เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 258

แอเรียนผ่อนคลายลงหลังจากที่ได้ฟังคำตอบของเธอ พวกเธอสั่งอาหารของพวกเธอก่อนที่ทิฟฟานี่จะเริ่มรายงานสิ่งที่เธอพบเมื่อเธอไปตามที่อยู่ทางไปรษณีย์ “อย่างไรก็ตามฉันไปถามเพื่อนบ้านหลายคนที่อาศัยอยู่รอบ ๆ ที่นั่น ความสอดคล้องที่พวกเขาอธิบายตามความจริง กับผู้ชายที่อาศัยอยู่ที่นั่นมาโดยตลอดคือ จอร์จ ลีไวน์ อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้จักชื่อเต็ม ๆ ของเขาเพราะพวกเขาไม่ได้พูดมาก พวกเขาเคยได้ยินเด็กหนุ่มคนหนึ่งเรียกเขาว่า ‘คุณลุงสโลน’ ก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาไม่มั่นใจ บางทีเขาก็เรียกเขาว่า ‘คุณลุงลีไวน์’ ด้วยเหมือนกัน”

“มีบางคนพาจอร์จ ลีไวน์ คนนี้ไปเมื่อสามปีก่อน และเขาไม่เคยกลับมาอีกเลย ฉันสงสัยว่าเขาอาจจะเปลี่ยนชื่อ เขาโกหกพวกเรา เขาคือคุณสโลน! ถ้าเราถอยออกมาและพูดว่าเขาไม่ใช่คุณสโลน แบบนั้นคุณสโลนในจดหมายฉบับนั้นเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เกี่ยวข้องกับเขา ใครเป็นคนใช้ที่อยู่ของจอร์จ ลีไวน์ เพื่อส่งจดหมายโดยไม่มีเหตุผลชัดเจน ถ้าจอร์จ ลีไวน์ไม่ใช่คุณสโลน เขาก็คือคนที่รู้จักกับคุณสโลน ฉันจะขอให้นักสืบเอกชนสืบเรื่องนี้ มาลบล้างความเป็นไปได้ว่าจอร์จ ลีไวน์เปลี่ยนชื่อของเขาหรือไม่”

แอเรียนรู้สึกสงบขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้าเร็ว ๆ นี้หลังอาหารเย็น พวกเราสามารถไปที่บ้านพักฟื้นอีกครั้งได้ไหม? สิ่งนี้ทิ่มแทงฉันเหมือนหนาม ฉันคงกินไม่ได้นอนไม่หลับจนกว่ามันจะคลี่คลายลง”

ทิฟฟานี่พยักหน้า ในเวลานี้อาหารของพวกเขาถูกเสิร์ฟ เธอเริ่มหิวแล้ว เธอคว้ามีดและหั่นมันลงไป เธอไม่ได้ทานอาหารดี ๆ เลย ตั้งแต่เธอไปสืบเรื่องตามที่อยู่เมื่อวานนี้ หัวใจของแอเรียนปวดร้าวเมื่อเห็นเธอเป็นเช่นนี้ “ตามสบายเลย เธอมีงานล้นมือ พวกเราสามารถไปที่บ้านพักฟื้นพรุ่งนี้หลังเลิกงาน ถ้ามันไม่สายเกินไป เธอจะอาหารไม่ย่อยถ้าเธอยังคงกินแบบนี้”

ทำไมทิฟฟานี่จะต้องสนใจ? เธอรู้สึกเหมือนเป็นไจโรสโคปตั้งแต่ครอบครัวของเธอมีปัญหา หมุนและหมุนไม่หยุด— ทำงานที่ปลายอีกด้านหนึ่งจากนั้นก็ดูแลลิเลียนอีกด้านหนึ่ง การเอาตัวรอดสำคัญเธอที่สุดในตอนนี้ เธอไม่สนใจสิ่งต่าง ๆ นานมาแล้ว

หลังอาหาร พวกเธอนั่งแท็กซี่ไปที่บ้านพักฟื้น ตอนนี้เกือบสองทุ่มแล้ว ทุกอย่างที่บ้านเงียบลง ยกเว้นพนักงานเพียงไม่กี่คน ผู้ป่วยนอนหลับไปก่อนหน้านี้