เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 408

เบอร์ลึกลับนี้ติดต่อโจวเหม่ยหยูนมาก่อน เมื่อเขาได้บอกความลับของตระกูลหลินที่ปกปิดมาหลายปี โจวเหม่ยหยูนก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

เดิมทีนั้นคิดว่าอีกฝ่ายมีเทคนิคขั้นเทพ ถึงได้ล่วงรู้ความลับที่เก็บซ่อนมาหลายปี

เมื่อเขาได้เปิดเผยผลประโยชน์และการสูญเสียหลังจากที่ความลับถูกเผยออกไป โจวเหม่ยหยูนจึงตอบรับอย่างไม่ลังเล

อย่างไรก็ตาม มีเนื้อหาหนึ่งที่แตกต่างออกไปจากตอนแรก

ก่อนหน้านั้น ชายคนนี้บอกว่าให้ฆ่าหลินเจิ้นสงไม่ก็หลินชิงเสว่ แต่ตอนนี้ ทั้งสองคนกลับยังมีชีวิตอยู่ พวกเขายังกล่าวอีกว่าจุดประสงค์ของพวกเขาคือการเปิดเผยความลับของตระกูลหลิน

เพื่อให้ความลับนี้ถูกเปิดเผย จำเป็นต้องมีเงื่อนไขที่รุนแรงมาก

แต่สิ่งที่สอดคล้องในตอนนี้

ด้วยวิธีนี้ มันจะทำให้โจวเหม่ยหยูนกลายเป็นฆาตกรแต่เพียงผู้เดียว

หล่อนทุ่มเงินจ่ายไปล้านหนึ่ง จ้างนักฆ่ามา แต่ก็ฆ่าไม่สำเร็จ และเมื่อหล่อนโดนจับได้ หล่อนก็ต้องไปอยู่ในคุก

อาจจะเป็นโทษประหารชีวิตก็เป็นได้！

พรึ่บ！

โจวเหม่ยหยูนถือมือถือด้วยขาทั้งสองข้างที่อ่อนแรงเต็มที หล่อนนั่งฟุบลงที่พื้น ดวงตานั้นว่างเปล่า

หลังจากที่สติของหล่อนกลับมา น้ำเสียงก็ดูสั่นอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่ พวกนายทำแบบนี้ไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าพวกนายหลอกให้ฉันไปทำ ตอนนี้สิ่งต่างๆก็ถูกเปิดเผยออกมาแล้ว พวกนายยังจะให้ฉันเป็นคนรับผิดชอบคนเดียวอีกงั้นเหรอ---”

โจวเหม่ยหยูนโกรธและหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

ชายคนนั้นพูดอย่างช้าๆว่า “ถึงยังไงซะพวกนั้นก็ไม่มีวันหาเราเจอ คุณจะเป็นเพียงฆาตกรเพียงคนเดียวที่มีแรงจูงใจมากพอที่จะลงมือ ถ้าหากยังไม่อยากตาย ก็ฟังสิ่งที่ฉันจะพูด ไม่เช่นนั้น ฉันจะให้คนไปเปิดเผยข้อมูลของคุณ แค่ตรวจสอบกระแสเงินในบัญชี ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าคุณคือฆาตกร！”

“ไม่ ไม่นะ！ฉันฟัง！ฉันฟังแล้ว！”

“ได้โปรด อย่าพูดอะไรออกไป”

ในที่สุด โจวเหม่ยหยูนก็ทรุดตัวลง ร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อขอความเมตตา

ในเวลานี้ หล่อนรู้สึกเหมือนโลกกำลังพังทลาย โดนคนหลอกใช้ขนาดนี้ เงินก็ไม่ใช่ของตัวเอง

ประเด็นเลยก็คือ หล่อนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นใคร

“ดีมาก”

ชายคนนั้นพยักหน้าอย่างพอใจแล้วพูดว่า “ต่อไป ฉันจะบอกคุณเองว่าต้องทำอย่างไรต่อ”

“หลังจากรอให้ความลับถูกเปิดเผย คุณจะต้อง...”

ชายคนนั้นลดเสียงลงและพูดคำที่รุนแรงออกมา รูม่านตาของโจวเหม่ยหยูนนั้นหดตัวลงในทันที

“ฉันต้องเป็นคนทำงั้นเหรอ？”

เสียงของหล่อนสั่นเครือ

“แน่นอนสิ ถ้าไม่ใช่คุณ แล้วจะเป็นใครกันล่ะ？”

ชายคนนั้นยิ้มและเตือนว่า “อย่าคิดขัดขืนหรือหนีไป และก็ห้ามไปบอกใคร ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นวันตายของคุณเอง”

ตู๊ดตู๊ดตู๊ด…

เมื่อพูดจบ เขาก็วางสายไป

ขณะที่ถือโทรศัพท์ ใบหน้าของโจวเหม่ยหยูนก็ดูเอื่อยเฉื่อยไปหมด ราวกับว่าหล่อนนั้นได้เสียสติไปแล้ว

แม้ว่าอีกฝ่ายจะบอกไม่อนุญาตให้โจวเหม่ยหยูนบอกกับคนอื่นก็ตาม แต่ด้วยโจวเหม่ยหยูนที่มีความกลัวสุดขีด จึงไม่ได้สนใจอะไรมากนัก หล่อนโทรออกไปหาพ่อของตน โจวฉวนกั๋ว

“พ่อ！”

โจวเหม่ยหยูนร้องไห้อย่างขมขื่น ตะโกนออกไปเสียงดัง จากนั้นก็พูดเรื่องทุกอย่างออกมา

ไม่คิดว่า น้ำเสียงของโจวฉวนกั๋วนั้นก็ดูตื่นตระหนกสุดขีด

“เหม่ยหยูน แกต้องทำตามที่เขาพูดทุกอย่างนะ เข้าใจไหม？”

สีหน้าของโจวเหม่ยหยูนเปลี่ยนไปทันที “พ่อ พ่อพูดอะไร ขืนทำแบบนี้ต่อไป ถ้าโดนจับได้ ฉันก็ต้องเข้าคุกน่ะสิ！ ฉันไม่อยากเข้าคุกนะ！”

น้ำเสียงของโจวฉวนกั๋วดูโกรธเคืองทันที “ฉันให้แกทำ แกก็ทำไปเถอะ ถ้าโดนจับได้ขึ้นมา ก็ไม่ต้องไปบอกใครว่าฉันเป็นคนยุยงให้แกทำ ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ฉันกับแกได้ตัดขาดความสัมพันธ์พ่อลูกกันแน่！”

ตูม！

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา โจวเหม่ยหยูนก็รู้สึกเหมือนโดนโจมตีอีกครั้ง คราวนี้รูม่านตาของหล่อนหดเหลือเพียงน้อยนิด

ไม่คิดว่าพ่อของตน จะพูดคำพูดที่โหดร้ายเช่นนี้ออกมา

แต่ในไม่ช้า สีหน้าของหล่อนก็เปลี่ยนไป หล่อนได้ยินความกลัวและความตื่นตระหนกในน้ำเสียงของโจวฉวนกั๋ว ราวกับว่ากำลังโดนใครบางคนคุกคามอย่างไงอย่างงั้น

“พ่อ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับพ่อหรือเปล่า？”

“เงียบปากไปเลย！”

หลังจากตะโกนเสียงดัง โจวฉวนกั๋วก็ได้วางสายไป

โจวเหม่ยหยูนถือโทรศัพท์อย่างงุนงงเป็นเวลานาน กุมศีรษะด้วยความเจ็บปวด จากนั้นรวบผมของตัวเองอย่างแรง

อีกด้านหนึ่ง ตระกูลโจว

คอของโจวฉวนกั๋วมีกริชที่เย็นเฉียบจ่ออยู่ที่ต้นคอ

ชายสวมหน้ากากยืนอยู่ข้างหลังเขาอย่างเฉยเมย และพูดอย่างไม่แยแสว่า “ดูเหมือนว่าคุณชายจะเดาไม่ผิดจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นจะต้องไปบอกบุคคลอื่นอย่างแน่นอน！”