เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1159

แอเรียนยังคงเหม่อลอยเมื่อมาร์ครินไวน์ให้เฮเลนและกล่าวว่า “สุขสันต์วันคริสต์ครับคุณแม่”

ทุกคนบนโต๊ะอาหารนิ่งเงียบ

เฮนรี่และแมรี่หันมามองแอเรียนอย่างเงียบ ๆ

แอเรียนรีบยกแก้วตัวเองเพื่อปกปิดบรรยากาศที่น่าอึดอัดและกล่าวว่า “สุขสันต์วันคริสต์ค่ะทุกคน ชนค่ะ”

ทุกคนรู้ว่าเธอพยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่ทำตัวเหมือนกำลังอึดอัด ดังนั้นพวกเขาจึงตามน้ำเธอ

แอเรียนไม่เคยเรียกเฮเลนว่าแม่มาก่อน มาร์ครู้ดีว่าเธอยังไม่ได้ก้าวข้ามสิ่งกีดขวางในใจของเธอ

เฮเลนที่อายุมากที่สุดในบรรดาทุกคนบนโต๊ะเปลี่ยนเรื่องคุยอย่างช่ำชอง เธอถามมาร์คว่า “ปีนี้บริษัทเป็นอย่างไรบ้างล่ะมาร์ค?”

มาร์คตอบว่า “ดีครับ พอถู ๆ ไถ ๆ ผ่านไปได้”

ทั้งคู่คุยกันเรื่องธุรกิจต่อ เนื่องจากแอเรียนไม่ได้มีความรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ เธอจึงดูแลสมอร์แทน

หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จ ทั้งครอบครัวก็ขึ้นไปที่ระเบียงที่ชั้นสองเพื่อดูดอกไม้ไฟที่ถูกจุดไกล ๆ ในขณะนั้นหิมะก็เริ่มตก

สมอร์เงยหน้ามองท้องฟ้าและอ้าปากอย่างมีความสุข

การรวมตัวถึงจุดจบเมื่อตอนเกือบจะห้าทุ่ม เฮเลนสตาร์ทรถยนต์อุ่นเครื่องและกำลังเตรียมตัวกลับเมื่อมาร์คบอกกับแอเรียนว่า “แม่เธอกำลังจะไปแล้วนะ”

แจ็คสันหัวเราะและกอดเธอด้วยความอบอุ่นขณะที่พวกเขาเดินไปที่ลานหน้าบ้าน เขาพันผ้าพันคอให้เธอเพื่อให้เธออุ่น “หิมะกำลังตก เพราะฉะนั้นเราอย่าอยู่ข้างนอกนานเลย เราควรรีบเข้านอนด้วย คืนนี้ก็นอนที่นี่กันเถอะ”

ทิฟฟานี่พยักหน้า ทันใดนั้นโทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็ส่งเสียง เธอคาดว่ามันน่าจะเป็นข้อความอวยพรจากแอเรียน เธอจึงเอาโทรศัพท์ออกมาดูโดยไม่ได้คิดอะไร แต่น่าเสียดายที่เธอต้องพบว่ามันเป็นข้อความจากอเลฮานโดรอย่างไม่คาดคิด

แจ็คสันเหลือบมองหน้าจอโทรศัพท์ของทิฟฟานี่ขณะที่เธอเก็บมันอย่างรีบร้อน “หิมะตกใส่เครื่องน่ะ ฉันเพิ่งซื้อเครื่องนี้มา ฉันเลยไม่อยากให้มันพังเร็ว ข้างนอกหนาวเกินไป ฉันว่าฉันไม่ดูดอกไม้ไฟแล้วดีกว่า เข้าไปข้างในกันเถอะ”

แจ็คสันสงสัยปฏิกิริยาที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของเธอแต่ไม่ได้พูดอะไร

หลังจากที่พวกเขาเข้าไปข้างใน ทิฟฟานี่ก็เดินไปในมุมอับและหยิบโทรศัพท์ออกมาดูขณะที่ไม่มีใครมอง อเลฮานโดรเพียงส่งข้อความอวยพรวันคริสต์มาสมาให้ เธอจะต้องระวังเป็นพิเศษเพื่อที่แจ็คสันจะได้ไม่คิดมาก หลังจากที่เธอตอบกลับเธอก็รีบลบข้อความทั้งหมดออกจากโทรศัพท์