เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 204

หลังจากนั้นไม่นานมาร์คก็เข้ามาในห้อง "เกิดอะไรขึ้น?"

แอเรียนมองเขาด้วยดวงตาแดงกล่ำ “คุณอยู่กับแอรี่ คินซีย์ เพราะคุณชอบเธอหรือเพราะคุณต้องการแก้แค้นฉัน? หืม? ฉันยอมรับความพ่ายแพ้ โอเคไหม? คุณเกลียดฉันมากแค่ไหนที่ต้องไปถึงจุดนี้? แต่งงานกับฉันแล้วคบกับน้องสาวต่างแม่ของฉัน คุณไม่เพียงแต่ยอมให้เธอฆ่าลูกของเรา แต่คุณยังช่วยเหลือเธอและช่วยเหลือพวกคินซีย์หลังจากเหตุการณ์นั้นด้วย ถ้าคุณชอบเธอจริง ๆ ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ? หากเป็นเพียงการแก้แค้นฉันจะยอมจำนน ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่คู่ควร ฉันจะใช้ตลอดชีวิตของฉันเพื่อตอบแทนสิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ อย่าทำให้ฉันรังเกียจคนเหล่านั้นอีก!” เธอหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดต่อว่า “ไม่ว่าฉันจะน่ารังเกียจแค่ไหนในสายตาของคุณ ฉันก็กลายเป็นคนที่น่าสมเพชไปแล้ว! แม้แต่ฉันยังดูถูกตัวเอง แม่ของฉัน… แม่ผู้ให้กำเนิดของฉัน สมรู้ร่วมคิดกับคุณและดูแล แอรี่ คินซีย์ แม่ของฉันบอกฉันว่าเธอเป็นมะเร็งและบังคับให้ฉันขอร้องให้คุณช่วยพวกคินซีย์ แล้วฉันก็เชื่อเธอจริง ๆ ฉันเป็นตัวตลก ถ้าวันนี้ทิฟฟานี่ไม่เจอเธอในโรงพยาบาลฉันก็คงไม่รู้ ฉันพอแล้ว มันเพียงพอแล้ว พอแล้ว!" ในตอนท้ายเธอไม่สามารถพูดได้อีกต่อไปว่าเธอกำลังสะอื้นหนักมาก

มาร์คขมวดคิ้วขณะยื่นทิชชู่ให้เธอ แต่เธอก็หันหน้าหนี เมื่อเห็นสิ่งนี้เขาก็เช็ดน้ำตาให้เธอกึ่งบังคับและพูดว่า “ฉันจะไม่ติดต่อแอนี่ คินซีย์ อีกต่อไป”

แอเรียนรู้สึกสับสน ตอนนี้เขาแสร้งทำหรือเปล่า? มันเป็น... เพียงเพื่อต้องการแก้แค้นเธอ? เขาต้องเกลียดเธอมากแค่ไหนที่เอาเรื่องนี้มาเพื่อแก้แค้น?

แอเรียนรู้สึกว่าแสงในใจของเธอดับลง "โอเค ตราบใดที่คุณตัดสัมพันธ์กับเธอ ฉันจะไม่ทิ้งอทรมอนต์ในชีวิตนี้” เธอจะอยู่ในเทรมอนต์เพื่อการแก้แค้นและการทรมานของเขา

รอยยิ้มเป็นนัย ๆ แวบขึ้นมาในส่วนลึกของดวงตาของมาร์ค “จำสิ่งที่เธอพูดในวันนี้ เธอจะไม่ทิ้งเทรมอนต์ไปในชีวิตนี้ สิ่งที่เราเคยพูดไปก่อนหน้านี้ถือเป็นโมฆะ แม้ว่าคุณจะคลอดลูก เธอก็ยังคงเป็นเทรมอนต์ เธอต้องอยู่เคียงข้างฉันตลอดไป”

แอเรียนยืนตรงและมองไปที่เขา “ฉันจะทำตามที่พูด ฉันหวังว่าคุณจะสามารถทำตามที่คุณพูดได้เหมือนกัน”

มาร์คหยิบโทรศัพท์ออกมาทันทีและโทรหาแอรี่ต่อหน้าแอเรียนและเปิดเสียงลำโพง

ในขณะที่เชื่อมต่อสายความยินดีในน้ำเสียงของแอรี่นั้นแทบไม่สามารถปกปิดได้ “พี่มาร์คที่รัก ฉันรู้ว่าคุณกำลังมองหาฉันล่ะสิ!”

เขาไม่ได้พูดอะไร แต่แอเรียนพูด "ฉันเอง มาร์ค เทคมอนต์ จะไม่ติดต่อเธออีกต่อไปในอนาคต”

เสียงของแอรี่เปลี่ยนไปอย่างโหยหวน "เธอพูดอะไร? เธอเป็นใคร? แอเรียน วินน์ อย่ามาทำตัวสูงส่งและมีอำนาจเพียงเพราะตอนนี้เธอคือ นายหญิงเทรมอนต์ เธอจะถูกไล่ออกไปไม่ช้าก็เร็ว!”

แอเรียนหัวเราะอย่างเย็นชาภายใน “พูดในสิ่งที่เธอต้องการสาปแช่งถ้าเธอต้องการ มาร์ค เทรมอนต์ โทรออกด้วยตัวเอง ตอนนี้เขาอยู่ข้าง ๆ ฉันแล้ว ให้เขาฟังเธอ ให้เขาเห็นว่าจริง ๆ แล้วเธอมันเป็นยังไง เธอพูดอย่างนุ่มนวลและน่ารักเสมอ ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะดุร้ายขนาดนี้เมื่อเธอดุใครสักคน…”

แอรี่ตกใจเล็กน้อย แต่เธอก็ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้! มาร์คจะไม่…”

มาร์คตัดขาดเธอ “เธอไม่ได้พูดโกหก ฉันโทรเอง อย่าติดต่อกันอีกนับจากนี้ ฉันได้ช่วยพวกคินซีย์และสิ่งต่าง ๆ ก็เพลาลงแล้ว นั่นคือทั้งหมด”