วันเสาร์และวันอาทิตย์ผ่านไปเพียงชั่วพริบตาเดียว
ทิฟฟานี่ไม่ได้ไปออฟฟิศในวันจันทร์ เธอสันนิษฐานว่าแจ็คสันไปปาร์ตี้ในช่วงสุดสัปดาห์และไม่เห็นอีเมลของเธอ เขาคงจะตอบเธอกลับมาเมื่อเขามาทำงานในวันจันทร์ ถ้าไม่จำเป็นเธอจะไม่ไปที่ออฟฟิศและเผชิญหน้ากับเขา เมื่อไรก็ตามที่เธอพบกับการจ้องมองของเขา เธอรู้สึกเหมือนอยากจะหนีไป ช่างน่าสับสนจริง ๆ
ณ ไบรท์ อินคอร์ปอเรท แจ็คสันที่ทราบถึงสถานการณ์เมื่อเขาเดินผ่านบริเวณที่ทำงานและเห็นโต๊ะทำงานของทิฟฟานี่ว่างอยู่ หลังจากที่เขานั่งลงในห้องทำงานของเขา เขาเปิดคอมพิวเตอร์เพื่ออ่านอีเมลของเธอซ้ำอีกครั้งหนึ่ง หลังจากที่พิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็โทรหาเธอ “ตามกฎของบริษัทระบุว่าการยื่นหนังสือลาออกต้องให้พนักงานนำมาด้วยตัวเอง” เขาวางสายทันทีที่พูดจบไม่รอให้เธอตอบกลับมา เขามั่นใจว่าในที่สุดเธอต้องมา สุดท้ายเธอจะไม่ทิ้งเงินเดือนที่ยังไม่ได้จ่าย
ตามที่คาดไว้ ทิฟฟานี่มาถึงในครึ่งชั่วโมงต่อมา เธอก็เคาะประตูของแจ็คสัน
แจ็คสันหมุนเก้าอี้ของเขาเล็กน้อยขณะที่เขาพูดขึ้น “เข้ามา”
ทิฟฟานี่หอบเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเธอรีบมาที่นี่ “ฉันมาแล้ว มาจัดการเรื่องลาออกค่ะ”
แจ็คสันมองไปที่เธอด้วยความสงสัย “ทำไมคุณถึงลาออก? ใครบางคนให้ค่าหัวคุณเหรอ? ที่ไหนที่คุณวางแผนจะไป? พวกเขาตกลงจะจ่ายเงินให้คุณมากขึ้นเหรอ?”
“ไม่ ฉัน... ฉันกำลังวางแผนไปทำงานที่บริษัทของเอริก เขาเพิ่งก่อตั้งบริษัทขึ้นใช่ไหม? แอริก็ทำงานที่นั่นเหมือนกัน ฉันอยากไปอยู่กับเธอ เงินไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับฉัน ฉันสามารถรับประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่บริษัทใหม่ได้เหมือนกัน ทำงานในบริษัทใหญ่ ๆ อย่างบริษัทของคุณสร้างความกดดันมากมายให้กับมือใหม่อย่างฉัน ฉันตามใคร ๆ ไม่ทันและเอาแต่สร้างปัญหา ในฐานะเจ้าของบริษัท คุณควรจะมีความสุขที่ฉันกำลังจะออกไป ใช่ไหม?” ทิฟฟานี่ตอบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...