เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 72

เปลี่ยนตัวล็อคประตู เป็นเรื่องที่ตู้ไห่ผิงได้ทำไว้

เมื่อเขากลับมาเมื่อบ่ายวานนี้ เขาสั่นประตูอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นประตูรักษาความปลอดภัยก็ได้เปลี่ยนตัวล็อคใหม่

ยังกล่าวอีกว่า ไม่ให้โอกาสไอ้เศษสวะคนนั้นได้เข้ามาภายในนี้อีก

ไม่ใช่ว่าพวกเรานั้นไม่สามารถทำอาหารได้ อย่างมากที่สุดก็แค่ไม่อร่อยเล็กน้อย

แต่ทว่า ซ่งซานสี่ต่อให้เขาจะทำอาหารอร่อยแค่ไหนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรือเป็นเรื่องที่หาได้ยาก

มีแค่เพียงเถียนเถียนเท่านั้น เธอรู้สึกว่าอาหารมื้อค่ำนั้นน่าเสียดายเล็กน้อย

เธอรู้สึกว่าอาหารมื้อค่ำที่ป้าและแม่ทำนั้นรสชาติไม่ดีเลยจริงๆ

หลายวันมานี้ ทักษะและฝีมือของซ่งซานสี่ทำให้แม่หนูน้อยมีความอยากอาหาร

ในสถานการณ์นี้ พี่สาวน้องสาวตระกูลซูทำได้เพียงแค่ยิ้มอย่างขื่นขม..

ตอนนี้ เช้าตรู่ของวันหยุดสุดสัปดาห์ เวลาเพิ่งจะล่วงเลยผ่านหกโมงเช้า

ซ่งซานสี่ถูกประตูด้านนอกขวางกั้นไว้

ทว่าห้านาทีหลังจากนั้นเขาก็เข้ามาด้านใน

สะเดาะกุญแจ ปีนหน้าต่าง เขาสามารถทำได้หมด

ทักษะความสามารถนี้เป็นเรื่องง่ายดาย

ไขกุญแจไม่ได้ ปีนบันไดขึ้นทางหน้าต่าง

กระโดดเข้ามายังระเบียงห้องของซูโหย่วหรงและเถียนเถียนผู้เป็นลูกสาว

เขาเดินเข้ามาด้วยฝีเท้าที่แผ่วเบา

ในขณะนี้ ซูโหย่วหรงโอบกอดลูกสาวไว้

สองแม่ลูกต่างก็นอนหลับสนิท

ภรรยาคนนี้ยังดูเป็นเด็กสาววัยรุ่นอยู่เลย

เมื่อมองดูแล้วเธอเหมือนเด็กสาวอายุประมาณสิบแปดถึงสิบเก้าปี

ไหนเล่าที่จะเหมือนคุณแม่ของเด็กวัยสามขวบ?

รูปหน้างดงาม ผิวนุ่มเนียนขาวราวกับผิวไข่ต้มที่ปอกเปลือกไข่แล้ว

ผิวแก้มแดงระเรื่อ

ขนตางอนยาวเป็นธรรมชาติ ภายใต้แสงไฟสลัว ส่องแสงประกาย

ภายใต้ผ้านวมผืนบาง สัดส่วนเว้าโค้งของลำตัวแลดูประณีต ทำให้ผู้คนรู้สึกถึง...อาการผิดปกติ

ภายในอ้อมแขน เถียนเถียนสืบทอดยีนส์เด่นจากผู้เป็นแม่ไปอย่างสมบูรณ์

ผิวชมพูระเรื่อ ความละเอียดและอ่อนโยน

ก่อนหน้านี้ ใบหน้าผอมบาง ตอนนี้เริ่มดูโค้งมนขึ้นบ้างแล้ว

สีผิวและหน้าตาดูดีเป็นอย่างมาก

ร่างเล็กอิงแอบอยู่ในอ้อมแขนของผู้เป็นแม่

แขนเรียวเล็กราวกับรากบัวสีชมพูอ่อนกำลังโอบรอบคอผู้เป็นแม่

รูปร่างสัดส่วนที่น่ารัก น่าเอ็นดู สัมผัสได้ถึงความสุข

ซ่งซานสี่เฝ้ามองดูด้วยความเงียบ

ภาพนี้อบอวลไปด้วยความอบอุ่น

จากก้นบึ้งของหัวใจ สัมผัสได้ถึงบางอย่าง...

บางที อิงจากสมมติฐานที่ได้ตั้งขึ้น ทุกอย่างควรทำให้ดียิ่งขึ้นไปกว่านั้น

สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด จากนั้นเขาเดินเข้ามาด้วยความเงียบ

ร่างสูงก้มลงประจุมพิตลงบนหน้าผากเล็กๆของเถียนเถียน

ในระยะใกล้ชิด กลิ่นหอมของแม่และลูกสาวกระตุ้นความรู้สึกของผู้คน ทำให้ผู้คนหลงใหลและมึนเมา

ในโลกก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเป็นพ่อมาก่อน ไม่เคยแต่งงานอย่างเป็นทางการและไม่เคยมีสถานะเป็นสามี

ความรู้สึกเช่นนี้คือส่วนที่อ่อนโยนที่สุดของจิตวิญญาณ

อยากประทับจุมพิตลงบนหน้าผากของซูโหย่วหรง เขากลับไม่ได้ทำสิ่งนั้น...

จากนั้นนำวัตถุดิบที่ซื้อมาไปยังห้องครัว

ประมาณครึ่งชั่วโมง อาหารเช้าที่หลากหลายก็เสร็จเป็นที่เรียบร้อย

นี่เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ทุกคนภายในครอบครัวไม่ได้ไปทำงานและไม่ได้ไปโรงเรียน พวกเขาสามารถนอนเกียจคร้านอยู่บนเตียงได้

ดังนั้น ตอนเช้าเวลาเจ็ดโมง ซ่งซานสี่ก็ได้ออกเดินทาง

อาหารเช้า เพียงแค่เก็บรักษาในอุณหภูมิที่พอเหมาะก็เพียงพอแล้ว

ขณะขับรถ เขากินขนมปังที่อบด้วยตนเอง พลางดื่มน้ำเต้าหู้ที่ทำเองด้วย

สีหน้าสงบนิ่งและดูเยือกเย็น

เขาเข้าใจ ตู้ไห่ผิงผู้นี้จะต้องไปถามฮู๋ห่ายเม่ยอย่างแน่นอน

การล็อคเช่นนั้น ไม่ใช่ว่าไม่ต้อนรับเขาหรอกหรือ?

ไม่เป็นไร ทำอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันออกมานั่นก็ถูกต้องแล้ว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏ ครอบครัวก็ยังคงเป็นครอบครัว

ความเข้าใจผิดทั้งหมดก็จะสลายและหายไป

.....

ในเวลานี้ โรงพยาบาลประชาชนที่หนึ่งจงไห่