เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 183

แอเรียนคิดว่าชื่อคุ้น ๆ เธอครุ่นคิดอยู่นานขณะมองไปที่ใบหน้าสวยของนีน่าซึ่งถูกแต่งหน้าด้วยเครื่องสำอางและในที่สุดก็นึกขึ้นได้ว่าเธอเคยได้ยินที่ไหน “ฉันรู้จักคุณ คุณเป็นลูกสาวของคุณลุงโมแรน”

ถูกต้อง เธอคือ นีน่า โมแลน ลูกสาวของชาร์ลส์ โมแลน ตอนที่เธอทานข้าวกับชาร์ลส์ระหว่างการเดินทางเพื่อธุรกิจกับมาร์ค ผู้อาวุโสกว่าพูดถึงนีน่าที่โต๊ะ

ชาร์ลส์และเทรมอนต์รู้จักกันมานาน เขาเป็นคนที่มาร์คเคารพนับถือ

นีน่ายิ้มง่าย ๆ “เยี่ยมมาก คนรักษาความปลอดภัยที่ประตูไม่อนุญาตให้ฉันเข้าไป ฉันทำได้เพียงแค่รอตรงนี้ ฉันพยายามโทรหามาร์ค แต่โทรไม่ติด เขาคงยุ่งอยู่”

แอเรียนขอให้ยามเปิดประตูขณะที่นีน่าลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่จากท้ายรถโดยไม่มีใครช่วย แอเรียนคิดว่ามันทำให้เธอชอบผู้หญิงคนนี้มากขึ้น หุ่นของนีน่านั้นยอดเยี่ยมมาก เธอมีสัดส่วนของนางแบบและสูงกว่าแอเรียนครึ่งหัว

เมื่อพวกเขาเข้ามาในบ้านนีน่าก็ทิ้งกระเป๋าเดินทางไว้ที่มุมหนึ่งและนอนบนโซฟาราวกับว่ามันคือบ้านของเธอ “ฉันหมดแรงแล้ว เที่ยวบินของฉันใช้เวลานานกว่าสิบชั่วโมงและฉันไม่ได้พักผ่อนอย่างเหมาะสมจนถึงตอนนี้ นี่ คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าคุณเป็นใคร ฉันจะเรียกคุณได้อย่างไร? "

แมรี่ตอบแทนแอเรียนว่า “เธอเป็นนายหญิงของบ้านหลังนี้ แอเรียน วิน เทรมอนต์ ภรรยาของมาร์ค เทรมอนต์ คุณสามารถเรียกเธอได้ตามนั้น คุณโมแรน คุณต้องการอาบน้ำไหม? ดิฉันจะทำความสะอาดห้องพักให้คุณเพื่อให้คุณได้พักผ่อน เราไม่รู้ว่านายท่านจะกลับมาเมื่อไหร่ ดิฉันจะให้นายหญิงถามคุณในภายหลัง”

แอเรียนรู้สึกงงงวยเมื่อสังเกตเห็นความเป็นปรปักษ์ในคำพูดของแมรี่ ทำไมแมรี่ถึงไม่ชอบนีน่า?

ดูเหมือนว่านีน่าจะไม่สังเกตเลยขณะที่เธอพูด “เอาล่ะ นั่นคือสิ่งที่ต้องทำ ห้องน้ำอยู่ที่ไหน?"

แมรี่ชี้ไปที่ห้องน้ำชั้นล่าง “ตรงนั้น มีห้องน้ำชั้นล่างสองห้อง คฤหาสน์ เทรมอนต์ มีคนรับใช้มากกว่าเล็กน้อยดังนั้นเราจึงใช้ห้องน้ำร่วมกันทั้งสองห้อง”

ใบหน้าของนีน่าขมวดคิ้วเล็กน้อย "แชร์โดยคนจำนวนมาก? มาร์คอยู่ห้องไหน? ฉันจะอาบน้ำในห้องของเขา เขาเป็นคนประหลาดที่สะอาด ดังนั้นเขาต้องมีห้องน้ำส่วนตัวสิ”

แมรี่ตอบทันทีว่า “คุณพูดเองว่า - นายท่านเป็นคนประหลาดที่สะอาด แม้แต่นายหญิงเอง ก็ไม่ได้ใช้ห้องน้ำในห้อง แล้วคุณจะอาบได้อย่างไร? มันไม่เหมาะสม! ทนกับมันและอาบน้ำที่ชั้นล่างเถอะค่ะ”

ราวกับว่านีน่าไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด เธอลากกระเป๋าเดินทางขึ้นชั้นและหาตำแหน่งห้องนอนของมาร์คอย่างแม่นยำ

การแสดงออกที่เปลี่ยนไปของแมรี่เป็นสิ่งที่น่าสนใจ “นายหญิง พูดอะไรหน่อยสิ! ผู้หญิงคนไหนก็ใช้ห้องน้ำของนายท่านได้อย่างนั้นเหรอ?”

แอเรียนถูกเลื่อนออกไปอย่างอธิบายไม่ได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม เมื่อจำได้ว่าชาร์ลส์ค่อนข้างดีเพราะเขาเป็นผู้อาวุโสของพวกเขา เธอจึงตัดสินใจที่จะอดทน "ไม่เป็นไร เธอเป็นลูกสาวของคุณลุงโมแรน ตราบใดที่เธอไม่ได้นอนในห้องของมาร์ค ฉันก็รับมือกับเธอได้”

แมรี่เดินไปเตรียมอาหารกลางวันในครัวอย่างเร่งรีบในขณะที่ข้าวปั้นเดินตามเธอเข้าไปข้างในด้วยความอ่อนปวกเปียกลากเท้าที่พันด้วยผ้าพันแผล ไม่นานก็ได้ยินแมรี่พูดกับข้าวปั้น “โอ้ ใคร ๆ ก็มาพักที่นี่ได้แล้ว เธอจะเจ้ากี้เจ้าการขนาดนี้ได้ยังไง? มันทำให้ฉันโกรธมาก แกไม่คิดอย่างนั้นข้าวปั้นเหรอ”

“เหมียว…"

“ช่างเป็นแมวที่แสนดี นี่คือปลาชิ้นหนึ่งสำหรับแก”

แอเรียนส่ายหัวด้วยรอยยิ้มทำอะไรไม่ถูก เธอยังคงอ่อนแอในด้านสุขภาพ สิ่งแรกที้เธอต้องการเป็รอันดับแรกคือการกลับไปที่ห้องของเธอและนอนลงบนเตียงเมื่อเธอกลับถึงบ้าน แต่ตอนนี้นีน่ากำลังอาบน้ำอยู่มันจะไม่เหมาะสมที่เธอจะเข้าไปนอนในทันที เธอทำได้แค่นั่งรอในห้องนั่งเล่น