เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 424

ทิฟฟานี่รู้สึกว่าอีธานกำลังทำตัวหยาบคาย แต่เธอรู้ว่าถ้าเธอพูดอะไรตอนนี้จะทำให้เรื่องทั้งหมดมีแต่จะแย่ลง ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงแต่มองไปที่แจ็คสันอย่างขอโทษ

แจ็คสันหรี่ตาและพูดอย่างเย็นชา “ไม่จำเป็นที่นายจะต้องตอบแทนบุญคุณที่เธอติดฉันหรอก ฉันไม่ได้ช่วยในนามของนายตอนที่นายไม่อยู่เพราะตอนนั้นนายทั้งคู่เลิกกันแล้ว มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะที่นายจะพูดในลักษณะแบบนี้ พระเจ้าเฝ้ามองอยู่เสมอ บางครั้งนายต้องให้อภัยคนอื่นเพื่อสามารถให้อภัยตัวเองได้ ความผิดพลาดสามารถให้อภัยได้ แต่ความผิดพลาดซ้ำ ๆ จะพิสูจน์ได้ว่าเสือดาวไม่เคยสละจุดของมัน”

ทิฟฟานี่ถึงกับอึ้ง เธอไม่คาดคิดว่าแจ็คสันจะเถียงกลับอีธาน เพราะผู้ชายคนนั้นไม่เคยถือเรื่องใดเป็นส่วนตัว เธอคาดคิดว่าเขาจะจากไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

อีธานกำมือแน่นเมื่อได้ยินความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของแจ็คสัน แต่ใบหน้าเขายิ้มเย้ยหยัน “ดูเหมือนว่าคุณมีปัญหาใหญ่กับผม คุณต้องการจะพูดอะไรเหรอ? พูดต่อหน้าผมเลย ไม่ต้องกลั้นไว้หรอก”

ไม่มีทางที่แจ็คสันจะทำแบบนั้นได้และอีธานก็รู้ แจ็คสันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอดทนเพราะเห็นแก่มาร์ค เขาเหลือบมองทิฟฟานี่และไม่สนใจการยั่วยุของอีธาน เขาถอยหลังเล็กน้อยก่อนที่จะขับหายไปท่ามกลางคืน

การเผชิญหน้าครั้งนี้ถือเป็นชัยชนะของอีธานอย่างไม่ต้องสงสัย เขาแค่ยั่วยุแจ็คสันอย่างไม่เกรงกลัวเพราะเขารู้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่เปิดเผยความจริง แจ็คสันไม่เคยถูกผู้หญิงรุมเร้าแม้จะถูกล้อมรอบไปด้วยผู้หญิงมากมายก็ตาม ไม่มีทางที่เขาจะทรยศเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาเพื่อผู้หญิง

กลับไปที่รถของอีธาน ทิฟฟานี่ยังคงเงียบขณะที่เธอก้มหัวลง คนหนึ่งเป็นแฟนของเธอ อีกคนคือแจ็คสันที่คอยช่วยเหลือเธอในยามที่เธอต้องการ ถ้าสองคนนี้ทะเลาะกัน เธอก็จะไม่สามารถเข้าข้างใครได้

อีธานไม่พอใจเล็กน้อยกับท่าทีของเธอ "อะไร? เธออารมณ์เสียเหรอ? เธอสามารถบอกฉันได้ถ้าเธออารมณ์เสียหรือไม่ ไม่จำเป็นต้องซ่อนมัน”