บทที่172 ความจริงใจของตระกูลเจิ้ง
ก่อนหน้านี้ไม่กี่วินาที บอร์ดี้การ์ดตระกูลเจิ้งมีท่าทีขึงขังดุดัน พริบตาเดียวทั้งหมดนอนตายกองอยู่กับพื้น หลงเหลือเพียงคนมีฝีมือคนหนึ่งที่ตระกูลเจิ้งว่าจ้างมาด้วยเงินจำนวนมาก สายตาเห็นภาพที่สร้างความประหลาดใจ ตกตะลึงจนพูดไม่ออก
สภาพศพที่กองเกลื่อนกลาด เจิ้งหลินเบิกตาโพลงจนไม่กล้าเชื่อในสายตาตนเอง ไม่กล้าแม้แต่กะพริบตา สีหน้าเขาซีดเผือดในเวลาอันรวดเร็ว
เจิ้งเทียนเฉิงเองก็ตกใจจนหัวใจตกไปที่ตาตุ่ม นั่งไปกองกับพื้น ตัวสั่นเทา ทุกคนล้วนเป็นบอร์ดี้การ์ดติดอาวุธที่เขาใช้เงินไปมากมายฝึกฝนขึ้นมา
คิดไม่ถึงว่าทั้งหมดจะตายในชั่วพริบตา!
ผลที่ออกมาเช่นนี้ ถังเฉาได้คาดการณ์ล่วงหน้าไว้ทั้งหมดแล้ว แต่ว่า เขายังคงมองจ้าวเย็นหรานด้วยความประหลาดใจ
เห็นได้ชัดว่า คนที่ลงมือก็ควรเป็นเย่เทียนหลง คาดไม่ถึงกลับกลายเป็นจ้าวเย็นหราน
คล้ายกับว่าจะสัมผัสได้ถึงสายตาของถังเฉา จ้าวเย็นหรานหันไปมองเขาแย้มยิ้มอย่างมีเสน่ห์ กะพริบตาปริบ ๆ ราวกับพูดว่าคุณติดค้างฉันแล้วนะ
“เป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้......”
คนในตระกูลเจิ้งค่อย ๆ ประคองเจิ้งเทียนเฉิงลุกขึ้น ร่างกายที่แก่ชรายังคงสั่นเทาจนควบคุมไม่ได้ มองจ้าวเย็นหรานด้วยความตื่นตกใจ พูดพึมพำออกมา: “จากข้อมูลที่ฉันรู้ ผู้นำตระกูลจ้าวมีบุตรชายเพียงคนเดียว ไม่มีบุตรสาว......เธอเป็นใครกันแน่!”
ใบหน้ารูปไข่ดั่งจิ้งจอกสาวของจ้าวเย็นหรานเผยไอสังหารออกมา พูดอย่างดุดันว่า: “คุณพูดถูกต้องแล้ว ประธานจ้าวไม่เหมาะสมจะเป็นพ่อของฉันจริง ๆ!”
คำพูดประโยคนี้ ฟังดูแล้วแฝงไว้ด้วยความเกลียดชังอย่างรุนแรง เย่เทียนหลงถอนหายใจเบา ๆ
ดวงตาของถังเฉา หรี่ลงเล็กน้อยเช่นกัน
เรื่องราวของประธานจ้าว เขารู้มากกว่าคนอื่น นอกจากจะมีบุตรชายนอกสมรสจำนวนมากแล้ว เขายังมีบุตรสาวแท้ ๆ อีกหนึ่งคน
เพียงแต่ว่า บุตรสาวแท้ ๆคนนี้ไม่รู้จักพ่อของเขา อยู่ในตระกูลจ้างมาตลอด ส่งผลให้คนตระกูลอื่นไม่ล่วงว่าจ้าวเย็นหรานมีตัวตนอยู่
“คุณหนู ตาแก่นี้กล้าดูถูกท่าน จะให้ผม......”
ในขณะนั้นเอง คนหัวล้านคนหนึ่งพาพวกอีก40-50คนเดินเข้ามาใน คฤหาสน์ตระกูลเจิ้งด้วยท่าทีขึงขัง ยืนอยู่ด้านหน้าจ้าวเย็นหรานด้วยท่าทีเคารพนบนอบ
จากเหตุการณ์ที่ผ่านมา เพียงพอที่จะยืนยันถึงสถานะของเธอ แม้ว่าเจิ้งเทียนเฉิงจะไม่เชื่อ ยังไงก็ต้องเชื่อ
จ้าวเย็นหรานโบกมือเล็กน้อย: “ไม่ต้อง พวกคุณฆ่าพวกบอร์ดี้การ์ดเหล่านั้นก็พอแล้ว”
เธอเป็นคนเฉลียวฉลาด เรื่องที่สมควรทำก็ทำ เรื่องที่ไม่สมควรทำก็ไม่ดึงดันที่จะทำ
ความแค้นระหว่างตระกูลเจิ้งกับถังเฉา ถ้าหากเขาเป็นคนสังหารเจิ้งเทียนเฉิง กลับกลายเป็นว่าความแค้นระหว่างตระกูลจ้าวกับตระกูลเจิ้ง
“จางเฟิง ยังไม่รีบลงมืออีกเหรอ?!”
ทันใดนั้น เจิ้งเทียนเฉิงแผดเสียงร้องดุดัน
เขาเดือดดาลสุดขีด ดวงตาทั้งสองแดงก่ำ มองไปที่ยอดฝีมือคนนั้น
“อืม?”
ใบหน้าถังเฉาสงบนิ่ง ต้องการจะให้เฟิ่งหวงลงมือ
พรวด!
มีคนหนึ่งได้ก้าวไปก่อนหนึ่งก้าว ชิงลงมือไปก่อนที่ เฟิ่งหวงจะขยับตัว
“คนตัวเล็ก ๆ เช่นนี้ไฉนต้องลำบากให้คุณถังต้องลำบากลงมือด้วยตนเอง ผมจัดการเอง!”
เย่เทียนหลงยิ้มดุดัน แสดงร่างเงา พุ่งตรงไปหายอดฝีมือที่ จางเฟิง
จางเฟิงตกตะลึง มองไปที่เย่เทียนหลงด้วยความประหลาดใจ รู้สึกว่าเขาเหมือนกับเสือดุร้ายตัวหนึ่งที่ลงจากเขา ระเบิดพลังในชั่วพริบตาเดียว ชิงความได้เปรียบได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ทันทีที่พุ่งมาถึงหน้าจางเฟิง เย่เทียนหลงรวบรวมพลังจนกล้ามเนื้อเส้นเอ็นทั่วทั้งร่างส่งเสียงดัง สองมือประกบเข้าหากัน ในชั่วพริบตาโจมตีเข้าใส่ไปหลายหมัด
ผลัวะ ผลัวะ ผลัวะ......
เสียงปะทุของหมัดส่งผ่านอากาศดังก้องเข้าไปในหู เงาหมัดพุ่งเข้าใส่อย่างต่อเนื่อง ในจังหวะที่ออกหมัดนั้นยังมีเสียงฟ้าร้องดังขึ้นพร้อมกันอีกด้วย
ถังเฉาและเฟิ่งหวงสบตากัน ในดวงตาเผยให้เห็นถึงความประหลาดใจ
กระบวนท่าที่เย่เทียนหลงใช้ในตอนนี้ แน่นอนว่าต้องเป็นหมัดฟ้าแลบที่ถังเฉาคิดค้นขึ้นมา
เขายังไม่ใช่แค่รู้ตื้นเขิน ไม่ว่าจะเป็นพลัง หรือท่วงท่า ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงพัฒนาไปจากเดิมมากทีเดียว
ตุบ----
หลังจากที่จางเฟิงโดนหมัด ถอยหลังไปหนึ่งก้าว จากนั้นก็ไม่สามารถตอบโต้กลับได้ ถอยหลังอย่างต่อเนื่อง
จนกระทั่งหมัดสุดท้ายของเย่เทียนหลงซัดเข้าใส่กลางหน้าอกของ จางเฟิง เขาถึงหยุดมือถอยหลังกลับ
ในวินาทีนั้นเอง เสียงแผดร้องด้วยความเจ็บปวดดังขึ้น
“อ้า----”
เขาถูกชกจนเจ็บปวดไปทั่วทั้งร่างกาย แต่ว่าความเจ็บปวดไม่เพียงแต่ทำให้อ่อนแอลง กลับทำให้ร่างกายบาดเจ็บมากขึ้น
โดนหมัดฟ้าแลบ ห้ามขยับร่างกาย ขยับเพียงนิดเดียว ส่งผลให้พลังในร่างกายระเบิดออกมา ความเจ็บปวดเพิ่มทวีคูณ
ถังเฉาพยักหน้าอย่างชมเชย พิสูจน์ได้ว่าเย่เทียนหลงคนนี้ไม่ทำให้ผิดหวัง เขาแนะนำไปเพียงแค่นิดเดียว เรียนรู้และฝึกฝนอย่างหนัก
ด้านเจิ้งเทียนเฉิง กลับอึ้งจนตาค้างไปสมประดี
นี้คือยอดฝีมือที่เขาใช้เงินจำนวนมากเชิญมา เย่เทียนหลงกลับจัดการด้วยกระบวนท่าเดียว!
จากเหตุการณ์ความเป็นความตายที่อยู่ตรงหน้า คนตระกูลเจิ้งทั้งหมดทุกคน สีหน้าซีดเผือด หวาดกลัวไปจนถึงจิตวิญญาณ
“ท่าน ท่านปู่......”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม