เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 32

บทที่ 32 เย่เทียนหลง

ซีีด—

ห้องทำงานตอนนี้เงียบสงัดได้ยินเพียงเสียงถอนหายใจ

ทุกคนมองถังเฉาด้วยสายตาที่ตกใจและเกรงกลัว ความกลัวทำให้เขาไม่กลัวที่จะหายใจ

พ่อของหวางเสี่ยวเป่าที่ตัวใหญ่กำยำสูงร้อยแปดสิบห้าเซน เพียงว่าให้เขายื่นอยู่ที่ไหนสักแห่งก็สามารถรู้สึกได้ถึงความน่าเกรงขาม แต่กลับถูกถังเฉาถีบเหมือนดั่งลูกบอล

โต๊ะเก้าอี้ในห้องทำงานครูได้ล้มเรี่ยราด ห้องทำงานในขณะนี้เหมือนห้องที่รก

พ่อของหวางเสี่ยวเป่าอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ภาพที่โดนถังเฉาถีบยังติดตาเขาอยู่เลย

“โอ๊ย เจ็บมาก”

เสียงร้องโหยหวนดังขึ้น พ่อของหวางเสี่ยวเป่าได้ค่อยๆ ลุกขึ้นและด่าในใจไปด้วย เขารู้สึกเจ็บที่หัว

เมื่อเอามือไปจับบริเวณนั้น มีเลือดไหลออกมาจำนวนมาก

“อ้ะ! เลือด!”

หญิงคนนั้นเมื่อเห็นเลือดบนหัวพ่อของหวางเสี่ยวเป่า เธอก็ได้ร้องออกมา และสลบไปทันที

ถังเฉาหัวเราะเยาะเธอ กลัวเลือดไปได้

“คุณหลวง คุณเป็นไงบ้าง?” ครูหลินเห็นท่าไม่มี รีบไปประคองหญิงคนนั้นไว้

พ่อของหวางเสี่ยวเป่าได้เอากระดาษไปเช็ดเลือดที่หน้าผาก และจ้องไปที่ถังเฉาด้วยสายตาที่เคียดแค้น “นายกล้าถีบฉันหรอ?”

สีหน้าของถังเฉายังเย็นชาเหมือนเดิม:” คุณควรจะดีใจนะที่เจอผมตอนปัจจุบัน ถ้าเป็นผมในเมื่อก่อน และคุณมาทำร้ายลูกสาวผม คุณกลายเป็นศพไปนานแล้ว”

คำพูดที่ไร้ความรู้สึก ทำให้พ่อของหวางเสี่ยวเป่าเกิดความเกรงกลัว

เขาไม่เคยพบเจอคนแบบนี้มาก่อน

แต่เขาก็ไม่ยอมจบแค่นี้

“ได้ ได้ๆ นายเก่ง แต่เดียวฉันจะดูว่านายจะเก่งได้ซะแค่ไหนเชียว

เขาได้จ้องถังเฉาด้วยสายตาที่โหดเหี้ยม พ่อของหวางเสี่ยวเป่าได้หยิบมือถือขึ้นมาและโทรหาใครสักคน:” ฮาโหล พี่เทียนหลง:“ช่วยผมจัดการคนคนหนึ่งหน่อยครับ”

ครูที่อยู่รอบๆ หน้าเสียกันหมด พวกครูได้เรียกให้ผอ.โรงเรียนมา

ผอ.โรงเรียนเป็นผู้หญิงวัยกลางคน ผอ.เดินเข้ามาก็ได้รีบมาพูดคุยกับถังเฉาและพ่อของหวางเสี่ยวเป่า “คุณทั้งสองคนมีอะไรก็ค่อยๆ คุยกัน อย่าทะเลาะกันเพื่อเรื่องเล็กแค่นี้จนทำให้ทั้งสองฝ่ายไม่ชอบหน้ากัน”

“ผมไม่ถูกกับเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว!”

พ่อหวางเสี่ยวเป่าได้พูดแทรกผอ. :” เขากล้าทำร้ายร่างกายผม ผมก็จะให้เขาชดใช้กับสิ่งที่เขาทำ ไม่งั้นผมจะทำให้ตระกูลหวางขายหน้าหรือ?”

ถังเสี่ยวลี้เริ่มที่จะกลัว:” คุณพ่อ พวกเราไปกันเถอะนะ ได้มั้ย?”

ถังเฉาลูบหัวของเธอด้วยความรัก แต่แววตาของถังเฉาแฝงไปด้วยความโหด:” เสี่ยวลี้ลูกจำไว้นะ ลูกของพ่อ ลูกอยู่ข้างนอกพ่อจะไม่ให้ลูกต้องรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ พ่อจะสอนลูกให้ทำความดี แต่จะไม่สอนลูกก้มหัวให้คนอื่น!”

ถังเสี่ยวลี้ที่ได้ยินแบบนี้ เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ครูหลินและผู้ปกครองได้ยินแบบนี้หน้าซีดไปตามๆ กัน

“ตอนนี้นายอวดเก่งไปก่อน รอพี่เทียนหลงมาถึงก่อน ฉันจะดูว่านายจะเก่งได้ซะแค่ไหน!” บาดแผลที่ยังเจ็บอยู่ ทำให้พ่อหวางเสี่ยวเป่าพูดด้วยความคับแค้นใจ

ไม่นาน รถตู้ที่ไม่มีป้ายทะเบียนที่นำขบวนโดยรถเบนซ์ ได้มาถึงที่โรงเรียนอนุบาลนี้

เมื่อเปิดประตู คนที่ร่างใหญ่กำยำและดูเหี้ยมโหดได้เดินเข้ามา

หัวหน้าพวกเขากลับเป็นหนุ่มใส่สูทหน้าตาดี

พ่อหวางเสี่ยวเป่าที่เห็นหนุ่มใส่สูทเดินเข้ามา เขาได้รีบไปต้อนรับ:” พี่เทียนหลง พี่มาถึงเร็วมาก”

คุณครูที่อยู่ในโรงเรียนมองไปที่คนพวกนี้ กลัวจนไม่กล้าที่จะกระซิบอะไรกันเลย ถังเฉากลับหัวเราะออกมาอย่างเสียงหลง

สังคมสมัยนี้ได้เปลี่ยนไปแล้วอันธพาลยังรู้จักการแต่งตัวให้ดูดีเลย

ตระกูลหวางเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลไม่น้อยในหมิงจู คนที่สามารถทำให้ตระกูลหวางต้องเคารพมีเพียงอิทธิพลใต้ดิน ของหมิงจู

ดั่งประโยคที่ว่าถนนทุกสายมุ่งสู่กรุงโรม คนที่สามารถมีอำนาจมากขนาดมีไม่เยอะและต้องเป็นคนที่ไม่ธรรมดาแน่นอน

คนนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นอิทธิพลใต้ดินของหมิงจูหัวหน้าแก๊งค์เทียนหลง เย่เทียนหลง