เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1027

ทิฟฟานี่อิจฉาอย่างสุดซึ้ง “ฉันยังได้รับเงินเดือนทีละเดือนอยู่เลย แต่รายได้ต่อปีของเธอก็ 100,000 ดอลลาร์แล้ว เธอนี่ยอดเยี่ยมจริง ๆ! เธอต้องเลี้ยงฉันแล้วล่ะ”

แอเรียนอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเธอ "แค่นั้นก็พอแล้วไหม เงินของแจ็คสันก็เป็นของเธอทุกเดือนไม่ใช่เหรอ? มีอะไรให้ต้องไม่พอใจอีก? เงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เธอหามาได้ไม่เพียงพอสำหรับเครื่องสำอางของเธอด้วยซ้ำ อย่าทำเป็นน้อยใจหน่อยเลย

เธอรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของทารกในครรภ์บ้างหรือยัง? ดูจากระยะเวลาในการตั้งครรภ์ของเธอแล้วเธอควรจะเริ่มรู้สึกบ้างได้แล้วนะ”

ทิฟฟานี่เม้มปากแน่น "ไม่เลย บางทีเขาอาจจะขี้เกียจเกินไปที่จะเคลื่อนไหวก็ได้ ท้ายที่สุดผลการตรวจการตั้งครรภ์ก็บอกว่าทุกอย่างปกติดี ดังนั้นฉันก็ไม่ต้องสนใจเรื่องนี้มากนัก บางทีชั้นผิวที่ท้องฉันอาจจะหนามากจนฉันไม่รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของทารกในครรภ์ เอ่อ ธัญญ่าน่าจะท้องได้สองสามเดือนแล้วเหมือนกันนะ ฉันไม่รู้เลยว่าตอนนี้หล่อนเป็นยังไงบ้าง”

เมื่อพูดถึงธัญญ่า บรรยากาศก็เริ่มกระอักกระอ่วน พวกเธอไม่ได้เกลียดธัญญ่าอย่างสุดซึ้ง เพียงแต่ว่าตอนนี้มันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว พวกเธอจึงทำได้แต่เพียงยุติการติดต่อกันและหวังว่าอีกฝ่ายจะสบายดี

แอเรียนกลับบ้านหลังจากที่ทานอาหารเย็นเสร็จทันที เนื่องจากระยะทางไม่ไกล เธอจึงเรียกแท็กซี่กลับบ้านเองและไม่ยอมให้ทิฟฟานี่ไปส่ง นอกจากนี้เธอยังแอบคิดถึงสมอร์เพราะเธอไม่ค่อยได้ห่างเขาเป็นเวลานานขนาดนี้

ทิฟฟานี่ขับรถกลับบ้าน ตอนนี้เธอเริ่มจริงจังและย้ายมาอยู่ที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่าของแจ็คสันแล้ว ที่นี่จะเป็นบ้านของเธอในอนาคต ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดก็จะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงแต่ใด ๆ

เมื่อเธอไปถึงทางเข้าของวิลล่า รปภ. ก็ยกที่กั้นทางจราจรออกให้เธอ ทันใดนั้นเขาก็ถามเธอว่า “คุณเลน วันนี้มีแขกมานะครับ เธอมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ทำไมคุณถึงเพิ่งกลับมาล่ะครับ?”

ทิฟฟานี่สับสนเล็กน้อย “แขกแบบไหน?”