เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 256

ทิฟฟานี่ไปตามที่อยู่ของคุณสโลนในบ่ายวันนั้น แอเรียนกลับไปรอที่บ้าน ตอนแรกเธอตั้งใจจะไปกับเธอด้วย ทว่าเมื่อเธอนึกถึงปฏิกิริยาของมาร์คที่มีต่อจดหมาย เธอตัดสินใจล้มเลิก ก่อนทุกอย่างที่สงบอยู่จะปะทุเป็นปัญหาเพราะเหตุนี้ แม้ว่ามันจะดูเหมือนว่ามาร์คไม่ได้เข้มงวดกับการที่เธอจะไปไหนก็ตาม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่รู้ว่าเธอไปไหน

เช้าวันรุ่งขึ้น ทิฟฟานี่ส่งข้อความมาบอกว่าเธอถึงบ้านแล้ว พวกเขาตกลงที่จะเจอกันหลังเลิกงานและพูดคุยกันเป็นการส่วนตัว

ทิฟฟานี่รีบกลับมาตั้งแต่เช้าเพื่อไปทำงานตามปกติ ก่อนที่แจ็คสันจะตัดสินใจยื่นซองขาวให้กับเธออย่างกะทันหัน เธอต้องไปทำงานตามปกติ เพื่อที่เธอจะได้รับค่าจ้างเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งวัน แม้ว่าเขาจะยื่นซองขาวให้เธอก็ตาม

เธอมาสายกว่าเวลาที่กำหนดหนึ่งชั่วโมงด้วยความล่าช้าของการเดินทางที่ใช้เวลานาน เมื่อเธอมาถึงก็วิ่งเข้าไปในออฟฟิศ เธอสังเกตเห็นว่าดูเหมือนในลิฟต์จะมีคนอยู่น้อย สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกสะดวกสบาย อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องไม่ต้องเบียดเสียดกับใครและทำให้ช้าลง

ในเวลานั้นเองประตูลิฟต์ค่อย ๆ เปิดออก เธอตกใจ เธอคิดว่าไม่มีใครอยู่ภายในลิฟต์ แต่เธอคิดผิด อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่ทั้งหมด... เธอเข้ามาเผชิญหน้ากับคนๆ เดียว ที่เธอต้องการจะหลีกเลี่ยงมากที่สุด นั่นคือแจ็คสัน เวสต์

เห็นได้ชัดว่าเขาขึ้นมาจากลานจอดรถที่ชั้นใต้ดิน เพราะเขายังถือกุญแจรถเอาไว้ในมือของเขา ในขณะที่เธอกำลังลังเลว่าจะเข้าไปดีหรือไม่นั้น แจ็คสันก็เริ่มเลี่ยงไปอีกทางหนึ่งเพื่อให้พื้นที่กับเธอ

เธอทำใจแข็งและเดินเข้าไป แสร้งทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งคู่ยังคงเงียบสนิท ทั้งหมดที่เธอสามารถทำได้คือจ้องที่ไปตัวเลขบนแผงลิฟต์ หวังว่าลิฟต์จะไม่หยุดกลางคัน ...

“ขอโทษสำหรับเรื่องนั้น” จู่ ๆ แจ็คสันก็พูดขึ้น

ทิฟฟานี่กล้ำกลืนความประหม่า “มะ...ไม่เป็นไร... คุณช่วยฉันมามากแล้ว นั่นไม่มีอะไร ก็คิดเสียว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณของฉันแล้วกัน ฉันได้ยินมาว่ามีการถอนหมั้นเกิดขึ้นระหว่างคุณกับคู่หมั้นของคุณ แม้ว่าฉันจะไม่ใช่สาเหตุ ฉันรู้สึกเสียใจกับมัน สุดท้ายแล้ว ฉันก็อยู่ที่นั่น...”