ถังเฉาไม่เคยคิดเลยว่า คนที่เคาะประตูบ้าน จะเป็นเจียงไป๋เสว่
หลังจากที่เขาลาออกอย่างรุ่นโรจน์ เขาก็รู้ว่าวันหนึ่งจะต้องเจอเจียงไป๋เสว่แน่นอน และเคยลองคิดว่าตอนเจอเธอจะอยู่ในสถานะการแบบไหน แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอเธอในสภาพแบบนี้
เจียงไป๋เสว่ตัวเต็มไปด้วยเลือด และอยู่ในอ้อมกอดตัวเองพร้อมการหายใจที่อ่อนแอเลือดของเธอยังหยดลงมาทีละนิดๆ เสียงนั้นดังมากในบรรยากาศที่เงียบแบบนี้ ทำให้ถังเฉาจ้องตาถลน
ขณะเดียวกัน ก็ไปทิ่มแทงหัวใจของเขาด้วยเรื่องเก่าที่เขาเก็บไว้ส่วนลึกที่สุดในใจและไม่อยากกลับไปคิดมัน
ก็คือเรื่องที่การเผชิญหน้ากับหว่างเหลี่ยงเป็นครั้งแรก
ฝนได้กระหน่ำตกลงมา และท้องฟ้าที่มืดมน
พี่ใหญ่ของเขาถูกลักพาตัวไป เป็นตายไม่ทราบ เจียงไป๋เสว่ร้องไห้จนสลบไป เขาก็ถูกความแค้นบังตา และฆ่าคนอย่างบ้าระห่ำ ฝนที่ตกในวันนั้นยังเป็นสีแดงเลย
ตอนนี้ เขากลับมองดูเจียงไป๋เสว่ที่อ่อนแอมาล้มอยู่ที่อ้อมกอดตัวเอง ทันใดนั้น ตัวเขาสั่นสะเทือน ในใจกลัวมาก
เขาไม่อยากเห็นคนที่เขาให้ความสำคัญจากไปอีกแล้ว
“ฉันรู้ว่า นายต้องเปิดประตูแน่ๆ .......”
เจียงไป๋เสว่ที่อยู่ในอ้อมกอดของถังเฉาค่อยๆลืมตาขึ้น และมองไปที่เขา บนใบหน้าที่ขาวซีด ปรากฏรอยยิ้มที่ฝืนยิ้ม
เธอบาดเจ็บหนักถึงขั้นที่เพียงแค่การยิ้มเล็กน้อยก็จะทำให้บาดแผลฉีกขาดได้
เลือดบนร่างกายของเธอ หยดลงมาทีละหยดๆ ทำให้เสื้อของถังเฉาแดงไปหมดแล้ว
“เธออย่าพึ่งพูดนะ”
ถังเฉาได้สติกลับมา และไม่ได้พูดอะไรมาก แค่มีสีหน้าที่แห้งเหี่ยว: “เดียวฉันทำแผลให้”
เจียงไป๋เสว่ส่ายหัวและปฏิเสธความหวังดีของถังเฉา: “นายลืมแล้วหรือ ฉันเป็นของถ่ายทอดวิชาการแพทย์ให้นายนะ ฉันบาดเจ็บหนักแค่ไหน ฉันรู้ตัวดี”
“ใครเป็นคนทำร้ายเธอ?” ถังเฉาถามด้วยเสียงที่แห้งเหี่ยว
แววตาของเขาค่อยๆมืดมนลงไป และใบหน้าสั่นไหวอย่างรุนแรง ความอยากร้องไห้ผุดขึ้นในใจของถังเฉา
“นายรู้อยู่แล้ว”
เจียงไป๋เสว่เอนตัวอยู่ในอ้อมกอดของถังเฉาและมองถังเฉาอย่างลึกซึ้งแล้วพูดว่า: “หว่างเหลี่ยง”
สองคำนี้ ทำให้สีหน้าของถังเฉาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ตกใจชั่วครู่ แววตาของเขาเต็มไปด้วยแรงอาฆาตอีกครั้ง
“พวกเขาต้องชดใช้”
เสียงพูดของเขาดูเฉยชา แต่บรรยากาศรอบตัวเขาเยือกเย็นขึ้นมา
ถังเฉาไม่ใช่ไม่มีจุดอ่อน คนทุกคน ต้องมีจุดอ่อนเสมอ จุดอ่อนของถังเฉาก็คือชอบให้ความสำคัญกับคนรอบข้างมากเกินไป
คนที่ถังเฉาให้ความสำคัญที่สุด ก็หนีไม่พ้น หลินชิงเสว่ถังเสี่ยวลี้ และเจียงไป๋เสว่
หลินชิงเสว่และถังเสี่ยวลี้เป็นภรรยาและลูกของเขา ส่วนเจียงไป๋เสว่เป็นเพื่อนร่วมรบของเขาและเป็นคนที่เขาฝากชีวิตไว้
ยังมีเรื่องหนึ่งที่ถังเฉาไม่กล้ายอมรับ ก็คือคนทุกคนต้องเคยมีความรักครั้งแรก และความรักครั้งแรกของถังเฉาก็คือเจียงไป๋เสว่
เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ถังเฉาเจอในค่ายทหาร และเป็นคนแรกที่ไปต่อยถังเฉาจนฟันหลุด ปัจจุบันถังเฉายังเก็บฟันนั้นอยู่อย่างดี
แต่ถังเฉาก็ไม่ได้พัฒนาความสัมพันธ์นั้นต่อ เขารักษาความสัมพันธ์กับเจียงไป๋เสว่แบบห่างๆ และเติมสีสันให้ชีวิตที่น่าเบื่อระหว่างอยู่ในค่ายทหาร
ถึงแม้ว่า ไม่นานเจียงไป๋เสว่ก็ไปเป็นแฟนกับพี่ใหญ่ตัวเอง หลี่เห้าพี่ใหญ่ ความรักครั้งแรกจบลงโดยที่ยังไม่ได้เริ่มต้น แต่ถังเฉาก็ไม่ได้เสียดาย
แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
สำหรับถังเฉาแล้ว เจียงไป๋เสว่พิเศษสำหรับเขาเสมอ โดยเฉพาะตอนที่ พี่ใหญ่หลี่เห้าหายตัวไป ทำให้ความรู้สึกนั้นชัดเจนยิ่งขึ้น
เขาถึงไม่ยอมให้เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดกับเจียงไป๋เสว่ไม่งั้นเขาคงเสียดายไปตลาดชีวิต
เขาประคองเจียงไป๋เสว่เข้าไปในบ้าน และให้เธอนอนบนโซฟา เขาได้เอาผ้าพันแผลแอลกอฮอล์พร้อมที่คีบมา มองไปที่ซิปเสื้อกระชับส่วนของเจียงไป๋เสว่ แสดงแววตาที่เคร่งครัด: “ได้มั้ย?”
เจียงไป๋เสว่เงียบอยู่พักใหญ่ แววตาของเธอตอนนี้เป็นแววตาที่สับสนและมองไปที่ถังเฉา: “นายคิดว่าไงละ?”
ถังเฉาไม่ได้พูดอะไรต่อ และค่อยๆรูดซิปชุดกระชับส่วนของเจียงไป๋เสว่ลงมา ทันใดนั้น ผิวแผ่นหลังที่ขาวได้ปรากฏขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม