เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 98

ซ่งซานสี่ ที่ได้กอดเถียนเถียน เดินไปและไม่หันหลังกลับมา

ตู้ไห่ผิงคิดไปคิดมา ก่อนที่จะรีบกลับไปยังบนรถ

ก่อนที่จะเดินกะเผลกไป พร้อมร่างกายที่เจ็บปวด

เมื่อได้เข้าไปนั่งยังที่นั่งคนขับที่สบาย และต้องเผชิญหน้ากับภรรยา มันช่างน่าอายจริงๆ

รู้สึกถึงความขายขี้หน้าจริงๆ

เหมือนกับว่า ภรรยาท้องแล้ว เขานั้นกลับได้ไปขายขี้หน้าต่อหน้าลูกชายอย่างไรอย่างงั้น

เขาคิดว่า ซ่งซานสี่ไปต่อสู้ไม่น่ามีปัญหา เขาสามารถเอาชนะได้

แต่ว่าพวกเขานั้นคือ สี่สุนัขรับใช้ ช่างเก่งกาจดุร้ายเกินไปจริงๆ

“โหย่วชิง ผม ……”

“ไม่เป็นไรหรอกตู้ไห่ พวกเกาเสี่ยวหลินพวกเขานั้นไม่ใช่สิ่งของอะไรหรอก คุณยังสามารถขับรถได้ไหม？พวกเราก็ตามไปดูกันเถอะ！”ซูโหย่วชิงนั้นตามที่ซ่งซานสี่ขอร้องไว้ พยายามที่จะสงบสติอารมณ์

ตู้ไห่ผิงนั้นพยักหน้า ก่อนที่จะนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะผ่อนคลายลง

ก่อนจะขับรถทันที ก่อนที่จะมุ่งไปยังโรงแรม เพื่อไปดูสถานการณ์

แต่ว่า ตู้ไห้ผิงนั้นเอ่ยอย่างหดหู่：“ซานสี่นั้นก็ดื้อจริงๆ น่ากลัวก็คือเขานั้นได้พาเถียนเถียน ไปโดนคนอื่นรังแกอีก อ๊า ……”

ซูโหย่วชิงนั้นส่ายหัว “ไม่จำเป็นหรอก！ซานสี่ในตอนนี้ เขานั้นไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วล่ะ

“อ้า แต่ว่าก็ภาวนะเถอะ ……”

ทางด้านนี้ ซ่งซานสี่นั้นก็ได้รีบเดินตามเข้าไปยังในโรงแรม

กอสเซนต์ โฮเทล โรงแรมประตูต้อนรับและสวนหย่อมที่หรูหรา

สวนบ่อน้ำทางด้านหน้า สวีเจิ้งหลงที่กำลังโอบกอดเกาเสี่ยวหลิน รอก่อนเถอะ！

คุณชายที่ร่ำรวย ส่วนเกาเสี่ยวหลินที่แต่งตัวมาจัดเต็มขนาดนั้น นี่มันช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริงๆ

อีกทั้งยังมีพวกหมาที่ติดตาม ระยะประชิด คอยคุ้มกันพวกเขาสองคนอีก

ลูกน้องสามคน ที่เพิ่งจะกลับมาถึงพวกเขาเมื่อสักครู่

ซ่งซานสี่นั้นได้กอดเถียนเถียน ก่อนที่จะรีบเดินพุ่งเข้าไป

เถียนเถียน ก่อนที่จะชี้แล้วเอ่ยออกมา “ปะป๊า เป็นพวกเขาที่รังแกเถียนเถียนและคุณป้า！เขาเป็นคนไม่ดี เป็นแม่มด เธอด่าหนูว่าเป็น ยัยนอกคอก！พวกเขา สามคน เขา เขา ยังมีเขาอีก ทุกคนตีคนหมดเลยนะ ดุร้ายเอามากๆ！”

มือน้อยๆนั้น ได้ชี้ไปอย่างจริงจัง

การแสดงสีหน้า หดหู่ ความโกรธแค้น

ระวังนะ มีพ่อนั้นมาคอยหนุนหลังแล้วน่าตื่นเต้นนะ

ซ่งซานสี่พยักหน้า ก่อนที่จะใช้สายตาที่เย็นชากวาดมองไปเงียบๆ

เกาเสี่ยวหลิน คู่แค้นต้องมาเจอการ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง และอยากที่โจมตีก่อน

ก่อนที่จะชี้มือไปที่“ยัยนอกคอก แกหุบปากไปสะ！”

ก่อนที่จะชี้ไปที่ซ่งซานสี่“พี่สวี เป็นเขานั้นและ คือซ่งซานสี่！เป็นพ่อของยัยนอกคอก เป็นพวกติดการพนัน ขี้เหล้า เป็นของที่น่ารังเกียจ！รอบก่อนที่โรงเรียนอนุบาลเด็ก ที่ตีหูของข้า ทำให้ข้านั้นต้องนอนกับเพื้นเหมือนหมาที่กำลังกินของอยู่！พี่สวี พี่ต้องล้างแค้นให้ข้า！”

เสียงนี้ หดหู่เป็นอย่างมาก ราวกับว่าใกล้จะร้องไห้ออกมาอยู่แล้ว

สวีเจิ้งหลงมองประเมินไปที่ซ่งซานสี่ ก่อนจะเอ่ย“แค่นี้หรอ？หึหึ…… เมื่อสักครู่ไอ้งั่กนั้น มองดูแล้วแข็งแกร่งกว่ามึงเยอะเลย ยังอยากที่จะโดนโยนออกไปงั้นหรอ ？พวกมึงที่มีแค่นี้ ต่อหน้าน้ำมือของกูนั้น ไม่เหมาะที่จะโจมตีออกไปด้วยซ้ำ ยังจะกล้าวิ่งมาส่งชีวิตให้ถึงที่นี่เลยหรอ ？”

เขานั้นมีสี่มือ สีหน้าต่างก็เย็นขากันทั้งนั้น และมองไปที่ซ่งซานสี่อย่างไม่สบอารมณ์

สวีเจิ้งหลงเอ่ยต่ออีก“สมเหตุสมผล คุกเข่าให้เสี่ยวหลินของข้าสะ ก้มหัวขอโทษสะ แล้วก็จ่ายชดเชยค่าเสียหายหนึ่งหมื่นหยวนให้กับเธอด้วย หลังจากนั้นก็ค่อยเอาแกยัย ยัยนอกคอกของแกไสหัวออกไปสะ ！”

เกาเสี่ยวหลินนั้น ตื่นเต้น

หนึ่งหมื่นหยวนหรอ ก็คือเงินนะเนี่ย ！

เมื่อเป็นเช่นนี้ ไอ้ซ่งซานสี่แย่แน่

ซ่งซานสี่นั้นใช้ทั้งสองดวงตา จ้องมองไปที่ สวีเจิ้งหลง “กูลูกเจ้าของอสังหาฯลู่อี้ ไม่มีสินค้าบ้าบออย่างนี้หรอก มึงกับเกาเสี่ยวหลิน กล้าที่จะดูถูกลูกสาวของข้า พวกมึงจะต้องชดใช้”

สวีเจิ้งหลงโดนสายตาที่เขามองนั้นจ้องมองจนแอบสั่น ก่อนที่เขานั้นจะหัวเราะเสียงดังออกมา “ดูสิ ฟังสิ ยังไม่รู้จักที่เป็นที่ตายอีก ยังกล้าจะมาเอ่ยคำตลกอีก？มองดูแล้ว ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตานะเนี่ย”

เมื่อเอ่ยจบ สะบัดมือแล้วเอ่ย “ไปจัดการให้ข้าสะ ไปตีเขาให้นอนลงแล้วค่อยมาเอ่ย！”

เมื่อสิ้นเสียงลง ก่อนที่พวก สี่สุนัขรับใช้จะเข้ามาล้อมไว้

ส่วนคนหนึ่งนั้น ได้แย่งเข้ามากดตัวของซ่งซานสี่ “ต่อสู้กับเขา ข้าคนเดียวก็พอแล้วล่ะ！”

“ปะป๊า หนูกลัวจริงๆ！”เถียนเถียนเอ่ยร้องอย่างตกใจ ก่อนที่จะหันหน้าไป แล้วไปกอดที่คอของซ่งซานสี่

หลังจากนั้น……

ซ่งซานสี่ได้กอดไปที่เถียนเถียน ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน แล้วระเบิดออกมา

พลั๊วพลั๊ว！

ตุ๊บตุ๊บ！

ฟุ๊บ！ฟุ๊บ！

สี่สุนัขรับใช้ นั้นได้ร้องออกมาอย่างโหยหวนก่อน ก่อนที่จะโดนถีบออกไป แล้วตกลงไปยังบ่อน้ำ

โดนทุบจนแตกกระจายออกไปเหมือนสายน้ำ！

แต่ละคนนั้นต่างก็ปวดท้องกันจนทนไม่ไหว และยากที่จะลุกขึ้นมา

ยังดี ที่น้ำไม่ได้ลึกมาก แต่ว่าช่วงเดือนสิบสองนั้น หนาวมากจริงๆ！

โจมตีพวกเขา ซ่งซานสี่นั้นได้ใช้แค่เท้าก็พอแล้ว！

เกาเสี่ยวหลินและสวีเจิ้งหลง ต่างก็มีสีหน้าที่ตกตะลึงเปลี่ยนตามกันไป

พวกเขานั้นตะลึงงันไปหมดแล้ว

ไอ้ซ่งซานสี่นี้ จะเก่งไปแล้วนะ！

เถียนเถียนที่อยู่บนตัวของพ่อนั้น จากตามที่ได้มีการเคลื่อนไหวสั่นไป ก่อนจะรู้สึกถึงความไม่ค่อยจะปกติ

เธอนั้นหันหน้าไปมอง แล้วก็ตกใจเป็นอย่างมาก

“ปะป๊า พวกเขาเป็นอะไรกันหรอ？ไม่ระวังกันหรอไง แล้วผลักตกลงไปในบ่อน้ำกันนะ！คุณครูเอ่ยว่า อย่าเล่นข้างๆบ่อน้ำไม่ใช้หรอ……”

ซ่งซานสี่ที่กอดลูกสาวนั้น ก่อนที่จะเอามือลูบหัวเด็กน้อย ก่อนที่จะเอาหน้าไปแนบกับเธอ “อือ คุณครูพูดถูกแล้วล่ะ ”

หลังจากนั้น ก่อนที่จะมอง แล้วดวงตาจ้องมองไปที่พวกเขาราวกับจะระเบิดออกมา แล้วมองไปที่จะมองไปที่เกาเสี่ยวหลินและสวีเจิ้งหลง