เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 188

แอเรียนหน้าแดงขึ้นทันที ทำไมเธอถึงสงสัยว่าเขากำลังอ้างถึงอย่างอื่น? นี่เขากำลังพูดเรื่องตลกทะลึ่งหรือเปล่า?

เพื่อกำจัดบรรยากาศแปลก ๆ ให้หายไป เธอเปิดปากของเธอและกัด เธอกลืนอาหารลงไปด้วยความยากลำบาก “ฉันกัดอีกไม่ได้แล้ว เอาไปทิ้งได้ไหมคะ? ผลไม้จะทิ้งกลิ่นเอาไว้ที่นี่”

ดวงตาของมาร์คจ้องมองไปที่ริมฝีปากที่สั่นเล็กน้อยของเธอ ทันใดนั้นเขาก็โน้มตัวลงไปจูบที่ริมฝีปากของเธอ

แอเรียนได้ยินเสียงวิ๊ง ๆ ในหัวของเธอดังนั้น เขาทำอะไรลงไป! พวกเขายังคงมีมีปัญหามากมายที่ยังไม่ได้แก้ไขมากมายระหว่างพวกเขา ไม่ว่าศัตรูเมื่อเห็นกันจะรู้สึกถูกทำให้รำคาญหรอกเหรอ? ทำไมเขาถึงจูบเธอ?

“อืม... ไม่...” เธอพยายามขัดขืนเขา ทันทีที่เธอเปิดปากของเธอเขาก็ฉวยโอกาส เขากดร่างของเขาไว้กับเธอเพื่อหยุดเธอจากการดิ้นหนี มีเพียงชั้นของผ้าห่มกั้นระหว่างร่างกายของพวกเขาเอาไว้ เธอขยับเขยื้อนไม่ได้แม้แต่นิ้วเดียวภายใต้ร่างของเขา แต่แน่นอนเขาไม่ได้ทิ้งน้ำหนักทั้งตัวลงที่เธอ

เธอไม่ได้ตอบโต้ทั้งอดทนต่อการกระทำของเขา ความคิดของเธอค่อย ๆ ว่างเปล่าเนื่องจากขาดออกซิเจน ทันใดนั้นเจ้าข้าวปั้นก็โผล่ออกมาจากผ้าห่ม “เหมียว!!”

มาร์คตัวแข็งไปในทันที และในตอนนั้นเองเขากระโดดลงจากเตียงด้วยท่าทางตกใจ

แอเรียนเปิดผ้าห่มออก อุ้มเจ้าข้าวปั้นและวิ่งออกจากห้องด้วยใบหน้าแดงก่ำ “แมรี่! เปลี่ยนผ้าปูที่นอน!”

แมรี่สับสน “ไม่ใช่ว่าพวกเราเพิ่งเปลี่ยนมันไปเหรอ?”

แอเรียนก้มลงและกระซิบ “ข้าวปั้นลงจากเตียงได้แล้ว!” ไม่เพียงเท่านั้นยังพบอีกว่า...

แมรี่ตอบกลับอย่างรวดเร็ว แต่จู่ ๆ เสียงของมาร์คก็ดังลงมาจากชั้นบน “ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน!” ตามมาด้วยเสียงประตูถูกกระแทก