“ฉันคิดว่า ถังเฉาจะไม่ให้แกมาเสียอีก”
ซ่งหรูอี้เดินไปด้านหน้าของหลินชิงเสว่ แล้วกล่าวอย่างสงบ
หลินชิงเสว่ไม่สนใจ แล้วกล่าวอย่างเรียบง่ายว่า “พูดมากไร้ประโยชน์ แกเรียกฉันมา จะสะสางอะไร?”
ตอนที่พูดประโยคนี้ ในตัวเธอเต็มไปด้วยพลัง ทำให้ซ่งหรูอี้กดดันมากขึ้น
แต่ไม่นาน อารมณ์ของเธอก็กลับมานิ่งสงบเหมือนเดิม
“ง่ายมาก หย่ากับเขา แล้วฉันจะทำโครงการทุกอย่างของบริษัทแกให้เป็นดังเดิม โครงการของสำนักงานการก่อสร้าง ตระกูลซ่งของฉันก็จะช่วยแกอย่างเต็มที่ และ ไม่เอาเงินแม้แต่แดงเดียว”
ซ่งหรูอี้หน้าตาตั้งใจ คนสนิทล้วนรู้ดี ว่าเธอไม่โกหก
และเงื่อนไขที่ซ่งหรูอี้ให้มา ก็จริงใจมากพอ
ถ้าเป็นหลินชิงเสว่เมื่อห้าปีที่แล้ว บางทีอาจจะตอบรับ แต่ตอนนี้ เธอมีครอบครัวแล้ว
“นี่คือการสะสางที่แกว่า?”
หลินชิงเสว่มองซ่งหรูอี้ แล้วยิ้มเบาๆ
ยิ้มประชดประชัน ยิ้มเหยียดหยาม
ซ่งหรูอี้ชะงัก จากนั้นแววตาก็เยือกเย็นทันใด “หรือแกคิดว่า ฉันจะตบตีกับแกงั้นเหรอ?”
“ไม่ใช่อยู่แล้ว ฉันก็แค่คิดว่าการสะสางของแก มันน่าเบื่อมาก!”
หลินชิงเสว่หน้าตาเย็นชา แล้วกล่าว “ฉันรู้ ตั้งแต่ต้นจนจบ แกเล่นงานฉัน ต่อให้แกจะทำลายบริษัทฉัน แล้วเอาเรื่องนี้มาขู่ แต่ แกน่าจะรู้นะ ว่าตั้งแต่ที่ฉันคลอดลูกของเขาออกมา ฉันจะไม่มีวันทิ้งเข้าไป”
“แกตามฉันมา เป็นการเสียเวลาชัดๆ”
ทันใดนั้นซ่งหรูอี้ก็อึ้งไป จากนั้นก็หน้าเสีย
“ระหว่างแกกับเขา นอกจากการมีอะไรกันในคืนนั้น และเขาก็ให้แกมีลูกให้เขา แล้วยังเหลืออะไรอีก?”
เธอกัดฟัน แล้วกล่าวกับหลินชิงเสว่อย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่
หลินชิงเสว่เงียบไป
ซ่งหรูอี้พูดต่อ “ตอนนั้นแกไม่ชอบเขาเลยเสียด้วยซ้ำ แต่เขากลับเอาความทุกข์ทรมานมาให้แกมากขนาดนี้ ทำไมแกไม่ทำแท้ง แล้วยังคลอดเด็กออกมาอีก?”
“ฉันไม่เข้าใจ ว่าทำไมแกถึงกล้ามากขนาดนี้ รอคนที่อาจจะไม่กลับมาตลอดชีวิต?”
“แกก็รออยู่ไม่ใช่เหรอ?”
จู่ๆหลินชิงเสว่ก็พูดขึ้นมา มองไปยังซ่งหรูอี้แล้วพูดเบาๆ
ทันใดนั้น ซ่งหรูอี้ตัวสั่น รูม่านตาขยายขึ้นทันใด
“เมื่อห้าปีก่อน แกคิดเล็กคิดน้อย แต่มีแค่แกเท่านั้นที่รู้ดี นั่นเป็นแค่การพรางตัวของแกเท่านั้น ไม่อยากให้คนนอกหวาดกลัว คิดเล็กคิดน้อยจนไม่เหลืออะไร มีแต่แกเท่านั้นแหละ แต่เขาล่ะ เขากลัวแกมั้ย?”
คำพูดของหลินชิงเสว่ แว็บเดียวก็ทำให้ซ่งหรูอี้หน้าซีดไป
กำหมัดแน่น ตัวสั่น
คิดหวนกลับไป เมื่อห้าปีที่แล้ววันนั้นที่เจอเข้าเป็นครั้งแรก
“ผมจะแต่งงานกับคุณ แต่คุณต้องแต่งเข้ามา และ ฉันไม่มีทางรักคุณ ไม่มีทางตลอดไป”
เมื่อเจอกัน เธอก็ทำตัวสูงส่ง พูดเงื่อนไขของตัวเอง
เขากลับส่ายหน้า “แบบนี้ ไม่เหนื่อยเหรอ?”
ขณะนี้ เธอก็เข้าใจ มองแว็บเดียวก็มองออกถึงการเสแสร้งของเธอ
เมื่อก่อนอยู่ในโลกแห่งโลกีย์ กู่ไม่กลับ
ตอนนี้เจอกับคนที่พึ่งพิงได้ ช่างมันสุขล้นหัวใจ
“แกต้องไม่รู้แน่ๆ คืนนั้นเมื่อห้าปีที่แล้ว เขาไม่ได้สติแล้วแท้ๆ ร้องไห้ไป พลางพูดอย่างคลุมเครือกับฉันว่า‘ขอโทษ’นั่นเป็นสัญชาตญาณของเขา”
สีหน้าของหลินชิงเสว่โล่งอกขึ้นมาหน่อย “ตอนนั้นฉันคิด ว่าเขาเป็นผู้ชายแบบไหน และนี่เป็นเหตุว่าทำไมต่อมาฉันถึงได้ท้อง ต่อให้หวาดผวาไร้ที่พึ่งขนาดไหน ก็ต้องยืนหยัดเพื่อที่จะคลอดเด็กออกมาให้ได้ ”
“ฉันอยากมีความหวัง หวังว่าวันหนึ่งเขาจะกลับมา มาหาฉัน มาดูลูกสาวของเรา”
เธอยิ้มออกมา จากใจของตัวเอง
อดีตที่ผ่านมา เคยเป็นอดีตที่มืดมนสำหรับเธอ แต่ตอนนี้ เธอกลับยิ้มออกมาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม