เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 97

เมื่อหลังจากที่ได้รับโทรศัพท์เสร็จแล้ว โทรศัพท์ของซูโหย่วชิงก็ได้ดังขึ้นอีก

เธอนั้นห่วงใยพี่สาวคนโตของเธอจริงๆ

ในเส้นทางที่ไปยังในเมืองหลวง ได้โทรศัพท์มาแล้วสองรอบ เพื่อถามถึงสถานการณ์

แต่ว่าในเวลานั้น ยังอยู่ในขั้นตอนการตรวจอยู่

ตอนนี้ ซูโหย่วชิงนั้นยังไม่โดนถึงขั้นที่ว่าจะไม่สนใจ ก่อนที่จะรับโทรศัพท์ของน้องสาย

ซ่งซานสี่ นั้นก็รู้สึกได้ถึงความสบายใจขึ้นมาหน่อย

สองพี่น้องคุยกัน คุยกันไปไม่น้อยเลย

ซูโหย่งหรงนั้นทั้งตะลึงทั้งหวาดกลัว และกังวลในพี่สาวเลย เลยกังวลใจมากไปหน่อย

“พี่สาว ไม่ว่าอย่างไร หลานคนนี้พี่จะต้องรักษาไว้ให้ได้นะ！พี่ ไม่ว่ายังไงก็ต้องระวังเอาไว้ให้ดีๆนะ！อ้อ ใช่แล้ว พี่บอกซานสี่นะ ช่วงไม่กี่วันนี้ไม่ต้องกลับไปพักแล้ว ให้ไปพักที่บ้านพี่ ในเมื่อเขานั้นนวดกดแผนจีนเป็น อีกทั้งยังเข้าใจเกี่ยวกับพวกอาการแพ้ครรภ์และพวกการแท้งอีกนั้นมีประโยชน์นะ งั้นก็ให้เขาทำแบบนี้ต่อไป ไปพักที่บ้านพี่ น่าจะสะดวกกว่า”

ภายในใจของซูโหย่วชิงนั้นดีใจ ในเมื่อน้องสาวนั้นก็คิดเช่นเดียวเหมือนกับตนเอง

ดังนั้น ก็ตอบตกลงไป ก่อนที่จะบอกว่าจะไปบอกกับซ่งซานสี่

ซ่งซานสี่เมื่อรู้ถึงสถานการณ์ดังนี้ เขานั้นจึงทำได้แค่ยิ้มอย่างขมขื่น

“หึ~~~~ภรรยาของผมนี่ ช่างแสนดีอะไรเช่นนี้นะ！”

ซูโหย่วชิงนั้นไม่เพียงแต่จะทำตาขาวใส่เขา“น้องสาวของฉันดีขนาดนี้ หลังจากนี้คุณจะต้องดูแลเธอให้ดีๆล่ะ！”

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้วล่ะ”

“ไม่อนุญาตให้ทำร้ายรังแกเธอกับเถียนเถียนนะ！หากคุณรังแกล่ะก็ ฉันนั้นก็จะรับแกลูกชายของคุณสะ！”

เมื่อเอ่ยแล้ว ซูโหย่วชิงนั้นยังทำท่าดุใส่อีก ก่อนที่จะยกกำปั้นขึ้นมา แล้วชี้ไปท้องน้อยๆของตนเอง แล้วสะบัดไปมา

เมื่อสถานการณ์เป็นเช่นนี้ จะให้เอ่ยว่ายังไงล่ะ？

นี่มันช่างตลกจริงๆ

ซ่งซานสี่นั้นไม่ได้กลัว แต่ว่าเธอนั้นจะไปต่อยท้องของตนเองได้อย่างไรล่ะ？

แต่ว่า เรื่องอาการแพ้ท้องของผู้หญิงนั้น พวกเรานั้นจะต้องร่วมมือกันหน่อย

“อย่าอย่าอย่า พี่สาว ผมนั้นไม่รังแกโหย่วหรงแล้วก็เถียนเถียนหรอกนะ หากพวกเธอนั้นรังแกผม คุณก็สามารถที่จะรังแกผมเหมือนกันนั่นแหละ จะรังแกทำยังไงก็แล้วแต่ ……”

“อือ นี่มันค่อยว่ากันหน่อยสิ ……”

……

หลังจากนั้น ซ่งซานสี่นั้นก็ได้เกินเข้าไปยังเมืองของสมุนไพร

และได้จัดเตรียมยาจำนวนมาก เอาไว้หลายห่อเลย

ซูโหย่วชิง ยอมเธอเลยจริงๆ

เธอคนนี้นั้น จริงๆแล้ว มีความสามารถนะ

หลังจากที่เสร็จแล้วทั้งหมด ก็มาถึงตอนเที่ยงแล้ว

ตู้ไห่ผิงโทรมา ก่อนจะเอ่ยให้ไปที่ “กอสเซนต์ แบงเควท”ไปทานข้าวที่โรงแรม

เขานั้นได้สั่งอาหารกลางวันไว้ให้แล้ว และเถียนเถียนนั้นก็ได้ไปรอที่นั่นแล้ว！

ซ่งซานสี่นั้น เดิมทีเขานั้นอยากจะกลับไปที่บ้านเพื่อที่จะไปต้มผสมยา

แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขานั้นจึงทำได้แค่พาซูโหย่วชิงไปที่นั่น

กอสเซนต์ แบงเควท โรงแรมระดับห้าดาว

โรงแรมไฮเอนด์ชั้นนำระดับสูงในเมืองจงไห่

ซ่งซานสี่นั้นยังทราบว่า ที่นั่นยังเป็นธุรกิจของครอบครัวหลี่รุ่ยหยาง

ตระกูลหลี่ ตระกูลมีชื่อเสียง

หลายปีที่ผ่านมานี้นั้น รากฐานของตระกูลนับว่ามีความมั่นคงเป็นอย่างมาก

กอสเซนต์ แบงเควท กรรมการในตอนนี้นั้น ยังคงเป็นพี่สะใภ้นามว่า หลี่เจิ้งเหมยของหลี่รุ่ยหยาง

ซ่งซานสี่ขับรถไป ก่อนที่จะยังคิดว่า อาหารมื้อนี้นั้น เพียงแค่เขานั้นยินยอม ก็ไม่ต้องจ่ายเงินแล้วล่ะ

แต่ว่า ไม่จำเป็นต้องเป็นเช่นนั้น

นายซ่ง ตอนนี้ไม่ได้ขาดแคลนเงินสักหน่อย

เรื่องการทานอาหารฟรีนั้น เขาไม่ทำ

เมื่อรถนั้นได้มาถึงหน้าประตูโรงแรมไม่ไกลนัก ภายด้านหน้านั้น ทำให้ซ่งซานสี่นั้นแทบเดือด

ตู้ไห่ผิงนั้น ได้โดนชายร่างกำยำสองคนแบกเอาไว้ ก่อนที่จะโยนลงไปที่ถนน

จมูกที่บวมมาก และเลือดสดที่ไหลไม่หยุด

เสื้อเชิ้ตสีขาวนั้น มีรอยตีนไม่น้อยเลยทีเดียว

นี่ โดนคนตีอย่าน่าอนารถ