เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 352

ประมาณหนึ่งชั่วโมง หลัวปู้โทรมา

"หัวหน้าใหญ่ จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว บริษัทในเครือทั้งหมดที่ร่วมมือกับตระกูลหู แค่คุณบอก ก็จะตัดความสัมพันธ์การร่วมมือกับตระกูลหูทันที"

"ทางธนาคาร เงินทุนจำนวนมหาศาลที่ครอบครัวหูยืมในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จะขอให้ชำระคืนทันที ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะขึ้นศาล"

"จะเป็นหรือตายของตระกูลหูขึ้นอยู่กับคุณแล้ว!"

หลัวปู้รายงานหลายครั้งติดต่อกัน ถังเฉาก็พยักหน้า:"จัดการได้ดี แต่อย่าทำทันที รออีกสักวันอื่น"

"หวังว่าไอ้แก่นั้นจะยอมรับความจริง และมาคุกเข่ายอมรับผิด"

หลัวปู้รู้ดีว่า เส้นตายสามวัน ผ่านไปได้แค่วันครึ่งเท่านั้น และยังไม่ถึงเวลาลงมือ

เมื่อถึงเย็นวันพรุ่งนี้ ตระกูลหูยังไม่มา นั่นคือจุดจบที่แท้จริงของตระกูลหู

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ และในชั่วพริบตา กำหนดการเวลาสามวันก็ใกล้เข้ามาแล้ว

ดวงอาทิตย์ตกดิน สีฟ้าเหมือนสีเลือด

ในช่วงเวลานี้ ไม่เห็นสมาชิกในตระกูลหูมาคุกเข่าสารภาพความผิดเลยสักคน และหูอีซานก็ยังไม่ตื่น

ซูเซี่ยจับมือของหูอีซานไว้แน่น บางครั้งคิดถึงจุดที่เศร้า น้ำตาก็ไหลลงมา

ถังเฉาเห็นอยู่ในสายตา และสีหน้าของเขาก็ค่อยๆขรึมลง

ในขณะนี้ ได้รับโทรศัพท์หลายสายจากหมายเลขที่ไม่รู้จัก

ถังเฉาเดินออกจากห้องผู้ป่วยแล้วรับสาย:"ใครครับ?"

"ขอโทษจริงๆนะ"

เสียงหัวเราะอันเยือกเย็นของหูเซียวดังขึ้นในสาย:"ช่วงนี้ธุรกิจของตระกูลหูค่อนข้างยุ่ง ฉันเกรงว่าฉันไม่สามารถไปโรงพยาบาลได้"

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา นัยน์ตาของถังเฉาก็มืดมนและเสียงของเขาเย็นชามาก:"หมายความว่า ผู้นำหูจึงไม่คิดจะพาใครมาเพื่อขอโทษงั้นเหรอ?"

"ถังเฉา คุณอย่าทำเกินไปนัก!"

ในสาย เสียงของหูเซียวก็เพิ่มขึ้นแปดองศา:"ตระกูลหูของฉันก็เป็นคนร่ำรวยอันดับต้น ๆ ของเมืองเจียงเฉิงแค่คุกเข่าก็เป็นการเหยียดหยามแล้ว นับประสาที่จะต้องคุกเข่าให้ลูกชายที่ถูกทอดทิ้งซึ่งถูกไล่ออกจากบ้านเมื่อ 20 ปีก่อน คุณตั้งใจจะฆ่าชัดๆ!"

ถังเฉาไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระกับเขา:"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันหวังว่าคุณจะไม่เสียใจ"

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็วางสายและโทรหาหลัวปู้ บอกว่า"ลงมือได้เลย"

"ครับ!"

เมื่อมองไปที่สีหน้าของหัวหน้าใหญ่ หลัวปู้ก็รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น

ก็ทำหน้าเย็นชาทันที และกดโทรออกอย่างรวดเร็ว

…...

ในขณะเดียวกันตระกูลหู

หูเซียววางโทรศัพท์และยิ้มเยาะเย้ยที่มุมปาก:"ยังอยากจะให้ตระกูลหูคุกเข่าขอโทษ ในโลกนี้คนที่สามารถทำให้ตระกูลหูของฉันขอโทษยังไม่เกิด!"

หลังจากนั้น เขาไปที่โซฟาโต๊ะกาแฟ จากนั้นหยิบรายงานสองสามฉบับมาอ่าน

ในเอกสารแต่ละฉบับจะมีรูปถ่ายของบุคคล ได้แก่เหวินเฉี่ยวหรู หลินฉ่ายเวย หลินจ้าวหยูน ซูเซี่ยและหูอีซาน

เมื่อดูข้อมูล หูเซียวก็เยาะเย้ยมากขึ้น: ไม่คิดเลยว่าเขายังมีคนที่เกี่ยวข้องมากมายในเมืองเจียงเฉิง...... "

สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจเป็นพิเศษคือเหวินเฉี่ยวหรู ซึ่งเป็นตระกูลที่ล้มทลาย และเป็นนายหญิงของตระกูลเหวิน หลินจ้าวหยูนและซูเซี่ย จะต้องทำงานในเมืองเจียงเฉิง

กำลังจะสั่งให้ไปจับพวกเขาทีละคน ทันใดนั้นประตูก็ถูกเปิดออก

"ผู้นำ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!"

พ่อบ้านวิ่งเข้ามาด้วยความตกใจ

ใบหน้าของหูเซียวเต็มไปด้วยความไม่พอใจ และเขาก็ดุว่า:"รนรานแบบนี้ มันเสียมารยาทรู้ไหม?รีบว่ามา เกิดอะไรขึ้น?"

"ผู้นำ ผมเพิ่งได้รับข่าวว่ากลุ่มบริษัททั้งหมดที่ร่วมมือกับเราดูเหมือนจะนัดกัน ยุติสัญญากับเราเพียงฝ่ายเดียว!"

"อะไรนะ?!"

เดิมทีสีหน้าของหูเซียวเต็มไปด้วยความโกรธ แต่มันกลับกลายเป็นความสยดสยองในทันที เขาจับคอเสื้อพ่อบ้านและพูดอย่างโกรธเคือง:"ทำไมจู่ๆถึงบอกเลิกสัญญากับเราอย่างกะทันหัน?"

"ไม่รู้เหมือนกันครับ เหตุผลก็คือเราไม่น่าเชื่อถือ!"

พ่อบ้านรู้สึกหวาดกลัวตั้งนานนานแล้ว และยังคงพูดเสียงสั่นต่อไป:"นอกจากนี้ บัญชีการเงินของบริษัทก็มีปัญหาเช่นกัน พบว่ามีการหลีกเลี่ยงภาษี หลายบริษัทถูกปิด และจำนวนเงินในบัญชีถูกระงับ ผู้บริหารทุกกลุ่ม ถูกจับกุมดำเนินคดี!"

ตุบ!

ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ ดูเหมือนว่าแรงทั้งหมดของหูเซียวจะหมดลง และเขาทรุดตัวลงบนโซฟาพร้อมกับสูดลมหายใจ กุมหัวใจของเขาไว้ และหายใจหอบหนัก

ผ่านไปนาน เขาก็ดีขึ้น และถามอย่างหายใจไม่ออกว่า:"ต้อง ฉันต้องเสียภาษีเท่าไหร่……"

พ่อบ้านร้องคร่ำครวญแล้วก็พูดตะกุกตะกัก และรายงานตัวเลข

"สอง สองพันล้าน……"

ชายคนนั้นเยาะเย้ย:"คุณคิดว่าฉันจะเชื่อคุณเหรอ? รีบชำระคืนเงินกู้มา!"

หูเซียวหน้าแดงและกำหมัดแน่น:"นี่เป็นเรื่องจริง!"

"จริงหรือเท็จ มันไม่เกี่ยวอะไรเลย?"

ชายผู้นั้นเดินเข้ามาใกล้อีกสองก้าว และพูดด้วยน้ำเสียงที่มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน:"ลองคิดดู ว่าได้ทำให้คนใหญ่โตอะไรที่ไม่ควรไปยุ่งกลับเคืองใจ"

ใบหน้าของหูเซียวก็มืดมนในทันที

เขาเชื่อจริงๆ ว่ามีคนต้องการแกล้งตระกูลของเขา

แต่ว่า ในเมืองเจียงเฉิงใครมีอำนาจมหาศาลเช่นนี้ล่ะ?

หูเซียวใช้สมองของเขา แต่คิดไม่ออก ทันใดนั้นร่างของชายคนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา

เขาตัวสั่นทันที:"เขาแน่ๆเลย!"

ชายผู้เฉยเมยเยาะเย้ยทันที:"ถ้าคุณไม่มีเงิน ก็แค่เอาของไปจำนอง แล้วอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดภายใต้ชื่อตระกูลหูจะถูกยึด!"

"ออกไปซะ!"

สมาชิกในตระกูลหูทั้งหมด ถูกธนาคารไล่ออกไปอย่างหยาบคาย

แปร็บ!

ฟ้าแลบแวบผ่านและมีฝนตกลงจากท้องฟ้า

ทุกคนในตระกูลหูเปียกโชกในคราวเดียว

เพียงแค่จ้องมองไปที่ม่านฝนที่หนาแน่น หูเซียวก็ตะโกนว่า:"ตระกูลหูของฉันจบแล้ว!"

กริ๊งกริ๊งกริ๊ง!

ในขณะนี้ โทรศัพท์ดังขึ้น และมีเสียงเล่นตลกจากถังเฉา

"ผู้นำหู สบายดีไหม?"

"ถังเฉา แกจริงๆด้วย"

ทันใดนั้น หูเซียวตาแดง และความโกรธก็ถึงจุดสูงสุด

น้ำเสียงของถังเฉา กลับเย็นชา:"ใช่ฉันรึเปล่า ยังมีความหมายอีกเหรอ?"

"ยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงก่อนเส้นตายสามวัน เมื่อถึงเวลา ตระกูลหู ต้องได้โทษประหาร!"