เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 754

การกระทำสงครามทั้งหมดล้วนแต่เป็นภายหลังจากที่การเจรจาอย่างละมุนละม่อมล้มเหลว ดังนั้นจึงเลือกใช้วิธีการที่สองที่ดั้งเดิมยิ่งกว่า

เรื่องที่เกิดขึ้นในตระกูลเจียงวันนี้ก็เช่นกัน

ถ้าหากว่าเจียงเทียนโหย่วสามารถเชื่อฟังคำพูดของเจียงไป๋เสว่ ไปเซ่นไหว้มารดาของเธออย่างว่าง่ายละก็ ถังเฉากับเจียงไป๋เสว่ก็ไม่มีทางจะมาโจมตีตระกูลเจียง ถึงขั้นที่เอาทุกคนในตระกูลหลวงมาเป็นเชลยหรอก

ปัง!

ประตูใหญ่ของซื่อเหอย่วนของตระกูลเจียงปิดหนัก ๆ

แสงรัตติกาลย่างกรายมาถึง วันนี้เยี่ยนจิงมีเมฆดำหนาแน่น บรรยากาศชวนอึดอัด อย่าว่าแต่ดาวเลย แม้แต่จันทร์กระจ่างก็ยังไม่มี

“ถังเฉา และยังเธอ พวกกินบนเรือนขี้รดบนหลังคา นึกไม่ถึงว่าจะกล้าจับพวกฉันเป็นตัวประกัน ไม่รู้จักเป็นตายจริง ๆ!”

เจียงเทียนโหย่วที่เดือดจัดมีสายตาเข้มงวด เอ่ยด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมืดครึ้ม

เพี๊ยะ!

ถังเฉาตบเข้าที่ใบหน้าของเขาหนัก ๆ หนึ่งที ใช้แรงไปเยอะ ทำให้ใบหน้าครึ่งซีกของเขาบวมเป่งขึ้นมานูน ๆ

“ตาข้างไหนของคุณเห็นว่าพวกเราจับพวกคุณเป็นตัวประกัน? พวกคุณมีตั้งหลายคน พวกเรามีแค่สองคน เล่าออกไปจะมีใครเชื่อไหมเนี่ย?”

ถังเฉาสายตาราบเรียบ มองเจียงเทียนโหย่วเหมือนมองคนบ้า

จากนั้นจึงเอ่ยแก้ไขว่า “นี่เรียกว่า ‘รอความช่วยเหลือ’ ผมไม่ได้ให้พวกคุณโทรศัพท์หาผู้ปกครองของตัวเองหรอกหรือ? ภายในช่วงเวลานี้ผมจะไม่ลงมือกับพวกคุณ แต่ถ้าหากพวกคุณรนหาที่ตายกันเองก็จะมาโทษผมไม่ได้แล้วนะ”

คำพูดนี้ถังเฉาพูดได้อย่างสงบนิ่ง แต่ใคร ๆ ก็ฟังความหมายแฝงของเขาออก... คนที่ทำตัวโดดเด่นจะตกเป็นเป้า ถ้าหากใครส่งเสียงด่าออกมาเหมือนกับเจียงเทียนโหย่วอีกละก็ นั่นก็เป็นภัยพิบัติของตัวเขาเองแล้ว

ฉับพลัน ทั้งตระกูลเจียงแห่งตระกูลหลวงก็เงียบสงัด ทุกคนหลับตาแน่น ไม่กล้าจะหายใจแรง

เจียงไป๋เสว่ไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ต้นจนจบ เพียงแค่เอนตัวพิงประตูไว้ สูบบุหรี่เข้าเต็มปอด

ควันสีขาวหมุนวนเป็นเกลียวลอยตัวขึ้นไป ค่อย ๆ ลอยขึ้นไปข้าง ๆ เธอ ยิ่งรวมกับนิสัยเยือกเย็นของเธอ ทำให้เธอดูโดดเดี่ยวยิ่งขึ้น

ผู้หญิงสูบบุหรี่เดิมก็เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์อยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงที่เดิมก็มีนิสัยเยือกเย็นเช่นนี้

เจียงเค่อเอ๋อร์เข้าใกล้เธออย่างระงับอารมณ์ไม่อยู่ ลังเลอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายก็ปลุกความกล้าขึ้นมา เอ่ยว่า “พี่... พี่ไป๋เสว่คะ ฉันยินดีเป็นตัวแทนตระกูลเจียงมาขอโทษ ดังนั้น หยุดการกระทำเช่นนี้เถอะค่ะ”

พูดจบก็ค้อมกายให้กับเจียงไป๋เสว่ต่ำ ๆ

เจียงไป๋เสว่หยุดสูบบุหรี่ ชายตามองเจียงเค่อเอ๋อร์ครั้งหนึ่ง

เธอสามารถสัมผัสได้ถึงความบริสุทธิ์ใจของเจียงเค่อเอ๋อร์ แต่ว่า ถ้าหากว่าความแค้นที่มีมาหลายปีถูกคนคนเดียวออกหน้าขอโทษก็สามารถแก้ไขได้ละก็ นั่นก็อาจจะน่าขันไปหน่อย

“ขอบใจนะ แต่ว่า ต้องทำให้เธอผิดหวังแล้ว”

เจียงไป๋เสว่แย้มยิ้ม กล่าวว่า “ทั้งตระกูลเจียง ห้ามขาดแม้แต่คนเดียว”

เจียงเค่อเอ๋อร์พะงาบปาก ตั้งใจจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

เธอสัมผัสได้ถึงความเศร้าของเจียงไป๋เสว่ และก็เข้าใจความตั้งใจของตระกูลเจียง

ถอนหายใจยาวในใจเฮือกหนึ่ง ดูเหมือนว่าทุกครอบครัว ทุกตระกูล ล้วนแต่มีช่วงที่มองพลาดไป

เจียงไป๋เสว่ที่โดนไล่ออกไปตั้งแต่ยังเด็ก เป็นเรื่องที่เล็กสุดขีดเรื่องหนึ่งในบรรดาตระกูลหลวงมากมาย

แม้ว่าตระกูลหลวงจะดี แต่ถ้าหากจะยืนอย่างมั่นคงกลับไม่ง่าย ทำผิดไปเรื่องหนึ่งก็จะถูกแบนตลอดไป ถึงขั้นไล่ออกจากตระกูลหลวง

ยี่สิบปีมานี้ มีคนมากมายแค่ไหนที่ถูกไล่ออกจากตระกูลในเก้าตระกูลใหญ่... ไม่ใช่ว่าใคร ๆ ก็จะเป็นอย่างเย่หรูอี้กับเจียงไป๋เสว่

“คุณไม่เข้าใจความรู้สึกประเภทนั้น”

ถังเฉาเอ่ยปากพูด สายตาสงบนิ่ง แต่ว่าเจียงเค่อเอ๋อร์กลับมองความเยือกเย็นในดวงตาของเขาออก

เจียงเค่อเอ๋อร์ไม่พูดอะไรอีก เพียงแค่กลับเข้ามุมไปอย่างเงียบ ๆ รอการมาของเสาเอกตระกูลเจียง

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ด้านนอกตระกูลเจียงก็มีเสียงรถยนต์ดังสนั่นหวั่นไหวส่งเข้ามา

จากนั้นก็คือเสียงฝีเท้ากระชั้นที่รวมตัวกัน

“มาแล้ว”

ร่างกายของถังเฉาที่เอนไปพิงบนกำแพงก็ค่อย ๆ ยืนตรง บนใบหน้ามีรอยยิ้มเย็นชา

เจียงไป๋เสว่ดับบุหรี่ ในสายตาที่ดุดันค่อย ๆ มีความเยือกเย็นปรากฏขึ้นมา

“ใครมันบังอาจกล้าลักพาตัวทายาทตระกูลเจียงของฉัน?”

ตวาดเสียงดังครั้งหนึ่ง ประตูใหญ่ของตระกูลเจียงก็ถูกถีบเปิดจากด้านนอก