เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 301

ลิเลียนตอบรับอย่างง่ายดายและแสดงให้แอเรียนเห็นถึงด้านที่อบอุ่นของเธอ เธอเตือนว่าควรระวังอะไรบ้างและอะไรที่ควรทานระหว่างที่ตั้งครรภ์โดยอิงจากประสบการณ์ของตัวเอง อย่างไรก็ตาม ทิฟฟานี่กล่าวว่าลิเลียนมีประสบการณ์แค่ในเรื่องของการอุ้มท้องและการให้กำเนิด แต่นอกจากนั้นเธอไม่ได้รู้อะไรเลยเพราะว่าอาหารที่เธอกินตอนที่ตั้งครรภ์ถูกจัดเตรียมโดยนักโภชนาการทั้งนั้น

เช้าวันต่อมาทิฟฟานี่ลงไปเพื่อต่อคิวซื้อไข่ม้วนเนื่องจากว่าเธอไม่ยอมที่จะให้แอเรียนต้องมายืนต่อคิวทั้ง ๆ ที่ท้องอยู่ สายตาของเธอเหลือบไปมองที่หัวแถวโดยไม่ได้ตั้งใจ เอธานไม่ได้มาแถวนี้นานแล้ว เขาเบื่ออาหารที่แฟนเขาทำให้หรือว่าเป็นแฟนเขาที่เบื่ออาหารเขา? อย่างไรก็ตามเขาคงจะไม่มาอีกแล้วล่ะ...

ทิฟฟานี่ส่ายหัวตนเองเมื่อรู้ตัวว่ากำลังคิดไปเลยเถิด ผู้ชายคนนั้นไม่มีค่าพอที่เธอจะต้องนึกถึงอีกต่อไป

ระหว่างที่เธอกำลังซื้ออาหารเช้า แอเรียนก็ออกมาพร้อมกับกระเป๋าสตางค์ของเธอ ทิฟฟานี่ยื่นไข้ม้วนร้อน ๆ ให้ “ฉันขอให้คนขายใส่ไส้เพิ่มด้วย ลองชิมสิ”

แอเรียนเหวอ “เธอกำลังพยายามจะสืบว่าลูกเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงหรอ? ฉันยังไม่อยากอาหารเลย ฉันไม่ได้กินเยอะด้วย ไม่แพ้ท้องด้วย แปลกเนอะ ครั้งที่แล้วฉันอ้วกแตกอ้วกแตนแทบแย่ แต่ครั้งนี้ฉันไม่มีปัญหาอะไรเลย”

ทิฟฟานี่หยอกเล่น “ฉันเคยได้ยินคนแก่คุยกันว่าเด็กจะมาเกิดเพื่อมาทดแทนบุญคุณหรือไม่ก็เพื่อมาแก้แค้น ดูอย่างเด็กคนนี้สิ เป็นเด็กดีมากไม่สร้างความเดือดร้อนให้เธอเลย เธอยังดูดีและเพลิดเพลินกับอาหารไม่ว่าเธอจะกินอะไร ไม่แตกต่างจากตอนที่เธอไม่ท้องเลย”

เมื่อแอเรียนไปถึงที่ทำงานเอริกก็มาหาเธอทันทีที่เธอนั่งลง “ทุกคนต่างผอมและโทรมลงเพราะทำงานล่วงเวลา แต่คุณกลับดูอวบอิ่มและกระจ่างใส่ขึ้น ผมนึกว่าคุณจะเสียใจหลังจากที่ทิ้งมาร์ค แต่ดูเหมือนว่าคุณจะสุขสบายกว่าเมื่อไม่มีเขา ผู้หญิงนี่ใจดำจริง ๆ”

แอเรียนไม่มีอารมณ์จะเล่น “คุณต้องการอะไรจากฉัน? บอกฉันมาเลย คุณไม่ต้องมาเยาะเย้ยฉันเหมือนกับว่าฉันไม่ทำงานล่วงเวลาหรอก”