เสียงของชายชราดังก้องกังวาน เขาไม่ได้สนใจใบหน้าของคนบ้าดนตรีเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าของชายชรานั้นยังคงมีความเย่อหยิ่งแฝงอยู่
คนรอบข้างต่างตกตะลึง
ปรากฏว่าการที่ชายชราคนนี้หยุดและช่วยชีวิตไว้ กลายเป็นว่าความจริงแล้วไม่ได้ทำเพราะต้องการช่วย หากแต่มีจุดประสงค์ที่เหมือนกันคือการชวนผู้บ้าดนตรีให้ไปดื่มเหล้าเป็นเพื่อน
ทันใดนั้น สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปเป็นตื่นเต้น
อีกทั้งใบหน้าของบางคนก็มีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายปรากฏอยู่
คนบ้าดนตรีนั้นเป็นหนึ่งในเจ็ดชีชือ ไม่เพียงแต่เชี่ยวชาญในเรื่องดนตรีเท่าไหร่ หล่อนยังมีรูปลักษณ์ที่พิเศษเฉพาะตัว
น่าเสียดายที่ไม่มีใครสามารถถอดผ้าคลุมบางๆบนใบหน้าของคนบ้าดนตรีและสัมผัสความงามได้
เมื่อเวลาผ่านไป รูปลักษณ์ก็ถูกทำให้เป็นเทพธิดาเสียแล้ว
เทพธิดาที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลก สามารถไปดื่มเหล้าเป็นเพื่อนได้ไหมอย่างงั้นเหรอ?
ลู่โป๋หานตกตะลึงเป็นเวลานาน สีหน้าดูมีความสุข
“ท่านผู้เฒ่า ดูเหมือนว่าคุณชายของท่านจะเดินทางเดียวกับผม ผมขอไปด้วยได้ไหมครับ?”
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น มองไปที่ฉินสิบเจ็ดอย่างมีความหวัง
ใบหน้าของฉินสิบเจ็ดนั้นไม่แยแสแต่อย่างใด “อยากมา ก็ตามมา”
ลู่โป๋หานดีใจเป็นอย่างมาก “ขอบคุณมากๆเลยท่านผู้เฒ่า!”
เมื่อพูดถึงอาจารย์ตามอำเภอใจอย่างไม่ต้องเกรงกลัวเช่นนี้ ทำให้ใบหน้าของถังชิงเหอแดงเต็มไปด้วยโกรธ ตัวของเธอสั่นเทา
“พวกแกมันพวกกุ๊ย กล้ามารังแกอาจารย์ฉัน ยังไม่รีบขอโทษอีก!”
ลู่โป๋หานยิ้ม “คุณถัง หากคุณไม่วางใจ คุณมาด้วยก็ได้นะ ฮ่าฮ่า...”
ถังชิงเหอที่โกรธจัด หันไปมองที่คนบ้าดนตรี “อาจารย์ ไม่ต้องไปสนใจพวกมัน ฉันจะไปส่งอาจารย์เอง”
อย่างไรก็ตาม ดวงตาของฉินเจียนเวยจ้องไปที่ฉินสิบเจ็ด
“พ่อบ้านของฉินกวนฉี ฉินสิบเจ็ดงั้นเหรอคะ?”
หล่อนเปิดปากถาม น้ำเสียงดูแผ่วเบาลง
ฉินกวนฉีเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉินผู่หยาง ถือเป็นกลุ่มแห่งปัญญาของตระกูลฉิน
ดวงตาของฉินสิบเจ็ดประหลาดใจ “นึกไม่ถึงเลยว่าคุณผู้หญิงจะยังจำผมได้”
คุณผู้หญิง?
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็ตกตะลึง และสายตาของพวกเขาก็จ้องไปที่ฉินเจียนเวยอย่างเหลือเชื่อ
คนบ้าดนตรีคือ คุณผู้หญิงตระกูลฉินในเยี่ยนตูงั้นเหรอ?
“จำได้สิ”
น้ำเสียงของคนบ้าดนตรีสงบ
“งั้นคงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้วล่ะ”
ฉินสิบเจ็ดยิ้มและเชื้อเชิญ “เชิญครับ คุณผู้หญิงบ้าดนตรี”
ทุกคนมองไปที่คนบ้าดนตรีด้วยความงุนงง สงสัยว่าคนบ้าดนตรีจะมีปฏิกิริยาอย่างไร
อย่างไรก็ตาม ต่อมาหล่อนก็ได้เดินไปทางฉินสิบเจ็ด
“นี่..คนบ้าดนตรี นี่คือตอบรับแล้วงั้นเหรอ?”
“มีคนบ้าดนตรีดื่มเหล้าเป็นเพื่อน คิดๆดูแล้วมันวิเศษมากเลย!”
คนแบบไหนกันที่จะทำให้คนอย่างคนบ้าดนตรียอมไปดื่มเหล้าเป็นเพื่อนได้?
คำตอบก็ได้ออกมาแล้ว
ตระกูลหลวงในเยี่ยนตู
“อาจารย์….”
ถังชิงเหอตกตะลึง เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าอาจารย์ที่จิตใจสะอาดและสันโดษเช่นนี้จะตอบรับไป
“ไม่เป็นไร”
สีหน้าของฉินเจียนเวยสงบ “ฉันมีความชั่วอยู่ในตัว ช้าหรือเร็วก็ต้องไปที่เยี่ยนตูอยู่ดี จะไปเร็วไปช้าก็ค่าเท่ากัน”
หลังจากพูดจบ ก็ได้ขึ้นรถบ้านไปกับฉินสิบเจ็ด
เมื่อลู่โป๋หานเห็นเช่นนี้ เขาจึงขึ้นรถสปอร์ตทันทีและขับตามหลังไปอย่างใกล้ชิด
“เกิดเรื่องแล้ว...”
ขณะที่มองดูรถของพวกเขาหายไป สีหน้าของถังชิงเหอก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เธอรีบโทรหาถังเฉาทันที
“คุณถัง เกิดเรื่องกับอาจารย์ของฉันแล้วค่ะ หล่อนไปกับคนของตระกูลฉินจากเยี่ยนตูแล้ว!”
เมื่อได้ยินข่าวนี้ ถังเฉาก็ตกตะลึงไปชั่วครู่ จากนั้นหรี่ตาลงเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม