เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 440

เธอกดกริ่งที่ประตูต่อไปประมาณห้านาทีก่อนที่ในที่สุดประตูจะถูกเปิด แจ็คสันที่อยู่ในชุดนอนจ้องมาที่เธออย่างง่วง ๆ “คุณมาทำอะไรที่นี่?”

เธอตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ทิฟฟ์… ทิฟฟ์ออกไปซื้อเบียร์แต่ยังไม่กลับบ้าน ฉันตามหามานานมากแล้วแต่ไม่พบเธอเลย… มันผ่านมาหลายชั่วโมงแล้ว; ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาที่นี่…”

ความง่วงนอนของแจ็คสันหายไปทันทีเมื่อได้ยินว่าทิฟฟานี่หายตัวไป “รอตรงนี้นะ ผมจะไปคว้ากุญแจรถ!”

ทั้งคู่ขับรถไปรอบ ๆ ถนนใกล้ ๆ บ้านของทิฟฟานี่สองสามครั้ง จนกระทั่งท้องฟ้าค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นแสงแดด “โทรแจ้งตำรวจ” ในที่สุดแจ็คสันก็แนะนำ

แอเรียนกำลังเบิกตากว้าง แจ็คสันตระหนักด้วยว่าเรื่องนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด “มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? บอกผมมาให้หมด"

เธออธิบายเรื่องนี้อย่างละเอียด แจ็คสันเบ้ปากและเงียบไป เขารู้เรื่องนี้มานานแล้ว แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าแอเรียนจะค้นพบเมื่อพวกเขาลงจอดจากซานย่า ตอนนี้สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือการตามหาทิฟฟานี่ เขาดึงโทรศัพท์ออกมาแล้วกด 911 อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้กดโทรหาเบอร์นั้น ข้อความจากมาร์คก็โผล่มาแจ้งเตือนบนหน้าจอของเขา: อีธานจับทิฟฟานี่ไป

หัวใจของแจ็คสันเต้นผิดจังหวะไปครึ่งจังหวะ เขารีบไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ ทันที ตอนนี้พวกเขาต้องปรึกษาเรื่องนี้กับมาร์ค

เมื่อตระหนักถึงความแตกต่างในเส้นทาง แอเรียนก็ตื่นตระหนก “เราจะไปไหนกัน?”

“มาร์คบอกฉันว่าอีธานจับทิฟฟานี่ไป เราจะต้องคุยกับมาร์คเพื่อหาคำตอบ เพราะเขารู้” เขาตอบอย่างตรงไปตรงมา “เรามาลองคิดดูสถานการณ์กัน ผมรู้ว่าคุณไม่อยากเจอเขาตอนนี้ แต่คุณไม่เป็นห่วงทิฟฟานี่เหรอ?”

แอเรียนพูดไม่ออก เธอไม่แน่ใจว่าจะเผชิญหน้ากับมาร์คอย่างไรในตอนนี้ แต่เธอจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองหากเกิดอะไรขึ้นกับทิฟฟานี่!