เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 245

หลังจากที่พายุที่โหมกระหน่ำผ่านพ้นไป ในที่สุดมาร์คก็ลุกขึ้นและไปเข้าห้องน้ำ “ผมจะไปส่งนีน่าในภายหลัง คุณควรจะนอนต่ออีกสักหน่อยก่อนที่จะไปทานอาหาร”

แอเรียนหน้าแดงและซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม เธอยังคงหอบอยู่เล็กน้อย ชายคนนั้นดูเย็นชาราวกับภูเขาน้ำแข็งอีกครั้งหลังจากลุกไปจากเตียง แต่ตอนนี้พวกเขาคุยกันมากขึ้น ที่ผ่านมาเขาจะไม่พูดคุยกับเธอเว้นเสียแต่จำเป็น

ณ ไวท์ วอร์เตอร์ เบย์ วิลล่า ทิฟฟานี่ตื่นขึ้นมาด้วยความหนาวเย็น ยกเว้นเสียแต่ความอบอุ่นที่แผ่นหลังของเธอ เธอรู้สึกหนาวเย็นไปทั่วทุกที่ เธอไม่รู้ว่าผ้าห่มทั้งสองผืนถูกเตะลงไปบนพื้นได้อย่างไร แจ็คสันและเธอควรจะนอนคนละฝั่งของเตียง แต่ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในอ้อมแขนของกันและกัน! ไม่ ในความจริงเธอเป็นคนที่ถูกกอดเอาไว้ในอ้อมแขนของเขา เธอจะฆ่าเขาหากความจริงไม่ใช่ว่าเขาเพียงวางแขนของเขาเอาไว้ที่เอวของเธอเท่านั้นและไม่ได้เลื่อนสูงขึ้นไปกว่านั้น

ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าอะไรคือความหมายของการนอนกับเขา แจ็คสันต้องการให้เธอเป็นเพียงหมอนของเขาก็เท่านั้น มันเป็นเรื่องง่ายแค่นั้นเอง

หลังจากที่เมื่อคืนเดินมามากแล้ว เธอยังไม่อยากลุกขึ้นเลยจริง ๆ เธอใช้ความพยายามอย่างหนักในที่สุดก็สามารถหยิบผ้าห่มขึ้นจากพื้นด้วยเท้าของเธอ ก่อนที่จะหลับไปอีกครั้งหนึ่ง

ทันใดนั้นเอง ทิฟฟานี่ก็ตื่นขึ้นมาด้วยเสียงเคาะประตูหลายครั้ง เพราะเธอยังคงมึนงงจากการนอนหลับ เธอจึงคิดว่าเธออยู่บ้านของตัวเองและพึมพำเสียงเบาเป็นกระซิบ “ใครเคาะประตูแรงขนาดนี้เนี่ย...”

แจ็คสันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเคาะประตู และลุกขึ้นไปตรวจดู ทันทีที่เขาเปิดประตู ร่างกายของเขาก็แข็งทื่อเมื่อเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ที่ประตู “ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”