เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 327

ทุกคนในเหตุการณ์ต่างหน้าเปลี่ยนสี บนหน้ามีความสับสน “อยู่ดีๆ เจ้าแม่ตระกูลจะปวดท้องได้อย่างไรกัน?”

“หมอ รีบเรียกหมอเร็ว!”

ปกติตระกูลจะจัดเตรียมหมอไว้พร้อม สำหรับความต้องการเร่งด่วน แต่หมอเหล่านี้ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญแนวหน้าของโลกภายนอก ได้รับเงินเดือนราคาสูงจากตระกูล

ไม่นานหมอแต่ละคนที่สวมชุดกาวน์สีขาวรีบวิ่งเข้ามาทันที

เวลานี้ สีหน้าเว่ยหมิงจวินซีดขาวถึงขั้นสุด ที่หน้าผากมีเหงื่อไหลออกไม่หยุด ฝืนทนต่อความเจ็บปวดอย่างมาก

หล่อนจับท้องเอาไว้ พูดจาเสียงสั่นเครือ “ท้องของฉัน ปวดมาก......”

หลังจากพูดคำนี้ออกมา หลินโป๋หลาย หลินจื่ออิน หลินหมิงหู่และคนอื่นสีหน้าเคร่งขรึมไร้ที่เปรียบ ขณะเดียวกันยังมีความผิดปกตินิดหน่อย ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากัน

สุดท้ายในสมองของทุกคนผุดความคิดหนึ่งขึ้นมาแบบไม่ได้นัดหมาย: ในอาหารมียาพิษ!

แต่ว่าไม่นานความคิดอันนี้ก็ถูกลบหายไป อาหารของค่ำคืนนี้เป็นเว่ยหมิงจวินทำด้วยตนเอง ตนเองวางยาพิษให้ตนเองได้อย่างไร?

โดยเฉพาะพวกเขาทานกับข้าวไปเหมือนกัน ทำไมถึงเป็นเว่ยหมิงจวินคนเดียวที่โดนพิษเข้า?

หลินชิงเสว่ติดตามสถานการณ์ของที่นี่อยู่ สายตาหันไปโดยจิตใต้สำนึก มองที่ถังเฉาแวบหนึ่ง

สัญชาตญาณบอกเธอว่าเว่ยหมิงจวินเกิดเรื่อง ย่อมหนีไม่พ้นความเกี่ยวข้องกับถังเฉา

ส่วนถังเฉายังคงนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าเรียบเฉย หรี่ตามองทุกอย่างตรงหน้าทีเดียว

นอกจากถังเฉาแล้ว คนที่สงบนิ่งยังมีอีกสองคน: ฉินผู่หยางและหลินรั่วหวี

ลั่วเยนอวิ๋นยิ้มกริ่มมองเว่ยหมิงจวินที่สีหน้าซีดเซียว สำหรับผู้หญิงคนนี้ที่ทำลายพี่สาวเธอจนหนีไปจากเยี่ยนจิง เดิมทีเธอไม่มีความรู้สึกดีด้วยสักนิด

ไม่นานหมอก็ตรวจอาการเสร็จ หลินโป๋หลายรีบเดินเข้ามา “เจ้าแม่ตระกูลเป็นยังไงบ้าง?”

หมอขมวดคิ้วแน่น “คุณชายโป๋หลาย อาการของคุณนายแปลกมากเลยครับ บนร่างกายไม่ได้มีปฏิกิริยาผิดปกติแต่อย่างใดเกิดขึ้นครับ?”

“อะไรนะ?”

ชั่วขณะนั้นทุกคนสีหน้าเปลี่ยนฉับพลัน

อยู่ดีๆ ทำไมถึงปวดท้องได้ล่ะ?

“ปวดจัง ฉันปวดจะตายแล้ว......”

เว่ยหมิงจวินปวดทรมานจนเสียงร้องโหยหวนลอยมาอีกครั้ง ตอนที่ทุกคนมองไป หล่อนจับท้องเอาไว้นอนอยู่บนพื้นแล้ว บนตัวมีเหงื่อออกเต็ม

“ตรวจอีก!”

สีหน้าหลินโป๋หลายเปลี่ยนไป กัดฟันบอก

เว่ยหมิงจวินเป็นตัวการสำคัญที่จะกระตุ้นให้หลินชิงเสว่แต่งงานเข้าตระกูลฉินได้สำเร็จ จะเกิดเรื่องอะไรไปไม่ได้

ทันใดนั้น เว่ยหมิงจวินนึกอะไรขึ้นได้ เงยหน้าขึ้นมาทันที หันหน้ามองทางถังเฉาแบบสีหน้าบิดเบี้ยว “ยาเม็ดนั้นล่ะ?”

“ถูกคุณโยนไปแล้วนี่ ไม่ใช่ไม่ต้องการเหรอ?”

ถังเฉายังคงนั่งอยู่บนโซฟาแบบไม่สะทกสะท้าน พูดจายิ้มกริ่ม

“ที่แท้เป็นแก!”

เบ้าตาของเว่ยหมิงจวินแทบแตก กลับมีท่าทีตกใจมาก

ทุกคนต่างมองความเคียดแค้นในสายตาของหล่อนออก และมองไปยังถังเฉาด้วย

พวกเขานึกอะไรขึ้นได้ ก่อนหน้านี้ถังเฉามอบของขวัญให้เว่ยหมิงจวิน เป็นยาเม็ดหนึ่ง ซึ่งเป็นที่น่าหัวเราะสำหรับคนอื่น

เวลานั้น ไม่มีใครใส่ใจคำพูดของถังเฉา เว่ยหมิงจวินย่อมเห็นเป็นเรื่องตลกเท่านั้น จึงทิ้งยาลงไปในถังขยะแล้ว

ชั่วขณะนั้น ทุกคนพุ่งเป้าไปยังถังเฉากันหมด

“นายใจกล้ามากเลยนะ คาดไม่ถึงกล้าวางยาที่ตระกูลหวงในเยี่ยนตู!”

“นี่คือการลอบสังหาร ลอบฆ่า!”

“หลินชิงเสว่ นี่คือสามีที่เธอหามาเหรอ เธอนี่มันช่างเป็น'คนดี'เสียจริง!”

หลินโป๋หลาย หลินจื่ออินและคนอื่นๆ ต่างต่อว่าโกรธเคือง หัวเราะเยาะ