เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 152

บทที่ 52 ซ่งหรูอี้

สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ประตูบ้านหน้าลานของตระกูลซ่ง

แม้ว่าในตระกูลซ่งจะมีลูกสาวหลายคน แต่มีเป็นเพียงคนเดียวที่มีคุณสมบัติิเหมาะสมที่จะถูกเรียกว่า "คุณหนู"เท่านั้น

ซ่งหรูอี้！

“รองหัวหน้า！”

ดวงตาของเฟิ่งหวงเป็นประกาย หล่อนรู้อดีตของรองหัวหน้า และรู้ว่าศัตรูที่ใหญ่ที่สุดก็คือ หญิงคนนี้！

ถังเฉายกมือห้าม เพื่อหยุดเจตนาที่ต้องการจะฆ่าของเฟิ่งหวง

นอกจากใบหน้าที่สงแล้วยังแฝงไปด้วยรอยยิ้มที่ตลกและดูซับซ้อนนัก

“ซ่งหรูอี้ มาสักทีนะ...”

“หรูอี้มาแล้ว！”

เมื่อได้ยินสามคำนี้ ซ่งสวินก็เหมือนได้ยินเสียงสวรรค์ หัวใจที่พองโตของเขาตอนนี้ได้ปล่อยมันลงมาแล้ว

รุ่นน้องตระกูลซ่ง ต่างมีความตื่นเต้นอยู่ในแววตา จากนั้นก็เหมือนกับมีความมั่นใจขึ้นมา มองไปที่ถังเฉาด้วยความดุดัน

“ถังเฉา นายตายแน่！”

เฟิ่งหวงมองไปที่ประตูใหญ่ หล่อนไม่เข้าใจว่าเพียงแค่ผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น ทำไมพวกเขาถึงได้มีอาการคึกขนาดนี้？

อย่างไรก็ตามสิ่งนี้กระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเฟิ่งหวง ที่อยากรู้ว่าผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้หน้าตาเป็นยังไง

กึก กึก...

กึก กึก...

หลังจากนั้น ทุกคนก็ได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้น

ร่างสูงสง่าเดินเข้ามาท่ามกลางกลุ่มชาย

เสื้อสูทสีดำปกคลุมเสื้อเชิ้ตสีขาวบางๆด้านใน หล่อนไม่ได้สวมกระโปรงแต่อย่างใด หากแต่เป็นกางเกงทรงตรงที่ดูหลวมนิดหน่อย เผยให้เห็นเรียวขาที่ขาวดุจหิมะ

ผ้าพันคอเนื้อนุ่มพันอยู่รอบคอของหล่อน นี่เป็นสิ่งประดับชิ้นเดียวที่อยู่บนตัว

อย่างไรก็ตาม ผู้คนต่างรู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่ามันเหมือนกับเวทมนตร์ ใส่เสื้อผ้าธรรมดาเรียบง่ายแต่กลับดูเป็นหญิงสาวที่ดูมีชนชั้น

ในขณะที่หล่อนเดินเข้ามา งานเลี้ยงที่เสียงดังก็กลับเงียบสงัด ผู้คนต่างมาด้วยความหวาดกลัว ยกเว้นถังเฉาและเฟิ่งหวง

“ประธานซ่ง！”

ซ่งหมิงเวยรีบเดินมาข้างหน้า และทักทายซ่งหรูอี้

ซงหรูอี้พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็เดินตรงต่อไป

เมื่อเดินผ่านถังเฉาและเฟิ่งหวง หล่อนได้หยุดฝีเท้า แล้วมาอยู่ตรงหน้าของพวกเขา

โดยที่ไม่ต้องหันศีรษะไป เพียงแค่เหลือบมองอย่างขี้เล่นไปที่ถังเฉา

เฟิ่งหวงมองหล่อนอย่างไม่เป็นมิตร แต่หล่อนไม่รู้สึกรู้สาอะไร กลับก็ได้แต่ยิ้มและยังคงมองไปข้างหน้า--ราวกับว่ากำลังมองหมาตัวหนึ่งที่กำลังเห่าใส่หล่อน

หลังจากยืนแช่เป็นเวลาหนึ่งวินาที ซ่งหรูอี้ก็ถอนสายตาออก พร้อมกับเดินตรงต่อไปที่ตรงกลางของงานเลี้ยง

เมื่อเห็นว่ามีพนักงานรักษาความปลอดภัยของตระกูลซ่งยืนล้อมรอบอยู่ ซ่งอี้หรูก็บ่นเล็กน้อยว่า “คืนนี้เป็นการประชุมธุรกิจของฉัน จะมีพนักงานรักษาความปลอดภัยทำไมตั้งเยอะแยะ ออกไปให้ซะ！”

คำพูดของหล่อนนั้นราวกับฟ้าร้อง สีหน้าของทุกคนนั้นเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“หรูอี้ จำเขาได้ไหม เขาคือคนไร้ประประโยชน์ที่หนีงานแต่งงานเมื่อห้าปีก่อนไงไม่เพียงแต่ทำร้ายเทียนซานแต่ยังจะฆ่าฉันด้วย！”ชายวัยกลางคนกล่าวเบาๆกับซ่งหรูอี้

“งั้นเหรอ？”

ซ่งหรูอี้เหลือบไปมองถังเฉา จากนั้นก็พูดเบาๆว่า “รอให้งานประชุมทางธุรกิจของฉันเสร็จสิ้นลง แล้วฉันจะมาขอคำอธิบายก็แล้วกัน”

สีหน้าของคนในตระกูลซ่งนั้นเปลี่ยนไปอย่างมาก ซ่งหรูอี้ ไม่ได้คิดจะมาแก้แค้นแทนพวกเขาหรอกเหรอ？