เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 215

“นี่มัน…”

ขณะที่มองไปยังการโจมตีเธอบนหน้าเว็บ ตัวของหลินชิงเสว่สั่นขึ้นมาเล็กน้อย เล็บของเธอฝังลึกลงไปที่ใจกลางฝ่ามือ

ดวงตาของถังเฉาเองก็จมลงไป : “แขกนับพันได้หนุนนอนหมอนหยกคู่ แขกนับพันลิ้มรสริมฝีปากแดง”

“ถังเฉา ฉันไม่ได้…”

หลินชิงเสว่มองไปทางถังเฉาทันทีแล้วกัดฟันแน่น ใบหน้าซีดเผือด

ถังเฉารีบกอดหลินชิงเสว่ทันทีแล้วพูดปลอบใจว่า ： “ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ได้ทำ ก่อนอื่นเปิดวิดีโอนี้ก่อนเถอะ”

อารมณ์ของหลินชิงเสว่จึงได้สงบลงเล็กน้อย แล้วเปิดวิดีโอนั้น

เมื่อมองดูวิดีโอนี้ สีหน้าของถังเฉาและหลินชิงเสว่เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นดวงตาของทั้งคู่จมลึกลงไป

วิดีโอนี้ เป็นวิดีโอที่ต่งอี้สิงเอามาข่มขู่เธอก่อนหน้านี้นั่นเอง

“ตระกูลต่งเป็นคนทำ”

ถังเฉามองดูหน้าเว็บนี้แล้วพูดกับตัวเองก่อนจะพูดปลอบใจเสียงเบาอีกว่า ：”ชิงเสว่ คุณไม่ต้องกังวลนะ กระแสแบบนี้มันจะผ่านไปอย่างรวดเร็วเอง”

หลินชิงเสว่กัดริมฝีปากแน่นไม่พูดอะไร

สิ่งที่เธอกังวลมากที่สุดได้เกิดขึ้นแล้ว ตอนนี้เธอถูกตระกูลต่งผลักดันไปสู่การวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คนในสังคมที่โหดร้ายซึ่งมีผลกระทบอย่างมากต่อลี่จิงกรุ๊ป

กริ๊งๆๆ ----

ในเวลานี้ โทรศัพท์ของหลินชิงเสว่ดังขึ้น แล้วเสียงตื่นตระหนกตกใจจนทำอะไรไม่ถูกของหลี่ถาวดังขึ้น

“ประธานหลินคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว คุณรีบดูข่าวเร็วค่ะ！”

“ฉันรู้แล้ว” หลินชิงเสว่ยังตอบกลับอย่างสงบนิ่ง

หลี่ถาวติดตามเธอเข้าออกทุกที่จนชินกับทุกอย่างและพัฒนาเป็นความกล้าในการเผชิญหน้ากับความยากลำบากและอันตราย และยังมีนิสัยสงบนิ่งจิตใจมั่นคง ถ้าสามารถทำให้หลี่ถาวตกใจทำอะไรไม่ถูก แสดงว่าเกิดเรื่องขึ้นแล้วจริงๆ

“กระแสข่าวที่กุขึ้นมาแบบนี้จะอยู่ไม่นานหรอก บริษัทของเราจะต้องได้รับผลกระทบในช่วงระยะเวลาสั้นๆอย่างแน่นอน รอให้กระแสนี้ผ่านไปก็พอ”

หลินชิงเสว่กล่าว

“ไม่ใช่เลยนะคะ ประธานหลิน หลังจากที่มีข่าวออกมา บริษัทที่ร่วมมือกับพวกเราจำนวนมากได้ออกประกาศฝ่ายเดียวว่าได้ยกเลิกสัญญากับทางเราแล้ว”

หลี่ถาวกล่าวอย่างร้อนใจว่า ： “ตอนนี้พวกเรากำลังถูกบังคับให้ลงนามยกเลิกสัญญาอยู่ในห้องประชุม ประธานหลินคะ คุณรีบกลับมาเถอะค่ะ”

ได้ยินหลี่ถาวพูดแล้ว หลินชิงเสว่จึงตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วพูดทันทีว่า “ฉันจะรีบไป”

พูดจบแล้วเธอก็เดินออกไปจากประตูทันทีแต่กลับถูกมือหนึ่งรั้งเอาไว้

หลินชิงเสว่หันหน้ากลับไปแล้วเหลือบมองถังเฉาด้วยความประหลาดใจ

และได้เห็นว่าเขามองเธออย่างจริงจังพร้อมกับพูดว่า : “ผมจะไปด้วย”

“ขอบคุณค่ะ”

เมื่อมองไปที่ดวงตาของถังเฉา หลินชิงเสว่ได้แสดงคำขอบคุณจากใจ

พูดจบก็เริ่มที่ลี่จิงกรุ๊ปก่อน

ถังเฉาไม่ได้รีบตามไปในทันที แต่เขาอ่านข่าวนั้นใหม่อีกรอบหนึ่ และมองไปที่ลายเซ็นที่มุมข่าว : บริษัทสื่อบันเทิงเฉาหวา เขาควักโทรศัพท์ออกมาอย่างรวดเร็ว : “ช่วยตรวจสอบบริษัทที่ชื่อว่าบริษัทสื่อบันเทิงเฉาหวา ให้ที นอกจากนี้ ออกคำสั่งแทนฉันลงไปว่า…”

หลังจากออกคำสั่งแล้ว ถังเฉาก็วางสายและรีบตามมาอย่างรวดเร็วที่ห้องประชุมของลี่จิงกรุ๊ป

ในขณะนี้ ห้องประชุมเต็มไปด้วยผู้คน สมาชิกของแผนกประชาสัมพันธ์และฟางหย่าหัวหน้าแผนกกำลังโต้เถียงหน้าดำหน้าแดงกับคนกลุ่มหนึ่ง

“โวยวายอะไรกัน?”

หลินชิงเสว่เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเย็นชาและตะโกนเสียงดัง

“พวกคุณออกไปก่อน” หลินชิงเสว่พูดกับฟางหย่าและหลี่ถาวอย่างราบเรียบ

“ประธานหลินคะ……”

ฟางหย่าและหลี่ถาวมองหลินชิงเสว่อย่างเป็นห่วง

“ออกไป”

อย่างไม่มีทางเลือก ฟางหย่าและหลี่ถาวทำได้เพียงออกจากห้องประชุมเท่านั้น

ชายเจ้าของหัวล้านหัวเราะชอบใจเสียงดังลั่น : “อยู่กับพวกเราไวหน่อยไม่ดีกว่าเหรอ ผมน่ะอยากจะนอนกอดประธานหลินมานานแล้ว……”

หลินชิงเสว่กวาดสายตามองจนทั่วอย่างเย็นชา : “เพราะว่าพวกคุณรนหาที่ตายเองก็อย่าโทษว่าฉันไร้ความเมตตา”

พูดจบแล้วก็หันกลับมามองถังเฉา

ถังเฉาเข้าใจอย่างชัดเจนแล้วเดินมาอยู่ตรงหน้าเถ้าแก่เหล่านั้น แล้วยิ้มอย่างไร้ความรู้สึก : “พวกคุณทุกคนอยากจะนอนกับเธอใช่ไหม?”

“แล้วแกเป็นใคร?”

บรรดาเถ้าแก่เอียงหน้าเหลือบมองถังเฉาแล้วนึกว่าเขาเป็นบอดี้การ์ดของหลินชิงเสว่จึงออกคำสั่งว่า : “บอดี้การ์ดทำหน้าที่คุ้มกันก็พอแล้ว ออกไปเฝ้าข้างนอก……”

ปัง ----

ยังพูดไม่ทันจบ ศีรษะของเขาก็กระแทกเข้ากับโต๊ะประชุมที่แข็งทื่ออย่างรุนแรงทำให้เกิดเสียงอันหนักอึ้ง

“แกเป็นใครกัน！”

เถ้าแก่คนอื่นๆพากันลุกขึ้นยืนทันที ตะโกนด้วยความโกรธอย่างคาดไม่ถึงไปทางถังเฉา

ฝ่ามือของถังเฉาเต็มไปด้วยเลือดสดๆ ลืมตาขึ้นเล็กน้อย กวาดตามองจนทั่วแสดงออกถึงความเป็นเครื่องจักรสังหาร

“ผมเป็นสามีของเธอ”