เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 559

มาร์คยิ้มเยาะเย้ย “เฮ้… คุณกลัวว่าคุณจะไม่ได้รับเงินแม้แต่เซ็นต์เดียวเมื่อผลลัพธ์ออกมาใช่ไหมล่ะ?”

ความตื่นตระหนกแวบผ่านดวงตาของจอร์จินา เธอทำหน้านิ่งและพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร ฉันไม่เคยตั้งใจให้แจ็คสันรับผิดชอบ แต่ความเป็นจริงได้จัดการกับฉันอย่างหนักหน่วง ฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูกโดยไม่มีรายได้ ฉันไม่มีที่ให้ไป ฉันไม่ต้องการที่จะรบกวนชีวิตของเขาเช่นกัน เขาปฏิเสธที่จะแต่งงานกับฉันและยอมรับฉันและลูก ดังนั้น เงินจึงเป็นสิ่งเดียวที่ฉันจะได้ ฉันรู้ว่าคุณทั้งคู่เป็นผู้ชายที่มีอำนาจมาก แต่คุณไม่จำเป็นต้องผลักผู้หญิงที่อ่อนแออย่างฉันไปมาใช่ไหม?”

แววตาที่ครุ่นคิดแวบผ่านดวงตาของมาร์ค “เราไม่จำเป็นและเราจะไม่ทำ จากที่รู้จักแจ็คสัน เขาคงจะใจดีมากกับค่ารักษาพยาบาลของเด็ก คุณกลับไปกับลูกชายของคุณได้แล้ว เมื่อผลการตรวจดีเอ็นเอออกมา คุณจะได้รับการชดเชยอย่างเหมาะสมโดยไม่แม้แต่จะขาดเซ็นต์เดียว แต่ผมขอแนะนำว่าอย่ามาให้เขาเห็นหน้าอีก”

จอร์จิน่าหัวเราะคิกคัก “ฮี่ฮี่… ฉันสามารถลิ้มรสคำขู่ของคุณได้เลย… เขาให้เงินฉัน 30,000 ดอลลาร์สำหรับค่ารักษาพยาบาลของลูกชาย พวกคุณทุกคนขอให้ฉันจากไป เห็นได้ชัดว่าคุณกำลังพยายามไล่ฉันออกไปและหลีกเลี่ยงการจ่ายเงิน ฉันไม่ได้โง่นะ ถ้าวันนี้เขาไม่แก้ปัญหา ฉันก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเผชิญหน้ากับแฟนสาวของเขา แฟนสาวของเขาควรจะแน่วแน่และใจกว้างมากกว่าที่เป็นอยู่เพื่ออนาคตของพวกเขา”

‘นี่เป็นผู้หญิงที่หัวแข็ง’ นั้นคือความคิดแรกของมาร์ค เขาสัมผัสได้ว่าผู้หญิงคนนี้กำลังเร่งรีบในทุกขั้นตอนโดยพยายามแก้ปัญหาก่อนที่ผลตรวจดีเอ็นเอจะออก มันจะไม่ง่ายที่จะยืดเรื่องนี้ออกไป

หลังจากไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้ว มาร์คก็ดึงเช็คสีดำออกมาแล้วโยนให้จอร์จินา “แจ็คสันจะต้องผ่านแม่ของเขาเพื่อสิ่งนี้ แต่ผมไม่ ผมจะจ่ายให้เขา คุณต้องการเท่าไหร่ก็กรอกลงไปเลย”

จอร์จินาหยิบปากกาขึ้นมาโดยไม่คิดอะไรพลางพร้อมที่จะจดตัวเลขลงไป ไม่ว่าแหล่งที่มานั้นมาจากไหน ผลลัพธ์จะเหมือนกันหมดสำหรับเธอตราบใดที่เธอได้รับเงิน เธอจะซ่อนตัวเมื่อได้รับเงินนั้น ไม่ว่าแจ็คสันจะเป็นพ่อหรือไม่ก็ตาม มันไม่ได้สำคัญสำหรับเธอ

ขณะที่เธอกำลังจะเขียนเช็ค มาร์กเตือนว่า “ผมขอเตือนให้ชัดเจนก่อนว่าเมื่อผมให้เงินคุณแล้ว ผมจะให้คนของผมไปส่งคุณ จนกว่าผลตรวจดีเอ็นเอจะออก ผมจะไม่ละสายตาจากคุณ ถ้าเด็กคนนั้นไม่ใช่ของแจ็คสัน คุณจะต้องจ่ายคืนทุก ๆ เซ็นต์”

จอร์จิน่าตัวแข็งทื่อ เธอมองขึ้นไปที่มาร์ค หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความกลัว ผู้ชายคนนี้น่ากลัวมาก เขาเก่งเกินไปในการวางแผน เธอไม่มีทางหนีได้เลย...

ทิฟฟานี่ยิ่งโกรธเคืองมากขึ้นเมื่อเห็นว่าพวกเขาสงบนิ่ง “พูดอะไรหน่อยสิ! แจ็คสัน ฉันแน่ใจว่าคุณคงรู้เรื่องลูกในความลับของมาร์คมานานแล้ว ทำไมคุณไม่พูดอะไร? ทำไมผู้ชายมักจะทำแบบนี้? คุณเก็บสิ่งนี้ไว้ได้อย่างไร? และเธอ แอริ เธอโอเคกับเรื่องนี้จริง ๆ เหรอ? ถ้าโกรธหรือโมโหก็แสดงออกมาหน่อย!”

แอเรียนส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ฉันไม่ได้โกรธหรือโมโห ฉันไม่เป็นไร… เรายังไม่เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดเลย ฉันจะถามเขาทีหลัง ตกลงไหม?”

ทิฟฟานี่วางมือบนสะโพกของเธอ “มีอะไรต้องถามอีกเหรอ? ฉันแน่ใจว่าเขาคุ้นเคยกับผู้หญิงคนนั้น ไม่อย่างนั้นเขาจะเอาลูกของเธอไปอย่างนั้นทำไมล่ะ? ผู้หญิงคนนั้นยังตามเขากลับไปที่อาคารสำนักงานฝั่งตรงข้ามถนน เธอจะพูดอะไรได้อีก? ฉันไม่ได้ใจกว้างเท่าเธอนะ ฉันจะยืนหยัดเพื่อเธอ แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฉันทำ!” เธอเริ่มโวยวายอย่างโกรธจัดขณะที่พูด

แจ็คสันรีบหยุดเธอเมื่อเห็นสิ่งนี้ “ที่รัก คุณไม่ควรสร้างปัญหาเพิ่ม ผมไม่ตระหนักถึงเรื่องนี้ จริง ๆ แล้วมันอาจมีเรื่องราวอื่นอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้ก็ได้ ถ้ามาร์คมีลูกในความลับจริง ๆ ผมจะเป็นคนแรกที่รู้ ใจเย็น ๆ อย่าเพิ่งโวยวาย…”