองเดินออกมาจากหอเซียงหม่าน โดยแต่ละคนต่างก็ตกตะลึง พูดว่าซุปของหอเซียงหม่านมีฤทธิ์ดีกว่าของว่านเค่อไหลร้อยเท่า เพิ่งกินเข้าไปได้นาทีเดียว อาการป่วยในร่างกายทั้งหมดก็หายดีหมดจด

เมื่อได้ยินคนพวกนั้นเล่าต่อกันอย่างน่าอัศจรรย์เช่นนั้น เสี่ยวหวางจึงทำได้แค่ขมวดคิ้วแล้วเดินไปต่อแถวที่ด้านหลังเงียบๆ