เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 602

ในสายมีเสียงกัดฟันกรอดๆของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมา

ถ้าเย่หรูอี้ยังอยู่ที่นี่ต่อล่ะก็ จะต้องฟังออกได้อย่างแน่นอน ว่านี่เป็นเสียงของเย่เซ่าเตี๋ย

“แต่เธอขี้ระแวงมาโดยตลอด ไม่มีทางไว้ใจใครง่ายๆขนาดนั้นแน่ๆ นายทำหน้าที่ของนายให้ดีก็พอ หลังจากประชุมแดนเหนือผ่านไปแล้ว ฉันจะไปไล่เธอออกจากตระกูลด้วยตัวเอง！”

“กะอิแค่นังชั้นต่ำลูกคนรับใช้ กล้ามาเทียบกับองค์หญิงหัวแก้วหัวแหวนของฉัน?”

เย่เซ่าเตี๋ยน้ำเสียงเต็มไปด้วยความร้ายกาจ โกรธแค้นเย่หรูอี้ถึงขั้นสุด

“ครับ”

เย่อู๋เหินวางสายลง รังสีอำมหิตก็จางหายไป กลับมาท่าทางอบอุ่นใจดีเหมือนกับตอนก่อนหน้านี้

วันรุ่งขึ้น พระอาทิตย์ขึ้น

วันนี้สำหรับประชาชนเมืองเจียงเฉินแล้ว ถูกกำหนดให้เป็นวันพิเศษ

เพราะว่าประชุมแดนเหนือที่ผู้คนต่างจับตาดู ตั้งตารอคอย จะเริ่มขึ้นในวันนี้นั่นเอง

หลินชิงเสว่ลากถังเฉาให้ตื่นแต่เช้าตรู่

เพราะว่าถังเสี่ยวลี้ตะโกนโวยวายว่าอยากไปดู‘มวยปล้ำ’

เด็กน้อยอายุยังน้อย ไม่รู้เรื่องศิลปะการต่อสู้ การที่มีสองคนมาต่อสู้กัน เธอก็จะคิดว่ามันคือ‘มวยปล้ำ’ไปโดยสัญชาตญาณ

พวกเด็กๆอนุบาลก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้น

ถังเฉากลับยิ้มให้กับถังเสี่ยวลี้“โอ๋ เสี่ยวลี้ ให้แม่พาลูกไปก่อน เดี๋ยวพ่อจะตามไปนะ”

หลินชิงเสว่เผยให้เห็นถึงสีหน้าสงสัยทันที“คุณจะไปไหน?”

เจ้าเด็กน้อยก็มองถังเฉาด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นเดียวกัน

ถังเฉาพูดยิ้มๆต่อ“ผมมีธุระที่ต้องไปจัดการนิดหน่อย ไม่นาน ประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงแล้ว”

ถังเฉาให้เวลาที่แน่นอนไป หลินชิงเสว่จึงไม่ได้สงสัยอะไรต่อ อุ้มถังเสี่ยวลี้ออกไปก่อน

สวมรองเท้าเสร็จ หลินชิงเสว่ก็ตะโกนกำชับไปอีกครั้ง“คุณเร็วๆหน่อยล่ะ วันนี้พ่อกับพวกฉ่ายเวยก็ไปด้วย”

ประชุมแดนเหนือต้องใช้ตั๋วถึงจะเข้าไปได้ ถังเฉาหยิบตั๋วออกมาหนึ่งปึก หลินชิงเสว่ก็เอาออกมาส่งให้กับพวกหลินเจิ้นสง หลินฉ่ายเวย

ส่วนที่เหลือก็ถือว่าเป็นสวัสดิการ แจกจ่ายให้กับพนักงานดีเด่นของบริษัท

ประชุมแดนเหนือก็เป็นการสร้างทีมของบริษัท

แต่ว่าถังเฉามีธุระอื่นอยู่ เขาขับรถมาถึงยังบริษัทหย่วนหยางกรุ๊ป ห้องทำงานของเย่หรูอี้

ห้องทำงานห้องนี้ตอนแรกเป็นของผู้รับผิดชอบหย่วนหยางกรุ๊ปเขตเมืองเจียงเฉิง เย่เฟิงเซิง แต้เนื่องจากเย่หรูอี้มาแล้ว ก็เลยให้กับเย่หรูอี้ไป

“คุณแน่ใจไหมว่าจะทำแบบนี้?”

เย่หรูอี้มองถังเฉา สีหน้าเคร่งขรึม

“คุณใช้ชื่อของ‘เจ้ามังกร’แบบนี้ ถ้าเกิดถูกคนเปิดเผยขึ้นมา คุณก็จะซวยเอานะ”

เย่หรูอี้ก็รู้สึกว่าการที่ถังเฉาใช้ชื่อของ‘เจ้ามังกร’มาเข้าร่วมการแข่งขันแบบนี้มันบ้าระห่ำมาก

ถึงยังไงนี่มันก็สะดุดตาคนมากเกินไป

ถังเฉากลับยิ้มๆ“ไม่ต้องสนใจหรอก”

เขาหยิบหน้ากากเหล็กออกมา ใส่ไปที่หน้า อารมณ์ความรู้สึกก็ดูเยือกเย็นและเต็มไปด้วยความอาฆาตทันที

เย่หรูอี้ก็ตกใจเช่นกัน“นี่มันคืออะไร?”

ถังเฉาถอดหน้ากากออก พูดยิ้มๆ“แบบนี้ก็ดูไม่ออกแล้วว่าไม่ใช่ผมใช่ไหมล่ะ?”

เย่หรูอี้สายตาเข้มงวด“เป็นแบบนี้นี่เอง แต่ว่าคุณไปเอาหน้ากากนี้มาจากไหน? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่ามันเป็นของพิเศษสนามรบล่ะ?”

หน้ากากเหล็กที่อยู่ในมือของถังเฉาทอแสงแวววาว แถมข้างบนยังสลักคำว่ามังกรทองห้ากรงเล็บอีกด้วย

เขายิ้มพลางพยักหน้า“นี่เป็นสิ่งที่ผมเอามาจากสนามรบ”

“เอามาจากสนามรบ?”

เย่หรูอี้ตกใจทันที“คุณนี่ช่างกล้าจริงๆนะ คุณกะที่จะใช้สิ่งนี้มาปลอมตัว‘เจ้ามังกร’เนี่ยนะ?”

ถังเฉาพยักหน้าอย่างสบายๆ“ใช่น่ะสิ”

เย่หรูอี้ก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกมา

“เดี๋ยวอีกสักพัก ตอนที่คุณมาถึงแล้วอย่าลืมพาผมเข้าไปด้วย ตั๋วที่คุณให้ผม ผมให้ภรรยาไปแล้ว”

พูดจบ ถังเฉาก็จากไป

เย่หรูอี้ยังต้องเข้าประชุมอีก จึงไม่สามารถไปกับถังเฉาได้

เย่หรูอี้ไม่รู้เลยว่า หน้ากากเหล็กที่ถังเฉาสวมอยู่ในตอนนี้ ก็คือหน้ากากอันเป็นเอกลักษณ์ของเจ้ามังกร

ตอนที่กำลังจะขับไปถึงสนามกีฬาเมืองเจียงเฉิง ถังเฉาก็ได้รับข้อความที่หลินชิงเสว่ส่งมา

“ฉันกับพวกเสี่ยวลี้เข้าไปก่อนนะ คุณรีบๆหน่อยล่ะ”

ถังเฉาลงจากรถ มุ่งตรงเข้าไปในสนามกีฬา แต่เนื่องจากเขาไม่มีตั๋ว ทำได้แค่ยืนรออยู่ตรงหน้าประตู

บนถนน ถังเฉาเห็นบรรดาคนมากมายถือตั๋วเดินเข้าไป มีแต่เขาคนเดียวที่รออยู่ตรงประตู

ทุกคนต่างชี้มาที่เขา แถมยังมองเขาด้วยสายตาแปลกๆ

รปภ.ของสนามกีฬาจับตาดูถังเฉาเป็นพิเศษ มองเขาด้วยสายตาที่จ้องมองโจรผู้ร้าย

เนื่องในโอกาสแบบนี้ จะต้องมีพวกที่ไม่มีตั๋วคิดที่จะฉวยโอกาสแอบเข้าไปแบบฟรีๆแน่นอน ถังเฉาจะต้องเป็นประเภทนี้แน่ๆ

“เห้ย นี่คุณ รีบไปยืนตรงนั้น อย่ามารบกวนแขกคนอื่นตรวจบัตรสิ！”

ในที่สุด รปภ.พวกนั้นก็ทนไม่ไหว ถือกระบองเข้ามาไล่ถังเฉา

“ขอโทษครับ”ถังเฉาหมดหนทาง ทำได้แค่ไปนั่งลงตรงถนน

ท่ามกลางแสดงแดดที่แผดเผา ถังเฉาซื้อน้ำดื่มมาหนึ่งขวด แล้วก็ซื้อซาลาเปามาสองลูก

“ถังเฉา?”

ในตอนนี้เอง ข้างหลังก็มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมา

“หือ?”

ถังเฉาขมวดคิ้วเล็กน้อย หันหน้าไป

เห็นแดเนียลสีเหลืองคันหนึ่งมาจอดอยู่ริมถนน