เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 609
สรุปบท บทที่ 610 เปิดประตูด้วยความทะเยอทะยาน: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สรุปเนื้อหา บทที่ 610 เปิดประตูด้วยความทะเยอทะยาน – เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด
บท บทที่ 610 เปิดประตูด้วยความทะเยอทะยาน ของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
นี่เป็นปัญหาที่ยากเป็นพิเศษ แอเรียนไม่อยากเห็นความผิดหวังบนใบหน้าของแมรี่ แต่เธอคงอยู่ไม่ได้ “หนูจะกลับมานะแมรี่”
ทิฟฟานี่นั่งลงบนเตียงที่เพิ่งปูใหม่ “อย่าไปสนใจเธอเลย แมรี่ นายท่านของคุณเป็นคนงี่เง่า ไม่น่าแปลกใจเลยที่แอริจะเย็นชากับเขา แอริจะกลับมาอยู่เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม”
แมรี่ถอนหายใจ “เฮนรี่ขอให้ฉันถามแบบนั้น เขาไม่ชอบพูดและเป็นคนเย็นชา เขาคล้ายกับนายท่านในแง่นั้น อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เย็นชาไปเสียหมด เขายังคงมีมนุษยธรรม ฉันจะไม่พูดอะไรสักคำถ้าเป็นเหมือนกรณีนี้ เธอควรมาบ่อย ๆ นะแอริ ฉันหวังว่าเธอจะอยู่ตลอดไปในครั้งต่อไปและอยู่กับนายท่าน บ้านหลังนี้รู้สึกไร้ชีวิตชีวาเมื่อไม่มีเธอ”
แอเรียนนึกถึงการที่มาร์คล้มป่วยหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาเป็นเวลานานและล้มป่วยอย่างกะทันหัน เรื่องนี้รบกวนเธอมาก ใจเธออ่อนล้าไปนานแล้ว เมื่อเธอพบว่าเขาไม่ได้นอนหลับสบายเป็นเวลานาน เธอตกใจมาก เธอไม่เคยคาดคิดว่าเธอจะมีอิทธิพลต่อเขาเป็นอย่างมาก นี่อาจเป็นการแก้แค้นและการทรมานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ทุกคนเคยสัมผัส ปัญหาจะไม่ได้รับการแก้ไขหากเธอหลีกเลี่ยงเขาไปตลอดชีวิต เธอต้องประเมินความสัมพันธ์ของเธอกับมาร์คอีกครั้งและคิดทบทวนอย่างรอบคอบ
แอเรียนคอยดูแลธัญญ่าตลอดสองสามวันข้างหน้า แม้กระทั่งบนเตียง มาร์คไม่กล้าคัดค้านเรื่องนี้ นี้ก็ยังถือว่าสมเหตุสมผล ในที่สุดเขาก็ขาดสติเมื่อแอเรียนเก็บสัมภาระและพร้อมที่จะจากไป “เธออยู่ต่ออีกสักสองสามวันไม่ได้เหรอ?”
แอเรียนลังเลเพียงวินาทีเดียว “ไม่ ฉันอยู่มานานพอแล้ว”
มาร์คคว้าสัมภาระของเธอ “ค่อยไปพรุ่งนี้ พรุ่งนี้ฉันจะไปส่งเธอที่สนามบิน ฉันตัดสินใจแล้ว”
“พี่แอริ เราค่อยไปพรุ่งนี้แทนดีไหม?” ธัญญ่าแนะนำ “ไม่ใช่ว่าเราจะสูญเสียอะไรกับอีกแค่หนึ่งวัน เรายังไม่ได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราเลยด้วยซ้ำ…”
แอเรียนกลัวว่าจะถูกลากไปตามความลังเลของเธอ เธอจึงดึงมาร์คออกไปเพื่อคุยกับเขาในห้องนอนของพวกเขา “ฉันต้องไปแล้วจริง ๆ นี่ไม่ใช่การอภิปราย ฉันแจ้งให้คุณทราบเท่านั้น หยุดทำให้มันยากสำหรับฉัน เราตกลงกันแล้ว”
ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับความสัมพันธ์ของพวกเขาที่จะก้าวไปสู่ขั้นที่มั่นคงนี้และสำหรับพวกเขาที่จะเผชิญหน้ากันอย่างสงบเช่นนี้ มาร์ครู้ดีถึงเรื่องนั้น ดังนั้นเขาจึงไม่เร่งเร้าเธอ แต่เขาดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาแนบตัว "ฉันไม่อยากให้เธอไป"
แอเรียนไม่ได้ปฏิเสธการกระทำที่สนิทสนมของเขา “คุณไปเยี่ยมฉันได้เมื่อคุณมีเวลา คุณควรนอนในขณะที่ฉันไม่อยู่ด้วย คุณเป็นผู้ใหญ่แล้ว อย่าทำตัวหมดหนทางไปเสียทั้งหมด”
จูบที่เร่าร้อนคือคำตอบของเขา เขาขยับจากด้านข้างของใบหน้าของเธอไปที่ริมฝีปากของเธอ เสียงแหบของเขาดังมาจากริมฝีปากของเธอ “ฉันคิดถึงเธอ และฉันกลัวว่าจะนอนไม่หลับอีก ฉันก็เลยมานี่”
แม้ว่าเธอจะมีข้อโต้แย้งใด ๆ ในตอนนี้ แต่เธอไม่ได้พูดมันออกมา เขาเดินทาง 2,000 กิโลเมตรเพื่อมาพบเธอ เขาตามเธอมา และสิ่งแรกที่เขาพูดกับเธอเมื่อเดินเข้ามาคือเขาคิดถึงเธอ...
เขาเป็นเหมือนกับดักที่อันตรายถึงชีวิตที่คน ๆ หนึ่งอาจตกไปโดยไม่รู้ตัวและจะไม่มีวันออกมาได้อีก ในความอ่อนโยนของเขามีความโดดเด่นอย่างไม่มีที่ติ
มีเพียงสิ่งเดียวในความคิดของแอเรียน เธอบ้าคลั่งไปแล้วและโกรธมากจนไม่มีทางรักษาได้ ตั้งแต่ที่เธอตกหลุมรักผู้ชายที่เธอไม่ควรจะตกหลุมรักด้วย เธอก็ไม่มีทางหวนกลับแล้ว อย่างไรก็ตาม เธอสามารถรักษารูปร่างหน้าตาของความสงบเสงี่ยมไว้ได้เนื่องจากขอบเขตจากอดีตอันยากลำบากของพวกเขา ในทางกลับกันเขากำลังพยายามที่จะเอาชนะขอบเขตนั้น!
เมื่อเธอตื่นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น เงาของมาร์คก็หายไปจากคอนโดเล็ก ๆ แสงแดดส่องผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ระหว่างผ้าม่านของเธอ เธอตื่นตระหนกไปชั่วขณะ ราวกับว่าเธอได้ประสบกับความฝันที่ซับซ้อนอย่างหาที่เปรียบมิได้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...