เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 221

เสียงของทิฟฟานี่แผ่วเบาในตอนท้ายเพื่อที่จะกลั้นน้ำตาของเธอ เธอจึงรินไวน์ให้ตัวเองหนึ่งแก้วและดื่มมันทั้งหมดในคราวเดียว โชคดีที่เธอไม่ใช่คนที่ไม่เคยดื่มไวน์และแอลกอฮอล์มาก่อน ความสามารถในการดื่มเหล้าของเธอ อย่างน้อยก็ทำให้เธอได้ทำงานในสถานที่แบบนี้

แจ็คสันรู้สึกว่าคืนนี้เขาอารมณ์อ่อนไหวเล็กน้อย เขาหายใจเข้าลึก ๆ และเปล่งเสียงเบา ๆ “คุณสามารถทำเหมือนผมเป็นคนแปลกหน้าและบอกอะไรก็ตามที่คุณต้องการ

ทิฟฟานี่ดื่มไวน์ที่แจ็คสันจ่ายเงินให้ในขณะที่เธอพึมพำ “เอาล่ะ ฉันจะบอกคุณถ้าคุณต้องการฟังมัน เป็นความจริงที่ว่าตอนนี้ครอบครัวของฉันไม่จำเป็นต่องจ่ายหนี้อีกต่อไป แต่ฉันก็ยังยากจนมากอยู่ หลังจากแฟนเก่าของฉันเลิกกับฉัน เขาก็คืนเงินทั้งหมดที่ฉันใช้ไปกับเขาตอนที่เราคบกัน มันเกือบ 300,000 ดอลล่าร์ นั่นเป็นเงินจำนวนมากสำหรับฉัน ฉันหวังว่าจะเก็บเงินให้เพียงพอสักวันหนึ่งและซื้อบ้านในทำเลที่ดี แต่แม่ของฉันใช้เงินนั้นหมดในชั่วพริบตา”

“แม่ของฉันไม่เคยเจอกับความยากลำบากใด ๆ ในชีวิตของเธอ และเธอเคยใช้ชีวิตที่ฟุ่มเฟือย ฉันเหนื่อยมากกับการทำงานทุกวันและฉันยังต้องทำอาหารให้เธอ ซักผ้าและทำความสะอาดบ้าน ฉันเหนื่อยเหมือนหมาทุกวัน ในขณะที่เธอยังไม่เลิกซื้อของฟุ่มเฟือยและเล่นการพนันเพื่อเอาเงินของฉันไป เธอยังประสาทจะพยายามให้ฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ร่ำรวยเล็กน้อย นอกจากนั้นเธอยังจัดการให้ฉันนัดบอดกับผู้ชายที่หย่าร้างและมีนิสัยเฮงซวยได้เลย!”

“ทุกครั้งที่ฉันได้เงินเดือน แม่ของฉันร้องและขอเงินจากฉัน ถ้าฉันไม่ให้ เธอก็จะอดมื้อกินมื้อ เธออดอาหารอยู่สามวัน! ฉันจะดูแลเธอและตัวฉันเองได้อย่างไรถ้าฉันไม่ทำงานประเภทนี้ ค่าเช่าไม่กี่ร้อยเหรียญต่อเดือน ฉันมองไม่เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ไม่ว่าฉันจะทำงานหนักแค่ไหน...ควรจะตายไปพร้อมกับพ่อของฉัน”

“อย่าพูดเรื่องโง่ ๆ แบบนี้” แจ็คสันขมวดคิ้วมองเธอ

ทิฟฟานี่กลอกตามองเขา “ฉันกำลังบอกว่าแม่ของฉันควรจะตายไปพร้อมกับพ่อของฉัน! ฉันไม่ใช่คนที่สมควรตาย! แม่ของฉันเคยถูกพ่อของฉันดูแลมาตลอดชีวิตของเธอ นิสัยไม่ดีของเธอทั้งหมดเป็นความผิดของพ่อฉัน ทำไมเขาถึงทิ้งเธอเอาไว้เพื่อให้เป็นภาระของฉันแทนที่จะพาเธอไปกับเขาด้วย?”

แจ็คสันก็พูดไม่ออกในทันที เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าสมองของทิฟฟานี่ทำงานอย่างไร...