เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 623

บึ้ม!

เพียงแค่เริ่มลงมือ หงเทียนหยาก็เผยให้เห็นถึงแรงบีบรัดที่ไม่มีใครเทียบได้

หมัดหนัก ๆ หมัดหนึ่งซัดออกไป นำพาจิตใจที่แกร่งกล้า ทำให้ผู้ชมรอบด้านล้วนแต่อุทานอย่างตกตะลึง

ในสถานที่นั้นมีสมาคมการต่อสู้จากเมืองอื่นมามากมาย ถึงขั้นที่ประธานของพวกเขามาด้วยตนเอง

แต่ในตอนนี้หงเทียนหยาเผยพลังที่แท้จริงที่แข็งแกร่งถึงขีดสุดออกมา ถึงแม้ว่าจะเป็นพวกเขาก็ล้วนแต่มีความหวาดกลัวอยู่ในใจ

แต่ก่อนสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิงเป็นสำนักงานใหญ่ขององค์กรลับในสมัยก่อนของภูมิภาคเจียงเจ้อ ศักยภาพของประธานจะต้องสูงขึ้นมาอีกระดับหนึ่งจริง ๆ

ผู้คนใช้สายตาทอดมองไปบนร่างของถังเฉาอีกครั้งหนึ่ง ศักยภาพที่แท้จริงของหงเทียนหยาไม่ใช่สิ่งที่หงเทียนเฉินสามารถเทียบได้โดยสิ้นเชิง เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ได้หรือ?

“เจ้ามังกรสู้ ๆ!”

หลินจ้าวหยูนอดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นมาเชียร์ถังเฉา

“เจ้ามังกรสู้ ๆ!”

พอมีคนนำ พักหนึ่งผู้ชมที่อยู่ในที่นั้นก็เริ่มส่งเสียงสู้ ๆ

ภาพพจน์ของเจ้ามังกรที่อยู่ในความทรงจำของผู้คนได้เปลี่ยนจากเสียงประณามเป็นเสียงเชียร์แล้ว

ฟังเสียงเชียร์ให้สู้ ๆ รอบด้าน มุมปากของหงเทียนหยาก็ปรากฏรอยยิ้มไร้ความรู้สึกขึ้นมา

“ดูเหมือนว่าพวกเขาล้วนแต่หวังว่าแกจะชนะนะ!”

“แต่ว่าน่าเสียดาย ที่วันนี้แกถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะต้องตายที่นี่!”

หงเทียนหยาแสยะยิ้มพูดขึ้น ระยะทางของกำปั้นนั้นใกล้ถังเฉาเข้าไปเรื่อย ๆ

หนึ่งหมัดที่รุนแรงเช่นนี้ ถังเฉากลับดูเหมือนว่าจะมองไม่เห็นอย่างไรอย่างนั้น ถึงขั้นที่บนใบหน้ายังประดับด้วยรอยยิ้มเยือกเย็นอยู่

เพียงแค่เอนศีรษะ ก็สามารถหลบหมัดที่รุนแรงหนึ่งหมัดของหงเทียนหยาได้

“อะไรเนี่ย?”

“นึกไม่ถึงเลยว่าจะหลบพ้น!”

“ฉันไม่ได้ตาลายใช่ไหม?”

ผู้คนมากมายล้วนแต่มองฉากนี้ด้วยความตกตะลึง ไร้หนทางจะเชื่อเลยจริง ๆ

หมัดนี้ของหงเทียนหยา ในสายตาของพวกเขาแล้วเป็นหมัดที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ที่ถูกเลือกที่ขึ้นเวทีมาในตอนนี้เลย

แต่ว่า นึกไม่ถึงเลยว่าถังเฉาจะหลบได้อย่างสบาย ๆ!

“นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?”

ในสายตาของหงเทียนหยาก็เต็มไปด้วยความสั่นสะเทือนและประหวั่นพรั่นพรึง

หมัดนี้ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็ใช้พลังไปถึงหกถึงเจ็ดส่วน

แต่นึกไม่ถึงว่าถังเฉาจะหลบได้อย่างสบาย ๆ นี่กระทบกระเทือนภายในใจของหงเทียนหยาอย่างล้ำลึก

ถังเฉากลับดูเหมือนกับคนที่วางตัวเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สายตาจ้องที่หงเทียนหยาเขม็ง

“ผมว่านะ คุณมั่นใจว่าตัวเองจะสามารถฆ่าผมได้ขนาดนั้นเลยหรือ?”

ในน้ำเสียงของถังเฉามีความหยอกเย้าส่วนหนึ่ง

ถึงแม้ว่าถังเฉาจะสวมหน้ากากอยู่ หงเทียนหยามองสีหน้าของเขาในตอนนี้ได้ไม่ชัด แต่หงเทียนหยามั่นใจมากว่าตอนนี้เขากำลังยิ้มอยู่

หงเทียนหยารู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกดูถูกอยู่ สายตามืดครึ้มยิ่งขึ้น

“เจ้าโง่ ก็แค่หลบฉันได้แค่หมัดเดียวเท่านั้น แกยังจะสามารถหลบได้ตลอดหรือ?”

ถังเฉาส่ายศีรษะ “ที่เมื่อกี้ผมหลบไป ไม่ได้โต้ตอบ ก็เพียงเพราะอยากให้คุณได้รู้ความแตกต่างระหว่างพวกเรา แต่ว่าตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณจะยังไม่สามารถสำนึกได้ถึงจุดนี้นะ”

ถังเฉาบอกความจริงนี้อย่างเรียบ ๆ แต่พอได้ยินไปถึงหูของหงเทียนหยากลับเป็นการดูถูกเขาไป

หงเทียนหยาเดือดดาลในทันที “แค่หลบหมัดฉันได้หมัดเดียวก็อวดดีขนาดนี้แล้ว แกคิดว่าต่อไปแกจะโชคดีแบบนี้อีกเหรอ?”

ถังเฉาไม่ได้ตอบรับ เพียงแค่สายตาเยือกเย็นลงทีละน้อย ๆ

เดิมทีบุญคุณความแค้นที่เขามีต่อหงเทียนเฉินจำกัดอยู่แค่เหยียบแขนข้างหนึ่งของเย่เทียนหลงขาด

ตอนนี้หงเทียนเฉินก็ตายไปแล้ว บุญคุณความแค้นนี้ก็ล้มเลิกไป

นึกไม่ถึงว่าหงเทียนหยาจะมาล้างแค้นแทนน้องชายในไส้ของเขา มาลงมือกับเขา

ด้วยเหตุนี้จึงเกิดบุญคุณความแค้นรอบใหม่ขึ้น

เดิมทีถังเฉาไม่อยากจะลงมือกับสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิง แต่ในตอนนี้เขาก็ไม่ถือสาที่จะกำจัดเขาทิ้งซะ

บึ้ม!

ในตอนนี้หงเทียนหยาก็พุ่งเข้าหาถังเฉาอีกครั้ง

ยังคงเป็นหนึ่งหมัดที่โหดร้ายรุนแรงเช่นเดิม

แต่ไม่ว่าจะเป็นความเร็ว หรือพละกำลัง ก็ล้วนแต่เหนือกว่าหมัดก่อนหน้านี้

จากตรงนี้จะเป็นได้ว่าหงเทียนหยาก็เกิดความหวาดกลัวต่อถังเฉาแล้ว จำเป็นต้องสู้ให้จบในระยะเวลาอันสั้น!