เมื่อแขกเข้ามาในวังคริสตัล พวกเขามักจะเป็นคนยื่นแสดงจดหมายเชิญให้แก่คุณจินก่อน
ถ้านายจินริเริ่มขอจดหมายเชิญจากใครสักคน หมายความว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ของบุคคลนั้นไม่มีจดหมายเชิญ
จางขุยและสองสาวฝาแฝดมองไปที่หลินชิงเสว่ด้วยท่าทางเยาะเย้ย
ในความเห็นของพวกเขา พวกนั้นไม่มีทางมีจดหมายเชิญอย่างแน่นอน
สีหน้าของหลินชิงเสว่นั้นดูแย่นิดหน่อย เธอไม่สามารถแม้แต่จะหยิบจดหมายเชิญออกมาได้!
“คุณหลิน โปรดแสดงจดหมายเชิญด้วยครับ”
คุณจินไม่ได้หมดความอดทนแต่อย่างใด เขายังคงพูดด้วยรอยยิ้ม
“คุณจิน ไม่ต้องถามเธอแล้วล่ะ พวกเขาเอามันออกมาให้ไม่ได้หรอก”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ จางขุยและสองสาวฝาแฝดก็เดินออกมาข้างหน้าด้วยรอยยิ้มที่เบิกบาน
พวกเขาไม่สามารถหยิบจดหมายเชิญออกมาได้อย่างแน่นอน ไม่มีจดหมายแต่บุกรุกเข้ามาในวังคริสตัล จุดจบมีอยู่ทางเดียว นั่นก็คือถูกหิ้วออกไปและขึ้นบัญชีดำอย่างถาวร
อนาคตหากวังคริสตัลจัดงานกิจกรรมอะไรขึ้นมาก็จะไม่สามารถมาเข้าร่วมได้อีก
ถังเฉาก้าวไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “จดหมายเชิญจะนำมาให้คุณช้าหน่อย พอดีว่ายังมาไม่ถึงน่ะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...”
ยังไม่ทันที่ถังเฉาจะพูดจบ จางขุยและสองสาวฝาแฝดก็หัวเราะออกมาทันที
จางขุยหัวเราะจนน้ำตาจะไหล
นี่เป็นเหตุผลที่ตลกที่สุดที่เขาเคยได้ยินมา
“ตลกมาเลย คุณชายจางคะ นี่คุณได้ยินชัดๆในสิ่งที่เขาพูดออกมาหรือเปล่า?”
“ที่บอกว่าจะให้คุณจินช้าหน่อย ยังส่งมาไม่ถึงน่ะ---เป็นไปได้ไหมที่จะมีใครบางคนมาส่งของให้เป็นการส่วนตัว?”
แขกที่อยู่รอบด้านต่างพากันส่ายหัว นี่มันไร้สาระเกินไปแล้ว
มีทางเดียวเท่านั้นที่จะได้รับจดหมายเชิญสำหรับการจับฉลากของซอยตงเฉิน นั่นก็คือการให้สมาคมการค้าเก้าราชานั้นจัดซื้อให้
คนในของสมาคมการค้าเก้าราชานั้นโดยพื้นฐานแล้วสามารถได้รับจดหมาย ดังนั้นราคาของจดหมายเชิญที่หลั่งไหลออกมา ราคาจึงพุ่งขึ้นสูงเสียดฟ้าในตลาดมืดบางแห่ง
ตั๋วหนึ่งใบ เท่ากับบ้านหนึ่งหลัง
อาจกล่าวได้ว่าเป็นตั๋วที่หายาก
ใครจะโง่ขนาดที่มาส่งจดหมายเชิญให้กันล่ะ?
แต่สิ่งที่ทำให้คนคาดไม่ถึงก็คือ ถังเฉานั้นปฏิบัติตามสิ่งที่จางขุยทำจริงๆ “นายอย่าเพิ่งพูดอะไร จะมีคนมาส่งจดหมายเชิญให้ฉันจริงๆ”
“อะไร?”
ถ้อยคำนั้นช่างน่าอัศจรรย์ ทำให้คนตายได้อย่างไม่รู้จบ
จางขุย สองสาวฝาแฝด รวมถึงคนที่อยู่รอบๆนั้นต่างมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างมาก
จางขุยเองก็ไม่ได้เปิดเผยอะไร สำหรับพวกเขา การที่ถังเฉานั้นแสร้งทำต่อหน้าคุณจินมาเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งทำให้ตอนจบนั้นเลวร้ายยิ่งขึ้นไปอีก
ถึงขนาดเขาก็ได้เห็นฉากที่หลินชิงเสว่นั้นถูกโยนออกไปมาแล้ว
“เอาล่ะ ฉันเชื่อคำพูดของนาย แต่นายลองถามคุณจินดูว่าเขาจะเชื่อคำพูดของนายไหม?”
จางขุยมาที่ด้านหน้าของถังเฉาและกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ถังเฉายิ้มจางๆพร้อมกับมองไปที่คุณจิน “อย่างมากสุดก็น่าจะห้านาที จดหมายจะถูกส่งมาอยู่ในมือของฉัน”
“...”
ทันใดนั้น คุณจินขมวดคิ้วแน่น จะให้เขารอห้านาทีงั้นเหรอ?นอกจากเจ้านายของเขารวมถึงคนใหญ่คนโตจากสมาคมการค้าเก้าราชาแล้ว ใครจะมากล้าให้เขารอเช่นนี้อีก?
เขาไม่พูดอะไรกับถังเฉา ในสายตาของเขา ถังเฉาก็เป็นแค่ลูกเขยที่เลี้ยงชีพด้วยการเกาะผู้หญิงกิน
เขามองไปที่หลินชิงเสว่ “คุณหลิน คุณรู้ไหมว่าเวลาห้านาทีนี้สามารถทำอะไรได้บ้าง?”
หลินิชิงเสว่ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นรอให้คุณจินพูดต่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม