เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1063

ตอนนี้ ในที่สุดถังเฉาก็ตอบสนองกลับมาแล้ว

สถานการณ์ในตอนนี้ถ้าไม่ใช่การคิดวางแผนทำร้ายมันก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว

“ที่แท้วันนี้แกก็วางแผนมาอย่างดีแล้วใช่ไหม?”

ถังเฉาสีหน้านิ่งเงียบ“พูดแบบนี้ แสดงว่าครั้งนี้ไม่ว่ายังไงฉันก็หนีไม่รอดแล้วสินะ”

“ถูกต้อง！”

ตาเฒ่าน้อยที่อยู่ข้างบนหัวเราะพร้อมกับพูดยืนยัน

“ในเมื่อแกเข้าใจเรื่องนี้แล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องอธิบายแล้ว มานี่ ไปจับตัวมันมาซะ”

โครมมม！

ข้างนอกการแข่งขันสมาคมบูโดมีผู้คนมากมายพากันเข้าไปอย่างไม่ขาดสาย ต่างพุ่งกระโจนไปยังถังเฉา

ในตอนนี้ คนของตระกูลเย่ที่นำโดยเย่ไป๋ก็กีดกันฝูงชนอย่างต่อเนื่อง แต่เนื่องด้วยพวกเขาเป็นประชาชนคนทั่วไป จึงไม่สามารถลงมือได้ ไม่อย่างนั้นตระกูลเย่ก็จะอยู่ยากแล้วเหมือนกัน

ถังเฉาก็ดูรู้ว่าตระกูลเย่ก็อึดอัดลำบากใจอยู่เหมือนกัน จึงพูดตะโกนไปหาคนของตระกูลเย่

“ตระกูลเย่ พวกคุณไม่ต้องช่วยผม รีบออกไปจากที่นี่เร็วเข้าเถอะ！”

พอได้ยินเสียงนี้ เย่ไป๋ก็หันกลับไปมองถังเฉาหนึ่งที

ถังเฉาก็พยักหน้าให้กับเขา จากนั้นก็เคลื่อนตัวไปมาเพื่อหลบการไล่ล่าโจมตีของคนที่เข้ามาในการแข่งขันสมาคมบูโด

“คุณยังจะเอาหน้าอีกไหม? ถึงได้ให้ประชาชนคนทั่วไปพวกนี้ไล่ตามจับถังเฉา เป็นแบบนี้ถังเฉาก็สวนกลับไม่ได้ แล้วก็ผ่อนการระมัดระวังตัวลงไปไม่ได้เหมือนกัน”

นายพลเฉินสีหน้าเยือกเย็น พูดขึ้นด้วยความโมโห

เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของคนราชวงศ์ต้าเซี่ยต่างก็ชำนาญศิลปะการต่อสู้ทั้งนั้น แม้ว่าจะระดับไม่ได้สูงมาก แต่ถ้ารวมเข้าด้วยกัน ก็เป็นพลังที่น่ากลัวสุดๆ

ตาเฒ่าน้อยที่อยู่ข้างๆได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะออกมา มองนายพลเฉินพร้อมกับพูดขึ้น“นายพลเฉิน คุณอย่าลืมล่ะ พวกเราเป็นคนของราชวงศ์ ถ้าราชวงศ์จะฆ่าถังเฉา พวกเราก็ทำได้แค่จัดการให้เท่านั้น”

ตอนนี้ นายพลเฉินแค่ยิ้มอย่างเย้ยหยัน

“คุณอยากจะจับตัวถังเฉาผมไม่สน แต่คุณให้ประชาชนคนทั่วไปจำนวนมากมายขนาดนี้มาสร้างความวุ่นวายโกลาหลที่การแข่งขันสมาคมบูโดแบบนี้ ผมไม่ยอม”

พูดจบ นายพลเฉินก็ลุกยืนขึ้นมา คว้าง้าวฟางเทียนที่ส่องประกายแสงข้างกายของตัวเองมา ย่อตัวลง กระโดดลงมาข้างๆสังเวียนต่อสู้ของการแข่งขันสมาคมบูโด ราวกับเทพ

นายพลเฉินยกง้าวฟางเทียนในมือขึ้นมา ฟาดลงไปที่พื้นอย่างแรงหนึ่งที

บูม！

ทันใดนั้น ทั่วทั้งโลกก็ราวกับสั่นสะท้าน พื้นดินสั่นสะเทือนขึ้นมาทันที

“ทุกคนหยุดเดี๋ยวนี้ ถ้าใครยังขยับอีกล่ะก็ ฉันจะฆ่าทิ้งซะ”

นายพลเฉินพูดตะคอกออกมา

“ไม่ว่าวันนี้ใครจะทำผิด หรือทำผิดอะไร ฉันก็ไม่สนทั้งนั้น ฉันแค่อยากจะดูการแข่งขันสมาคมบูโดให้จบอย่างสงบๆเท่านั้น ถ้าใครมารบกวนฉันในการดูการแข่งขันสมาคมบูโด ฉันรับประกันได้เลยว่ามันคนนั้นจะอยู่ไม่ถึงวันพรุ่งนี้แน่นอน！”

เสียงของนายพลเฉินราวกับสายฟ้าฟาด แผ่กระจายความหวาดกลัวที่ไม่จบสิ้น

ทันใดนั้น ผู้คนทั้งการแข่งขันสมาคมบูโดก็ไม่กล้าขยับแม้แต่นิดเดียว กลัวว่าถ้าตัวเองขยับแล้วจะกลายเป็นศพ

“ทุกคน กลับไปนั่งที่ของตัวเองเดี๋ยวนี้ คนที่จะแข่งขันก็สู้กันต่อ”

“ถังเฉาไม่ต้องเป็นห่วง วันนี้ผมดูแลความปลอดภัยของคุณเอง ใครคิดจะแตะต้องคุณ ผมจะฆ่ามันเอง คุณสู้อย่างสบายใจได้เลย！”