การเปลี่ยนหัวข้ออย่างกะทันหันของเขาทำให้ลิซ่าประหลาดใจ แต่เธอก็ตอบเขาอยู่ดี “ฉันคิดว่าเมื่อฉันรักผู้ชายคนหนึ่งฉันเป็นคนเดียวที่มีสิทธิ์ใช้เงินเขา พวกผู้หญิงคนอื่นห้ามมาใกล้เขา คุณผ่านผู้หญิงมาตั้งมากมายแล้วนะแจ็คสัน คุณไม่เคยรู้สึกอะไรกับใครจริง ๆ เหรอ?”
ขณะที่เขาจ้องมองลิซ่า เขาก็รู้สึกรังเกียจผู้หญิงอย่างเธอขึ้นมา นั่นไม่ใช่ความรัก นั่นไม่ต่างจากการแลกเปลี่ยนเพื่อสิ่งของเลย สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือความจริงที่ว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เขาเคยคบด้วยก็เหมือนกับเธอกันหมด ในอดีตเขาไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลยจริง ๆ และรู้สึกว่าการใช้จ่ายเงินเพื่อความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ นั้นเป็นเรื่องปกติที่สุด “ผมคิดว่าผมไม่เคย…”
ตอนกลางคืนพวกเขาไม่ได้กลับไปที่โรงแรม พวกเขาพบจุดที่เหมาะบนชายหาดจึงตั้งเต็นท์พักแรมและย่างบาร์บีคิวกันแทน เป้าหมายของพวกเขาคือการรอชมพระอาทิตย์ขึ้น
ในตอนกลางคืนลมทะเลมีกำลังแรงและอุณหภูมิก็ลดลงเช่นกัน แอเรียนนั่งบนเก้าอี้พกพาขนาดเล็กและจ้องไปที่เตาย่างบาร์บีคิว เธอดูเหมือนสาวน้อยที่เชื่อฟัง มาร์คจ้องไปที่เธอตลอดเวลาและไม่หันมองอย่างอื่นจริง ๆ ในดวงตาของเขามีความปรารถนาและความรู้สึกที่ซับซ้อนอื่น ๆ อีกมากมายซึ่งสอดประสานระหว่างกันและกัน ที่ผ่านมาเขาไม่สามารถเข้ากับเธอได้เลย ตอนนี้อนาคตไม่แน่นอนและสิ่งที่เขาสนใจคือความสงบสุขที่พวกเขามีกันในตอนนี้ เขาเสียใจที่เคยทำร้ายจิตใจเธอในอดีต; มันเหมือนกับว่าพวกเขาจะถูกแยกจากกันในเวลาต่อมา
“มาร์ค เลิกจ้องแอริได้แล้ว จ้องไปก็ไม่มีอะไรงอกออกมาจากใบหน้าเธอหรอก ตอนนี้คุณเป็นคู่รักที่แต่งงานกันแล้ว คุณไม่เบื่อที่จะจ้องมองกันแบบนี้เหรอ?” ทิฟฟานี่แซวเขาพลางเคี้ยวเคบับบาร์บีคิวของเธอ
มาร์คหันหน้าหนีและจ้องมองไปที่ผิวน้ำสีดำด้วยความหงุดหงิดโดยไม่ตอบกลับ
จิตใจของแอเรียนล่องลอยตลอดเวลา ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่ามาร์คจ้องมองเธออยู่ เธอกลับมารู้สึกตัวพร้อมรู้สึกเขินเล็กน้อย “ทิฟฟ์ เธอจะไม่หยุดพูดบ้างเลยเหรอ? เอาเคบับมาให้ฉันสองอัน”
เมื่อเห็นว่าทิฟฟานี่กินเคบับในมือของเธอเกือบหมดแล้ว ลิซ่าก็คว้าเคบับกองที่แจ็คสันเพิ่งย่างเสร็จ “แจ็คสัน เคบับที่คุณทำย่างนี้อร่อยมากเลย ฉันไม่เคยสังเกตมาก่อนว่าคุณทำอาหารอร่อย”
มือที่ยื่นออกมาของทิฟฟานี่ซึ่งกำลังจะหยิบเคบับต้องชักกลับอย่างอ้ำอึ้ง เธอกระดกเบียร์ทั้งกระป๋องของเธออย่างโกรธเคืองและโยนกระป๋องเปล่าลงถุงขยะ กระป๋องนั้นชนกับสิ่งของอื่น ๆ ในถังขยะอย่างดัง ทำให้ทุกคนเงียบทันที
แอเรียนและเอริกกำลังงงงวยเพราะไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น มีเพียงมาร์ค แจ็คสัน และลิซ่า เท่านั้นที่คิดออกว่าเกิดอะไรขึ้น ลิซ่าพูดด้วยน้ำเสียงลึกลับ “เธอโกรธเหรอทิฟฟานี่? ทำไมเธอถึงโกรธล่ะ? อย่าเพิ่งโวยวายแบบนั้นสิ มันทำลายบรรยากาศนะ”
ทิฟฟานี่ยิ้ม “เธอกำลังจะบอกฉันว่าเธอไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงโกรธเหรอ? เธอเอาเคบับย่างสดใหม่ไปกินทั้งกอง เธอเป็นหมูหรือไง?”
เอริคหัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ ลิซ่าพลันโกรธจนหน้าแดง “เธอนั่นแหละที่กินอยู่คนเดียว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...