เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 78

หลังจากคุยโทรศัพท์กับโจวเหว่ยจบ ซ่งซานสี่พึงพอใจแล้ว

ขับรถ ไปยังสวนสนุกตงหู

เขานึกว่า ซูโหย่วหรงจะพาเถียนเถียนไปที่นั่น

โจวเหว่ยท้อใจมาก

ซ่งซานสี่คุยเก่งมากเลยทีเดียว เหมือนกับล้างสมองของเขา

โจวเหว่ยคืนค่าใช้จ่าย1500หยวนด้วยความจริงใจ ใช้วิธีการโอนเงินผ่านธนาคาร โอนให้แก่ซ่งซานสี่

หลังจากนั้น ก็โทรศัพท์หาซูโหย่วหรง

“คุณซู ผมคิดว่ายังไงก็ให้โอกาสคุณซ่งสักครั้งเถอะครับ! การแต่งงานนี้ ยังไงพวกคุณสองคนก็อย่าหย่ากันเลยครับ”

ซูโหย่วหรง: “......”

“ทนายโจว นี่คือคุณ......?”

“คุณซ่งยอดเยี่ยมพอ เขาทำให้ผมซาบซึ้งใจ ค่าใช้จ่ายตัวแทน ผมคืนให้สามีของคุณไปแล้ว นี่เป็นเงินที่คุณหามาได้อย่างยากลำบาก ผมไม่สามารถรับไว้ได้ แล้วก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะรับเอาไว้ ต่อให้เป็นการฟ้องร้อง ศาลก็ไม่มีทางสนับสนุนการหย่าร้างหรอกครับ ผมรู้ดียิ่งกว่าคุณ สามีที่ดีขนาดนี้ ผมเชื่อว่า เขาจะเปลี่ยนกลายเป็นคนที่ดีกว่าเดิม ขออวยพรให้คุณและคนในครอบครัว มีความสุขในชีวิต มีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ”

ซูโหย่วหรงอึ้งไปครู่ใหญ่

ความกลัดกลุ้มใจ อยู่ที่ก้นบึ้งของหัวใจ

พระเจ้า ระหว่างทนายความคนนี้กับซ่งซานสี่ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย?

ตู้ไห่ผิงและซูโหย่วหรง หลังจากได้ยินสถานการณ์ ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง

“เป็นไปได้อย่างไรกัน? รุ่นพี่โจวเหว่ยยังช่วยซ่งซานสี่พูด?”

ตู้ไห่ผิงไม่ยอม ควักมือถือออกมา โทรศัพท์ไปหาทันที

โจวเหว่ยกล่าวด้วยความกลัดกลุ้ม: “รุ่นน้องไห่ผิง จนปัญญา ซ่งซานสี่ยอดเยี่ยมมาก พูดจาฉะฉานมาก ฉันกับเขาคุยกันอย่างลึกซึ้งครู่หนึ่ง เขาพูดจนฉันนี่แม่งอยากจะกลับบ้านไปหย่ากับภรรยาเลย เขากับซูโหย่วหรง ยังไงก็อย่าหย่ากันเลยนะ! ค่าใช้จ่ายตัวแทน ฉันก็แข็งใจรับเอาไว้ได้ลงคอ จำต้องคืนไป”

ตู้ไห่ผิงมึนไปแล้ว “นี่......ไม่ใช่ รุ่นพี่ ซ่งซานสี่คนเลวประเภทนั้น ตบเมียตีลูก อยู่ข้างนอกไปมีความสัมพันธ์กับแม่หม้าย ทำไมจะหย่าไม่ได้ละครับ?”

“นี่จำเป็นต้องมีหลักฐานที่แน่นหนา แต่ว่า ยากที่จะสำเร็จ ยิ่งกว่านั้น ซ่งซานสี่กำลังอยู่ในระหว่างปรับปรุงอย่างตั้งใจ ฉันเชื่อว่า ถ้าหากไปขึ้นศาล ด้วยความสามารถของเขา ผู้พิพากษาไม่มีทางตัดสินให้หย่า ดังนั้น ทำได้เพียงแค่อวยพรให้พวกเขามีความสุขแล้ว”

จบสิ้นการคุยโทรศัพท์ ตู้ไห่ผิงเป็นบ้าแล้วจริงๆ

เฮ้อ ไอ้ลูกหมาคนนี้ เก่งกว่าทนายความอีกหรือ?

พูดไปพูดมา ยังไงกฎหมายก็คุ้มครองเขา ไม่คุ้มครองผู้อ่อนแออย่างซูโหย่วหรงและเถียนเถียน?

แม่งเอ๊ยนี่มันมีเหตุผลที่ไหนกัน?

ซ่งซานสี่ รีบมาถึงสวนสนุกตงหู

กลับไม่เห็นซูโหย่วหรงทั้งสี่คน

เวลานั้น เป็นเวลาบ่ายสามโมงพอดี

ซ่งซานสี่รออยู่ครู่หนึ่ง ยังคงไม่เห็นคนทั้งสี่

ด้วยเหตุนี้ จึงโทรศัพท์หาซูโหย่วหรง

“โหย่วหรง ผมอยู่ที่สวนสนุกตงหู พวกคุณถึงหรือยัง?”

“พวกเรา......”ภายในใจของซูโหย่วหรงมีความโมโห แล้วก็สงสัย “พวกเราไม่ได้ไปที่นั่น คุณ ไปพูดอะไรกับทนายความ? ทำไมเขาถึงไม่เป็นตัวแทนให้แล้ว?”

“อีกเดี๋ยวค่อยคุยกันเถอะ! มีเรื่องบางอย่าง แท้ที่จริงควรจะพูดให้คุณฟังได้แล้ว แต่ ยังทำสิ่งที่ผมให้สัญญากับคุณไว้ไม่สำเร็จ ไม่สามารถชดเชยความผิดพลาดทั้งหมดได้ ผมไม่มีทางยอมหย่า เงิน คืนเข้ามาที่บัญชีของผมแล้ว อีกเดี๋ยวผมจะเอาให้คุณ พวกคุณอยู่ที่ไหน?”

“คุณ......ช่างเถอะ ไม่พูดกับคุณแล้ว ฉันอยู่เป็นเพื่อนลูกนะ! พวกเราอยู่ที่สวนสนุกเทียนเล่อกู่”

“อ่อ ได้ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

เมื่อวางสายโทรศัพท์ ซ่งซานสี่ขับรถมุ่งตรงไปยังสวนสนุกเทียนเล่อกู่

ทางด้านนั้น เถียนเถียนมีความสุขมาก

ในอ้อมแขนที่อบอุ่นและหอมสดชื่นของแม่ กำลังนั่งอยู่ ขี่ม้าหมุนเป็นเวลานานมากแล้ว

น่าเสียดาย ซ่งซานสี่ไม่สามารถตามมาได้ทัน

แต่ว่าซูโหย่วหรงยังบอกว่า เขากำลังเดินทางมา

เถียนเถียน มีความสุขมากอีกครั้ง พูด: “แล้ว หนูเรียกเขาว่าปะป๊าได้ไหมคะ?”

ซูโหย่วหรงคิดไปคิดมา “นั่นก็ไม่แน่ มีบางเรื่อง เขาไม่อธิบายให้แม่ฟังอย่างชัดเจน ก็ไม่ได้”

“ค่ะ......เรื่องอะไรคะ?”

เถียนเถียนหดหู่เล็กน้อย

“เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กน้อยไม่ต้องสนใจดีกว่านะ”

“ค่ะ......”

ที่ภายในใจของยัยหนูน้อยคิดถึงก็คือ ผลไม้เคลือบน้ำตาลแสนอร่อย ยังมีของอร่อยอีกเยอะแยะมากมายด้วย

ปะป๊า เปลี่ยนเป็นคนดีแล้วจริงๆ!

ผ่านไปครู่หนึ่ง ตู้ไห่ผิงร้องเรียกพวกเธอสองคนแม่ลูกที่ด้านนอก บอกว่าซื้อตั๋วชิงช้าสวรรค์แล้ว ไปเถอะ ชิงช้าสวรรค์จะเริ่มแล้ว

นี่ซูโหย่วหรงถึงพาเถียนเถียน เดินออกไปจากม้าหมุน

เถียนเถียนพูดว่า จะรอเขามาแล้วนั่งด้วยกันไหม?