เก้าตระกูลใหญ่ตั้งตระหง่านอย่างมั่นคงอยู่ในเยี่ยนจิง ก็ไม่ใช่ว่าทุกอย่างจะเอื้ออำนวย ได้รับความเคารพความศรัทธามาโดยตลอด
ก็มีตัวอย่างที่มีคนมาสู้ถึงบ้านเช่นกัน
เก้าตระกูลใหญ่ในเยี่ยนตู โดยพื้นฐานแล้วทุก ๆ ตระกูลก็ล้วนแต่มีประสบการณ์ที่ยากลำบากเช่นนี้
มีก้าวหน้าขึ้น มีอ่อนกำลังลง นี่ถึงจะเป็นตระกูล
แต่ว่าดูจากตัวอย่างกรณีที่ถูกมาต่อสู้ถึงบ้านที่นี่แล้ว ไม่มีใครที่โดนท้าถึงที่อย่างตระกูลเจียง
ถูกบังคับให้เชิญคนเฒ่าคนแก่ในตระกูลมา ลำพังแค่ถือตามเรื่องนี้ตระกูลเจียงก็พ่ายแพ้แล้ว
เวลาผ่านไปแต่ละนาที ถังเฉากับเจียงไป๋เสว่ก็นั่งอยู่ในซื่อเหอย่วนมาครึ่งชั่วโมงแล้ว
บุหรี่ซองหนึ่งหายไปกว่าครึ่ง
เจียงหลงเจ๋อเป็นผู้นำของคนในตระกูลเจียงหลายสิบคน แต่ก็ไม่ได้กลับไปรายงาน แต่กลับมองถังเฉาและเจียงไป๋เสว่อย่างระมัดระวัง ดูเหมือนพวกเขากลัวจะเกิดมหันตภัยร้ายแรงขึ้นอย่างไรอย่างนั้น
ถังเฉาวางเท้าลง ดับบุหรี่ มองดูเวลาบนข้อมือ เอ่ยเตือนว่า “สองทุ่มแล้ว พวกคุณยังมีเวลาอีกสี่ชั่วโมง"
บนโลกนี้มีคนมากมายที่ไม่รู้จักเห็นค่าของเวลา
บางครั้งเวลาก็คือชีวิต
ถังเฉาไม่ได้รีบร้อน คนที่รีบร้อนควรจะเป็นพวกเขา
เจียงหลงเจ๋อตึงเครียดไปทั้งตัว จากนั้นก็มองถังเฉาด้วยใบหน้ามืดครึ้ม “ถ้าหากตระกูลเจียงของพวกเรายังมารวมตัวกันไม่ครบก่อนเที่ยงคืน แกจะทำอย่างไร?”
“มากันไม่ครบ?”
ได้ยินอย่างนั้นถังเฉาก็หัวเราะออกมา
เขาหัวเราะราวกับได้ยินเรื่องตลกที่น่าสนใจอย่างไรอย่างนั้น
ไม่รู้ว่าพวกคุณเคยได้ยินสำนวนนี้ไหม สำนวนที่ว่า ‘หนี้เลือดต้องชดใช้ด้วยเลือด’ น่ะ?”
ถังเฉามองทุก ๆ คน หัวเราะหึหึพลางพูดขึ้น
“…”
ไม่มีใครขานรับสักคน
มองดูรอยยิ้มบนใบหน้าของถังเฉา ในใจของแทบทุกคนก็หนาวยะเยือกขึ้นมาทันที หัวใจเต้นรัว
โดยไม่ต้องสงสัยเลยสักนิด ถ้าหากก่อนเที่ยงคืนทั้งตระกูลเจียงจะยังไปไม่ถึงหน้าหลุมฝังศพของเจียงไป๋เสว่ละก็ เช่นนั้นผู้ที่มีส่วนร่วมทุกคนในตอนนั้นก็เตรียมหลั่งเลือดชดใช้เลือดได้เลย
คุกคาม!
คุกคามอย่างห้าวหาญ!
“โกรธมากใช่ไหมล่ะ?”
บนใบหน้าของถังเฉามีรอยยิ้มเจิดจ้า สายตามองไปรอบ ๆ บ้าน มองทุก ๆ คนพลางเอ่ยว่า “ยี่สิบปีก่อน ตอนที่พวกคุณบีบบังคับให้แม่ของเธอต้องตาย เธอเองก็มีอารมณ์เช่นนี้… ไม่สิ โกรธยิ่งกว่าทุกคน แทบอยากจะทำลายโลกทั้งใบนี้"
“พวกคุณได้ชื่อว่าช่วยเหลือชีวิตเพื่อนมนุษย์ แต่กลับวางแผนฆ่าคนอย่างไม่แยแส นี่ก็คือเนื้อแท้ของพวกคุณตระกูลเจียงแห่งตระกูลหลวง"
รอยยิ้มบนใบหน้าของถังเฉาหายไปทีละนิด ๆ สายตาคมปลาบราวกับกระบี่หนึ่งเล่มที่แทงเข้าไปยังหัวใจของทุกคน “ไม่ว่าจะเป็นใคร เมื่อฆ่าคนแล้ว ถ้าไม่ได้รับการลงโทษทางกฎหมายก็ต้องใช้เลือดชดใช้เลือด ไม่มีทางเลือกอื่น มีเพียงทำแบบนี้เท่านั้นจึงจะปลอบใจผู้ตายอย่างถึงที่สุดได้"
วันนี้เป้าหมายของถังเฉาที่มาตระกูลเจียงเป็นเพื่อนเจียงไป๋เสว่นั้นชัดเจนมาก มีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือเป็นหน้าเป็นตาให้กับเจียงไป๋เสว่
ตระกูลเจียงแห่งตระกูลหลวงรังแกเธอที่ตัวคนเดียว เช่นนั้นเขาก็จะยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ บอกคนทั้งโลกอย่างไม่มีเงื่อนไขว่าเธอไม่ใช่คนที่จะรังแกกันได้ง่าย ๆ ขนาดนั้น
“พวกคุณอยากจะลองไหมล่ะ?”
มือทั้งคู่ของถังเฉาประคองถ้วยชา ยิ้มอย่างนุ่มนวล
ถึงแม้ว่าเขาจะกำลังยิ้มอยู่ แต่ก็ไม่มีใครคลายความระมัดระวัง กลับมีสีหน้าที่หวาดกลัวยิ่งขึ้น
เพราะว่ารอยยิ้มของถังเฉาให้ความรู้สึกเป็นภาพมายาต่อผู้อื่น เขาสามารถจะเอามีดมาแทงท้องของคุณอย่างกะทันหันได้
เจียงหลงเจ๋อสูดลมหายใจเข้าอย่างกะทันหัน มองไปยังเจียงเทียนโหย่ว เอ่ยเสียงต่ำว่า “เทียนโหย่ว ไปเชิญอดีตผู้นำมา!”
“คุณพ่อ!”
เจียงเทียนโหย่วร้อนรนแล้ว มองบิดาของตนเองอย่างไม่อยากจะเชื่อ
อดีตผู้นำก็คือพ่อของเจียงหลงเจ๋อ ปู่ของเขา
ในบ้านมีคนแก่หนึ่งคน เปรียบได้กับการมีสมบัติล้ำค่าหนึ่งชิ้น เก้าตระกูลใหญ่นอกจากตระกูลหลินแล้ว ก็ล้วนแต่มีคนเฒ่าคนแก่หนึ่งคนเฝ้ารักษาตระกูลอยู่
มีความเก่งกาจในด้านการจัดการและวางแผนงาน วางแผนในตระกูล มองนิสัยคนทะลุปรุโปร่ง อีกทั้งยังมีความสามารถมากมายมหาศาล
อย่างเช่นท่านเจ้ามังกรของตระกูลหลง มีผู้เฒ่าเช่นนั้นผู้หนึ่ง เป็นหนึ่งในเหตุผลสำคัญที่ทำให้เก้าตระกูลใหญ่ยังคงตั้งตระหง่านอยู่ได้
แต่ว่าปู่ของเขาออกจากตำแหน่งมาหลายปีแล้ว ตำแหน่งผู้นำตระกูลมอบให้ผู้อ่อนอาวุโสในตระกูลแย่งชิงกันอย่างง่าย ๆ คนที่มีกำลังก็จะได้ไป
ภายใต้สถานการณ์ปกติ มีคนน้อยมากที่จะไปรบกวนอดีตผู้นำ
แค่สองคนจิ๊บจ๊อยแค่นี้ นึกไม่ถึงว่าจะต้องรบกวนไปถึงอดีตผู้นำ?
“ไป!”
เจียงหลงเจ๋อตวาดเสียงดัง ตัดบทของเจียงเทียนโหย่ว
ตะโกนคำรามออกมาเช่นนี้ อย่าว่าแต่เจียงเทียนโหย่วที่ตะลึงไปเลย แม้แต่บรรดาผู้อ่อนอาวุโสของตระกูลเจียงทั้งหมดก็ล้วนแต่ตกตะลึงไปด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม