ประมาณหนึ่งชั่วโมง หลัวปู้โทรมา
"หัวหน้าใหญ่ จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว บริษัทในเครือทั้งหมดที่ร่วมมือกับตระกูลหู แค่คุณบอก ก็จะตัดความสัมพันธ์การร่วมมือกับตระกูลหูทันที"
"ทางธนาคาร เงินทุนจำนวนมหาศาลที่ครอบครัวหูยืมในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จะขอให้ชำระคืนทันที ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะขึ้นศาล"
"จะเป็นหรือตายของตระกูลหูขึ้นอยู่กับคุณแล้ว!"
หลัวปู้รายงานหลายครั้งติดต่อกัน ถังเฉาก็พยักหน้า:"จัดการได้ดี แต่อย่าทำทันที รออีกสักวันอื่น"
"หวังว่าไอ้แก่นั้นจะยอมรับความจริง และมาคุกเข่ายอมรับผิด"
หลัวปู้รู้ดีว่า เส้นตายสามวัน ผ่านไปได้แค่วันครึ่งเท่านั้น และยังไม่ถึงเวลาลงมือ
เมื่อถึงเย็นวันพรุ่งนี้ ตระกูลหูยังไม่มา นั่นคือจุดจบที่แท้จริงของตระกูลหู
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ และในชั่วพริบตา กำหนดการเวลาสามวันก็ใกล้เข้ามาแล้ว
ดวงอาทิตย์ตกดิน สีฟ้าเหมือนสีเลือด
ในช่วงเวลานี้ ไม่เห็นสมาชิกในตระกูลหูมาคุกเข่าสารภาพความผิดเลยสักคน และหูอีซานก็ยังไม่ตื่น
ซูเซี่ยจับมือของหูอีซานไว้แน่น บางครั้งคิดถึงจุดที่เศร้า น้ำตาก็ไหลลงมา
ถังเฉาเห็นอยู่ในสายตา และสีหน้าของเขาก็ค่อยๆขรึมลง
ในขณะนี้ ได้รับโทรศัพท์หลายสายจากหมายเลขที่ไม่รู้จัก
ถังเฉาเดินออกจากห้องผู้ป่วยแล้วรับสาย:"ใครครับ?"
"ขอโทษจริงๆนะ"
เสียงหัวเราะอันเยือกเย็นของหูเซียวดังขึ้นในสาย:"ช่วงนี้ธุรกิจของตระกูลหูค่อนข้างยุ่ง ฉันเกรงว่าฉันไม่สามารถไปโรงพยาบาลได้"
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา นัยน์ตาของถังเฉาก็มืดมนและเสียงของเขาเย็นชามาก:"หมายความว่า ผู้นำหูจึงไม่คิดจะพาใครมาเพื่อขอโทษงั้นเหรอ?"
"ถังเฉา คุณอย่าทำเกินไปนัก!"
ในสาย เสียงของหูเซียวก็เพิ่มขึ้นแปดองศา:"ตระกูลหูของฉันก็เป็นคนร่ำรวยอันดับต้น ๆ ของเมืองเจียงเฉิงแค่คุกเข่าก็เป็นการเหยียดหยามแล้ว นับประสาที่จะต้องคุกเข่าให้ลูกชายที่ถูกทอดทิ้งซึ่งถูกไล่ออกจากบ้านเมื่อ 20 ปีก่อน คุณตั้งใจจะฆ่าชัดๆ!"
ถังเฉาไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระกับเขา:"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันหวังว่าคุณจะไม่เสียใจ"
หลังจากพูดเสร็จ เขาก็วางสายและโทรหาหลัวปู้ บอกว่า"ลงมือได้เลย"
"ครับ!"
เมื่อมองไปที่สีหน้าของหัวหน้าใหญ่ หลัวปู้ก็รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
ก็ทำหน้าเย็นชาทันที และกดโทรออกอย่างรวดเร็ว
…...
ในขณะเดียวกันตระกูลหู
หูเซียววางโทรศัพท์และยิ้มเยาะเย้ยที่มุมปาก:"ยังอยากจะให้ตระกูลหูคุกเข่าขอโทษ ในโลกนี้คนที่สามารถทำให้ตระกูลหูของฉันขอโทษยังไม่เกิด!"
หลังจากนั้น เขาไปที่โซฟาโต๊ะกาแฟ จากนั้นหยิบรายงานสองสามฉบับมาอ่าน
ในเอกสารแต่ละฉบับจะมีรูปถ่ายของบุคคล ได้แก่เหวินเฉี่ยวหรู หลินฉ่ายเวย หลินจ้าวหยูน ซูเซี่ยและหูอีซาน
เมื่อดูข้อมูล หูเซียวก็เยาะเย้ยมากขึ้น: ไม่คิดเลยว่าเขายังมีคนที่เกี่ยวข้องมากมายในเมืองเจียงเฉิง...... "
สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจเป็นพิเศษคือเหวินเฉี่ยวหรู ซึ่งเป็นตระกูลที่ล้มทลาย และเป็นนายหญิงของตระกูลเหวิน หลินจ้าวหยูนและซูเซี่ย จะต้องทำงานในเมืองเจียงเฉิง
กำลังจะสั่งให้ไปจับพวกเขาทีละคน ทันใดนั้นประตูก็ถูกเปิดออก
"ผู้นำ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!"
พ่อบ้านวิ่งเข้ามาด้วยความตกใจ
ใบหน้าของหูเซียวเต็มไปด้วยความไม่พอใจ และเขาก็ดุว่า:"รนรานแบบนี้ มันเสียมารยาทรู้ไหม?รีบว่ามา เกิดอะไรขึ้น?"
"ผู้นำ ผมเพิ่งได้รับข่าวว่ากลุ่มบริษัททั้งหมดที่ร่วมมือกับเราดูเหมือนจะนัดกัน ยุติสัญญากับเราเพียงฝ่ายเดียว!"
"อะไรนะ?!"
เดิมทีสีหน้าของหูเซียวเต็มไปด้วยความโกรธ แต่มันกลับกลายเป็นความสยดสยองในทันที เขาจับคอเสื้อพ่อบ้านและพูดอย่างโกรธเคือง:"ทำไมจู่ๆถึงบอกเลิกสัญญากับเราอย่างกะทันหัน?"
"ไม่รู้เหมือนกันครับ เหตุผลก็คือเราไม่น่าเชื่อถือ!"
พ่อบ้านรู้สึกหวาดกลัวตั้งนานนานแล้ว และยังคงพูดเสียงสั่นต่อไป:"นอกจากนี้ บัญชีการเงินของบริษัทก็มีปัญหาเช่นกัน พบว่ามีการหลีกเลี่ยงภาษี หลายบริษัทถูกปิด และจำนวนเงินในบัญชีถูกระงับ ผู้บริหารทุกกลุ่ม ถูกจับกุมดำเนินคดี!"
ตุบ!
ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ ดูเหมือนว่าแรงทั้งหมดของหูเซียวจะหมดลง และเขาทรุดตัวลงบนโซฟาพร้อมกับสูดลมหายใจ กุมหัวใจของเขาไว้ และหายใจหอบหนัก
ผ่านไปนาน เขาก็ดีขึ้น และถามอย่างหายใจไม่ออกว่า:"ต้อง ฉันต้องเสียภาษีเท่าไหร่……"
พ่อบ้านร้องคร่ำครวญแล้วก็พูดตะกุกตะกัก และรายงานตัวเลข
"สอง สองพันล้าน……"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม