เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 15

ความรู้สึกแบบนั้นหายวับไปในทันที ก่อนที่สายตาของมาร์ค เทรมอนต์ จะกลับสู่ความห่างเหินเหมือนดั่งเคย ตาของเธอเล่นตลกกับเธอหรือเปล่า?

“ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า? เสียงของเขาไร้อารมณ์เสมอ

แอเรียน วินน์ ส่ายหัว เมื่อเห็นว่ามือของเขาอยู่เหนือตัวเธอ ความอุ่นก็พุ่งเข้ามาที่หน้าเธอ

“ฉันไม่เป็นไร… ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมาที่มหาวิทยาลัย ฉันทำให้คุณเดือดร้อน”

ทำให้เขาเดือนร้อน? มาร์ค เทรมอนต์ ขมวดคิ้ว “ไม่อยากทำให้ผมเดือดร้อน แต่คนอื่นเดือนร้อนก็ไม่เป็นไรใช่ไหม? ไม่จำเป็นต้องทำให้ดูอนาถใจเลย การขออะไรบางอย่างจากผมมันทำให้คุณค่าในตัวคุณลดลงเหรอ?”

แอเรียนกัดริมฝีปากของเธอด้วยความกลัว เขาโกรธอีกแล้ว…

หลังจากนั้นไม่นานมาร์ค เทรมอนต์ ก็ลุกขึ้นเพื่อดูวิตามินที่ใกล้จะหมดนั้นแล้วเรียกให้พยายาลเอาออก เขาไม่ละสายตาไปจากแอเรียนและพูดอย่างเย็นชาว่า “กลับกันเถอะ”

แอเรียนพลิกผ้าห่มแล้วดึงตัวเองขึ้นมา แต่รอยช้ำที่มือของเธอหลังจากการเจาะให้วิตามินทำให้เธอตัวสั่นในทุกท่วงท่า

มาร์ค เทรมอนต์ ถอดเสื้อโค้ทของเขาและโยนมันให้กับเธอ การเคลื่อนไหวของเขาสุดจะหยาบกร้านก่อนที่เขาจะก้มลงเพื่อช่วยสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวของเธออย่างรวดเร็ว โดยไม่ผิดพลาด

เมื่อมองไปที่เสื้อโค้ทในตัวของเธอและรองเท้าผ้าใบบนเท้าของเธอ แอเรียนถึงกับชะงัก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำอะไรแบบนี่กับเธอ แม้ว่ามันจะดูอ่อนโยนน้อยที่สุด และเธอก็ยังรู้สึกราวกับว่ามีอย่างหลุดออกจากใจของเธอไป…

เธอออกจากความมึนงงและออกมาจากตึกคนไข้ มาร์ค เทรมอนต์ก็อยู่ข้างหน้าไม่ไกลจากเธอ ขณะที่เขายืนอยู่ตรงสุดทางเดินเขาได้ยินเสียงฝีเท้าของเธอที่ใกล้เข้ามาและเขาก็ยังคงเดินนำหน้าไป

คนที่ถูกทิ้งไว้ขางหลัง พวกเขาออกจากโรงพยาบาล มาร์ค เทรมอนต์ เข้ามาที่นั่งด้านคนขับรถ แอเรียนเปิดประตูหลังและเข้าไปนั่ง เสียงของมาร์ค เทรมอนต์แหบพร่า “มานั่งข้างหน้า”.

ไม่กล้าที่จะรอข้า เธอเด้งตัวเองย้ายไปนั่งที่เบาะหน้า เมื่อเธอคาดเข็มขัดนิรภัย มาร์ค เทรมอนต์ ก็เหยียบคันเร่ง

ความเร็วในการขับทำให้หัวใจของเธอเสียววาบ แอเรียนมองไปข้างหน้าด้วยความหวาดกลัว รู้สึกราวกับว่าพวกเขาจะพังทลายได้ในทุกวินาที เมื่อพวกเขาถึงที่ประตูคฤหาสน์เทรมอนต์ เธอก็รีบออกมาจากรถและอาเจียนข้างๆรถ

เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมามองอีกครั้ง มาร์ค เทรมอนต์ ก็กลับเข้าไปในบ้านแล้ว แอเรียนเข้ามาโดยผ่านประตูหลังและหยุดลงตรงทางเดินเมื่อเห็นแมรี่อยู่ในห้องครัว