เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 360

ที่ห้องพยาบาล มาร์คไม่แม้แต่จะหลับตาลงในคืนที่ยาวนานและเงียบสงบนี้

เช้าวันต่อมา แอเรียนลืมตาขึ้นอย่างช้า ๆ ยาชาได้หมดฤทธิ์ไปแล้วและหน้าเธอก็ซีดจากความเจ็บปวด แม้กระทั่งหน้าผากของเธอก็ยังเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น

เธอตกใจทันทีที่เธอเห็นมาร์ค “ลูก ๆ ของฉัน…”

เขาแยกริมฝีปากบางของเขาออกเล็กน้อย “ไม่เป็นไร เราอย่ามีลูกกันเลยดีกว่า ผมดีใจที่คุณปลอดภัย”

แอเรียนหายใจออกอย่างช้า ๆ เธอรู้ตั้งแต่เมื่อวานตอนทานอาหารค่ำแล้วว่าเธอจะต้องเสียลูก ๆ ของเธอ เธอแค่ไม่ได้คาดการณ์ว่ามันจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ ตอนแรกเธอยังคิดอยู่เลยว่าเธอจะได้ให้กำเนิดลูก ๆ ทั้งสองอย่างสันติสุข แต่เรื่องราวก็กลายเป็นซะอย่างนี้…

“ทำไม? มันเกิดขึ้นได้อย่างไร? ตอนแรกฉันยังดี ๆ อยู่เลยไม่ใช่หรอ? ฉันไม่ได้กินหรือทำอะไรที่ฉันไม่ควร…” เธอพึมพำกับตัวเอง น้ำตาเธอคลอเบ้า ทำให้เธอดูเหมือนตุ๊กตาเศษผ้าไร้วิญญาณที่น่าสงสาร

“สภาพร่างกายของเธอไม่พร้อมที่จะให้เธอตั้งครรภ์ได้อีก มันเป็นความประมาทของผมเอง ผมไม่ควรทำให้เธอท้องตั้งแต่แรก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าการแท้งลูกครั้งแรกของเธอได้ทำลาย…” เขาชะงักเพราะไม่อยากเอ่ยชื่อแอรี่ต่อหน้าเธอ

แอเรียนหันหน้าหนี น้ำตาไหลรินลงตามแก้ม “ทำไมแอรี่ คินซีย์ ถึงต้องทำกับฉันขนาดนี้? ฉันไปทำอะไรให้เธอ? ฉันจะไม่มีวันมีลูกเองได้ตลอดชีวิตเลยเหรอ? ฉันไม่ได้ทำ… ที่สมควรจะได้รับสิ่งนี้”

ใช่ เธอไม่เคยทำอะไรแอรี่ตั้งแต่แรก มันไม่เคยเป็นความผิดของเธอ

มาร์คลุกขึ้นและเทน้ำอุ่นใส่แก้วให้เธอ

“ดื่มน้ำก่อนสิ”

เธอไม่ขยับ “พวกเขาเป็นผู้หญิงรึเปล่า? คุณเห็นพวกเขาไหม? พวกเขาหน้าตาเหมือนคุณหรือเหมือนฉันมากกว่า?” อยู่ ๆ เธอก็นึกได้ว่า “คุณ… ควรฉวยโอกาสนี้ในการตรวจ DNA นะ จะได้ยืนยันได้ว่าพวกเขาคือลูก ๆ ของคุณ”

มาร์ครู้สึกว่าน้ำตาตัวเองเริ่มคลอเบ้า สงสัยเพราะว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้นอนเลย “ผมเห็นพวกเขา… พวกเขา… สวยงามมาก เหมือนกับเธอเลย อย่าพูดแบบนั้น ไม่ต้องตรวจ DNA หรอก ลูก ๆ เป็นของผม เพราะฉะนั้นไม่ต้อง…”