เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 28

“เดิมพันเถอะ ขอให้คุณแพ้ยับเยิน!”

ขณะที่บดเมล็ดกาแฟ กู้หยุนม่งก็กล่าวกับจ้าวเหลียงโย่ว “พี่จ้าว เดิมพันกับเขาเลย ให้เขาแพ้ยับเยินเลย!”

สีหน้าของจ้าวเหลียงโย่วเต็มไปด้วยความจองหอง “บอกมาสิ จะเดิมพันอย่างไร?”

ซ่งซานสี่รู้สึกฮึกเหิม

“เอาอย่างนี้! ถ้าหุ้นของจิ๋วเสวียนเทคโนโลยี ตกจนถึงจุดต่ำสุดและดีดตัวขึ้น แล้วขึ้นติดต่อกันสามวัน ผมได้เงินกำไรมาเท่าไหร่? คุณก็แพ้พนันด้วยเงินจำนวนเท่านั้น? ถ้าคุณต้องการเพิ่มเป็นเท่าตัว ก็ได้”

“ฮ่า ๆ ๆ……”

จ้าวเหลียงโย่วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง จนน้ำตาเกือบจะไหลออกมา

เขาตบไหล่ซ่งซานสี่ “ตกลง! คุณต้องการเดิมพันแบบนี้ ผมไม่มีปัญหาอยู่แล้ว! แต่ถ้ามันไม่ขึ้นติดต่อกันสามวันล่ะ? ถ้าคุณแพ้ล่ะ?”

ซ่งซานสี่เอามือปัดไหล่ตนเอง ทำราวกับว่ามือของจ้าวเหลียงโย่วนั้นสกปรกมาก

“ถ้าผมแพ้ ผมจะเป็นบาริสต้าของคุณไปตลอดชีวิต และผมจะเป็นสุนัขรับใช้ของคุณ ถ้าคุณให้ผมเลียรองเท้า ผมจะทำทันทีโดยไม่รีรอ จะเลียรองเท้าให้สะอาดทุกวัน”

จ้าวเหลียงโย่วรู้สึกตื่นเต้นมาก และกล่าวว่า “โอเค ตกลงตามนั้น ม่งม่ง ไปทำสัญญาเดิมพัน! ถ้าซ่งซานสี่เป็นฝ่ายชนะ ผมเสียพนันด้วยเงินจำนวนกำไรที่เขาได้จากการเล่นหุ้นสองเท่า! ส่วนพยานยังคงเป็นประธานเฉียน!”

กู้หยุนม่งส่ายศีรษะ “มันทำให้ฉันได้รู้ว่าอะไรที่เรียกว่าเดิมพันจนเสียสติไปแล้ว ซ่งซานสี่ คุณนี่มันไร้ทางเยียวยาจริง ๆ! แต่พี่จ้าว อย่าซื่อขนาดนั้นได้ไหม? ทำไมคุณต้องเพิ่มเงินเป็นสองเท่าด้วย?”

“ฮึ่ม! ด้วยธุรกิจของผมจ้าวเหลียงโย่วแล้ว! ผมสามารถแบกรับความพ่ายแพ้ได้อยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขาจะชนะได้อย่างไร?”

หลังจากนั้นไม่นาน ก็ทำสัญญาเดิมพันเสร็จแล้ว

พวกเขาสองคนลงนาม และประทับลายนิ้วมือ

กู้หยุนม่งเดินไปหาเฉียนหยงหงที่ห้องประธาน

แต่จังหวะไม่ดี เพราะทันทีที่เธอประตูเปิด เธอเห็นเฉียนหยงหงและเลขาสาวกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่

สิ่งนี้ทำให้เฉียนหยงหงรู้สึกไม่พอใจ

อย่างไรก็ตาม เลขาสาววิ่งออกไปด้วยสีหน้าแดงระรื่น ส่วนเฉียนหยงหงแกล้งทำเป็นจริงจัง “ม่งม่ง มีธุระอะไร?”

กู้หยุนม่งอธิบายเรื่องนี้ และกล่าวเสริมว่า “ซ่งซานสี่ เป็นนักพนันที่เสียสติไปแล้ว!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉียนหยงหงรู้สึกตกตะลึงมาก

หลังจากเวลาผ่านไปนาน เขาถึงได้มีสติกลับมา และหัวเราะแหย ๆ

“ฮ่า! ฮ่า! ไอ้สารเลวคนนี้ ตอนนี้ไม่เล่นไพ่แล้ว แต่กลับเปลี่ยนวิธีเล่นพนันเป็นวิธีอื่น? เขาเห็นว่าจ้าวเหลียงโย่วมีเงินเยอะ เลยอยากพลิกทุนคืน?”

“เรื่องนี้ฉันไม่รู้ค่ะ ประธานเฉียน แล้วเรื่องพยาน คุณ.......?”

“ผมจะเป็นพยาน ผมจะไม่เป็นได้อย่างไร? เขาเป็นอดีตเพื่อนเล่นไพ่ของผม ตอนนี้เขาเดิมพันระดับสูงรูปแบบใหม่ แล้วผมจะไม่สนับสนุนเขาได้อย่างไร?”

เฉียนหยงหงยิ้มเยาะเย้ยกับความสูญเสียของผู้อื่น เขาลงนามและประทับตราอย่างมีความสุข และสัญญามีผลทันที

สถานที่ที่มีคน ก็มีสังคม

สถานที่มีสังคม ก็มีการเดิมพัน

ทุกอย่างปฏิบัติตามกฎ

เฉียนหยงหงในฐานะคนกลาง เขาไม่กลัวว่าทั้งสองฝ่ายจะไม่ยอมรับ เพราะเขามีความมั่นใจ

หลังจากเซ็นเป็นพยานเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาโทรไปหาซ่งซานสี่

หลังจากเชื่อมติด เขาหัวเราะและกล่าวว่า “คุณชายสี่ ทำไมตอนนี้คุณถึงได้เล่นเก่งขนาดนี้? นักวิเคราะห์หุ้นของบริษัทผมไม่เข้าตาคุณ หรือว่าอะไร? คุณตั้งใจแน่วแน่ที่จะกอบกู้เศรษฐกิจเหรอ?”

ซ่งซานสี่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “เพื่อปกป้องประเทศ เป็นวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่! ไอ้เฉียน พวกเราสองคนมาเดิมพันกันสักเกมไหม?

“เดิมพันอะไร”

“เดิมพันเหมือนที่ผมเดิมพันกับคุณจ้าว?”

เฉียนหยงหงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ตกลง คุณมาคุยรายละเอียดที่ห้องทำงานของผม”

“ตกลง”

ซ่งซานสี่วางสาย

เมื่อกู้หยุนม่งกลับมา เขารับสัญญาเดิมพันจากเธอ และกล่าวว่า “คุณจ้าว เพื่อนนักเรียนเก่า ผมขอตัวก่อน ผมจะไปเดิมพันกับเฉียนหยงหง”

จ้าวเหลียงโย่วส่ายศีรษะ “เจ้าหนู คุณติดการพนันจนกลายเป็นผีพนันไปแล้ว ไม่ช้าก็เร็วคุณก็จะหมดตัว ส่วนผมรอที่จะมีทาสรับใช้อย่างคุณ”