เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 156

บทที่ 156 ตระกูลเหมินเสนอการแต่งงาน

กลางดึกคืนหนึ่ง มีรถโรลส์รอยซ์กำลังขับรถอยู่บนถนน

ถังเฉาที่นั่งอยู่เบาะหลัง มองไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย

เมื่อห้าปีคน ตระกูลซ่งให้ยาแก่เขาจนอ่อนแอปางตาย ถูกชายชุดดำไม่รู้ที่มาลักพาตัวไป ทำให้ได้พบกับหลินชิงเสว่ที่โดนลักพาตัวมาด้วยกัน

ถังเฉาคิดมาตลอดว่าซ่งหรูอี้ได้เรียกคนให้มาจับตัวเขา แต่ซ่งหรูอี้ก็กลับปฏิเสธอย่างหนักแน่น

หล่อนไม่จำเป็นที่จะต้องโกหกและไม่ชอบการโกหก ถ้าหล่อนบอกว่าไม่ได้ทำนั่นก็หมายความว่าหล่อนไม่ได้ทำอย่างแน่นอน

ถ้าไม่ใช่หล่อน แล้วจะเป็นใครกัน？

สายตาที่ดูลึกลับของถังเฉานำพาบรรยากาศที่เงียบสงบมา

ไม่ว่าเป็นใคร เรื่องเมื่อห้าปีก่อน มันจะต้องจ่ายคืนอย่างสาสม！

“รองหัวหน้า”

เฟิ่งหวงที่ขับรถอยู่ด้านหน้า จู่ๆก็พูดขึ้นมา “มีข่าวเกี่ยวกับตระกูลหลวงในเยี่ยนตูด้วยล่ะ”

ถังเฉาหรี่ตาลง พร้อมกับยืดตัวตรงนั่ง “รีบพูดมาเร็ว”

“ตระกูลหลวงในเยี่ยนตูมีอิทธิพลในเยี่ยนจิง ซึ่งมีทั้งหมดสี่ตระกูลด้วยกัน และตระกูลหลินก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ”

“อย่างไรก็ตาม คำว่า‘ตระกูล’นี่มันเป็นคำที่กว้างเกินไป คนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับตระกูลหลิน ก็มักจะเรียกตัวเองว่า‘เป็นคนในตระกูล’ไปด้วย ข้อมูลของท่านหลินนั้นโดนลบไปอย่างตั้งใจ แต่สิ่งที่แน่นอนก็คือ ตำแหน่งที่หล่อนอยู่ในตระกูลหลินคงไม่ใช่ระดับล่างแน่นอน เพียงแค่หล่อนออกจากตระกูลโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตเท่านั้น”

“ทำไมหล่อนต้องทำขนาดนั้นกัน？“ ถังเฉาขวดคิ้ว

เฟิ่งหวงส่ายหัวและพูดว่า “สาเหตุยังไม่ทราบแน่ชัด แต่ว่า คนของตระกูลหลินต่างขอร้องให้ท่านหลินนั้นกลับไป”

“ขณะเดียวกันพวกเขาก็ให้ความสำคัญกับชีพจรการไหลเวียนของเลือดอีกด้วย ถึงขึ้นที่ระแวงเลยทีเดียว---ในช่วงที่ท่านหลินตั้งครรภ์ พวกเขามักจะขึ้นมาบ่อยๆ ไม่เพียงแต่ให้หล่อนทำแท้ง อีกทั้งยังทำให้เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์อีกด้วย！”

ฮะ---

หลังจากที่ประโยคสุดท้ายได้จบลง ดวงตาของถังเฉาก็ดูเย็นชามากขึ้น เต็มไปว่าเจตนาที่ต้องการจะสังหาร

“ราชวงศ์เยี่ยน จะหลอกลวงกันมากเกินไปแล้ว！”

การล่วงละเมิดทั่วๆไป ถังเฉาก็ยังพอที่จะรับได้ แต่การที่ไปลอบฆ่าโดยอุบัติเหตุทางรถยนต์นั้น สิ่งที่คนเหล่านั้นได้ทำ มันทำให้เจตนาการสังหารของถังเฉานั้นเพิ่มมากขึ้น

โชคดีที่หลินชิงเสว่นั้นคลอดถังเสี่ยวลี้ออกมาได้อย่างปลอดภัย หากต้องมาตายด้วยเหตุผลเหล่านี้ ถังเฉาคงนำคนและม้าไปโค่นราชวงศ์เยี่ยนให้สิ้นซาก

หลังจากนั้นอยู่สักพัก ความโกรธภายในจิตใจของถังเฉาก็ค่อยๆสงบลง “อย่าพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก จัดการมันอย่างลับๆ”

“ค่ะ รองหัวหน้า”

ยังไม่ถึงครึ่งเดือน ถังเฉาไม่ได้กลับไปที่บ้านของหลินชิงเสว่แต่อย่างใด แต่กลับไปที่คฤหาสน์ซานสุ่ย จากนั้น ทันทีที่ถึงบ้าน ก็มีโทรศัพท์เข้ามา

“ชิงเสว่？”

ถังเฉาตกใจ ดึกขนาดนี้แล้ว หล่อนยังไม่นอนอีกงั้นเหรอ

“คุณไปไหน？”

ทันที่รับสาย ก็ได้ยินเสียงของหลินชิงเสว่

เสียงของหล่อนนั้นดูนุ่มนวล คงจะไม่อยากปลุกลูกสาวที่กำลังนอนอยู่

ถึงอย่างไรก็ตาม ถังเฉาก็ยังฟังออกถึงน้ำเสียงที่ดูเป็นห่วงของหล่อน

ยังไม่ได้พูดเรื่องน้องสาวโดนปล้นแต่อย่างใด การที่ถังเฉาออกไปข้างนอกดึกๆแบบนี้ มันทำให้หล่อนไม่สบายใจ

หากหันหลังกลับไป มันไม่ใช่การรู้บุญคุณ แต่มันคือการแก้แค้นต่างหาก

เรื่องที่รู้บุญคุณ ถังเฉานั้นได้ทำมันไปเรียบร้อยแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่นั้นมีเพียงการแก้แค้น

ถังเฉาหัวเราะ “ก็แค่การเล่าเรื่องกับ‘เพื่อนเก่าแก่’นะ”

“เพื่อนเก่าแก่คนนั้น คือซ่งหรูอี้ล่ะสิ ？” หลินชิงเสว่กล่าวในทันที น้ำเสียงของหล่อนดูเปลี่ยนไปเย็นชา

ตอนนี้ กลายเป็นว่าถังเฉาเองที่เกิดความประหลาดใจ “คุณรู้ได้ยังไงกัน？”

หลินชิงเสว่ไม่ได้พูดอะไรออกมา จากนั้นก็กดวางสายโทรศัพท์ไป