เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด นิยาย บท 19

หลังจากที่เธอโดนผีหลอก ไป๋มู่ชิงก็รู้สึกอยู่ในบ้านนี้ยากขึ้น เหมือนถูกจ้องมองอยู่ตลอดเวลา แต่พอมองไปรอบๆกลับไม่เห็นจะมีอะไรเลย

พออยู่ที่นี่ไปสักพัก ไป๋มู่ชิงรู้สึกหมดหวังมาก เธอเฝ้ารอทุกวินาทีที่จะได้ออกไปจากบ้านหลังนี้

ด้วยความที่เพื่อนสนิทอย่างเหยาเหม่ยโทรหาเธอทั้งวัน เธอจึงตัดสินใจที่จะพูดกับคุณหญิงบนโต๊ะอาหารเช้าว่า "คุณยายคะ หนูอยากออกไปเดินเล่นข้างนอก ได้ไหมคะ……?

"ไปไหน?" คุณหญิงถามด้วยเสียงเข้มไม่เปลี่ยนเหมือนทุกวัน

"ก็……แค่ไปเดินเล่นน่ะค่ะ"

ผู่เหลียนเหยาที่นั่งอยู่ข้างๆ มองไปที่คุณหญิงแล้วก็มองไปที่ไป๋มู่ชิงผู้น่าสงสาร มุมปากเธอยิ้มอ่อนพร้อมกอดแขนคุณหญิง "คุณยายอยากให้พี่สะใภ้ตั้งครรภ์เร็วๆไม่ใช่หรอคะ งั้นก็ให้เธอออกไปสูดอากาศข้างนอกบ้างสิคะ ถ้าอารมณ์ดีอาจจะมีโอกาสมากกว่านะคะ"

โดยปกติบนโต๊ะอาหารก็จะมีแค่คุณหญิงกับเซิ่งซิน นานๆครั้งว่าที่ภรรยาของคุณชายน้อยอย่างผู่เหลียนเหยาถึงจะมาร่วมด้วย

ไป๋มู่ชิงมองสาวสวยผู้งดงามใบหน้าดูเป็นมิตรคนนี้ ด้วยความตื้นตันใจ

เมื่อพูดที่เรื่องตั้งครรภ์ คุณหญิงก็เปลี่ยนสีหน้าท่าทางทันที เน้นย้ำกับเธอว่า "ตอนออกไปข้างนอก ใครที่ควรพบ อะไรที่ควรพูด เธอควรพึงนึกไว้ตลอด"

"ค่ะคุณยาย" ไป๋มู่ชิงรู้สึกตื่นเต้น คาดไม่ถึงเลยว่าคุณหญิงจะตอบรับคำขอของเธอ