เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1263

ขณะที่เขากำลังหาสวิตช์เปิดไฟบนกำแพงเพื่อที่จะเปิดไฟทิฟฟานี่ก็หยุดเขาเอาไว้ “ไม่! ฉันชอบแบบปิดไฟมากกว่า ฉันอายนิดหน่อยน่ะ”

เขารู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกลัวว่ารอยแตกของเธอจะทำให้เขาหมดอารมณ์ เขายิ้มและจุ๊บหน้าผากเธอ “ไม่เอาน่า ปกติคุณไม่ขี้อายนี่ ผมไม่ยักรู้ว่าคุณจะอายเป็นด้วยซ้ำ ผมไม่มีวันที่จะหมดอารมณ์กับคุณหรอก คุณได้รอยแตกเหล่านั้นมาเพราะคุณอุ้มท้องลูกของผม พวกมันเป็นรางวัลแห่งเกียรติยศของคุณนะ”

ทิฟฟานี่เชื่อคำพูดของเขา เขามีลิ้นที่กะล่อนที่ช่วยให้เขาสามารถถ่ายทอดคำพูดเหล่านั้นอย่างราบรื่นได้จริง ๆ

แจ็คสันเปิดไฟเมื่อเธอกำลังเหม่อลอยในห้วงความคิด

ทิฟฟานี่รีบหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวเองทันทีที่ไฟสว่างขึ้น “โธ่ อะไรเนี่ย! ฉันไม่อยากเปิดไฟ ขอเวลาฉันปรับตัวหน่อยสิคะ!”

เขายิ้มอย่างมีเลศนัยขณะที่เมินคำบ่นของเธอและคว้าแขนเธอเพื่อหยุดเธอจากการดิ้นหนี…

เธอลืมหายใจเมื่อเขาจับคางของเธอ สายตาเธอเริ่มพร่ามัว

หมอนใบหนึ่งนอนอยู่บนพื้นหน้าเตียงราวกับว่ามันรับความป่าเถื่อนของพวกเขาไม่ได้

...

หลังจากที่เสร็จภารกิจแล้ว ทิฟฟานี่ก็ขดตัวในอ้อมแขนของแจ็คสันและวาดวงกลมบนแขนของเขา

เขารู้สึกหมดหนทางแต่ก็รู้ตัวว่าเขาไม่อาจทำอะไรได้ “ถ้าคุณยังไม่หยุด คืนนี้เราทั้งคู่จะไม่ได้นอนกันแน่ แน่จริงก็ลองดูสิ”

เธอโกยโฟมและละเลงมันลงบนตัวเขาเพื่อใช้มันเป็นข้ออ้างในการแตะเนื้อต้องตัวเขาและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะช่วยอาบน้ำให้นะคะ โอเคไหม?”

ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงเรื่องที่เธอเจออเลฮานโดรที่ห้างสรรพสินค้าเมื่อตอนกลางวัน ในเมื่ออเลฮานโดรไปซื้อของให้เมลานี นั่นหมายความว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาก็คงจะดีขึ้นแล้ว หากแจ็คสันรู้เรื่องนี้ เขาจะเลิกวิตกกังวลตลอดเวลาไหม?

อเลฮานโดรอาจจะไม่ใช่ตัวตนเรื่องเบื้องหลังเรื่องของธัญญ่าและแจ็คสันก็ได้ พวกเขาอาจจะเข้าใจอะไรผิดไปเองก็ได้ ยิ่งกว่านั้น นี่ก็ผ่านมานานแล้วที่เขาไม่ได้ติดต่อเธอมา ยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้เท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมั่นใจว่าอเลฮานโดรไม่มีวันที่จะทำอะไรแบบนั้น

“วันนี้แอริและฉันเจออเลฮานโดรด้วย” เธอค่อย ๆ พูด “เขาไปซื้อเครื่องสำอางให้เมลานีและยังให้คนขายแนะนำแต่เครื่องสำอางสำหรับผู้หญิงที่ตั้งครรภ์โดยเฉพาะอีกด้วย เมลานีใช้ยี่ห้อเดียวกันกับฉันเลย พวกเขาดูจะมีความสุขกันดีนะ…”