เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 609

นี่เป็นปัญหาที่ยากเป็นพิเศษ แอเรียนไม่อยากเห็นความผิดหวังบนใบหน้าของแมรี่ แต่เธอคงอยู่ไม่ได้ “หนูจะกลับมานะแมรี่”

ทิฟฟานี่นั่งลงบนเตียงที่เพิ่งปูใหม่ “อย่าไปสนใจเธอเลย แมรี่ นายท่านของคุณเป็นคนงี่เง่า ไม่น่าแปลกใจเลยที่แอริจะเย็นชากับเขา แอริจะกลับมาอยู่เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม”

แมรี่ถอนหายใจ “เฮนรี่ขอให้ฉันถามแบบนั้น เขาไม่ชอบพูดและเป็นคนเย็นชา เขาคล้ายกับนายท่านในแง่นั้น อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เย็นชาไปเสียหมด เขายังคงมีมนุษยธรรม ฉันจะไม่พูดอะไรสักคำถ้าเป็นเหมือนกรณีนี้ เธอควรมาบ่อย ๆ นะแอริ ฉันหวังว่าเธอจะอยู่ตลอดไปในครั้งต่อไปและอยู่กับนายท่าน บ้านหลังนี้รู้สึกไร้ชีวิตชีวาเมื่อไม่มีเธอ”

แอเรียนนึกถึงการที่มาร์คล้มป่วยหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาเป็นเวลานานและล้มป่วยอย่างกะทันหัน เรื่องนี้รบกวนเธอมาก ใจเธออ่อนล้าไปนานแล้ว เมื่อเธอพบว่าเขาไม่ได้นอนหลับสบายเป็นเวลานาน เธอตกใจมาก เธอไม่เคยคาดคิดว่าเธอจะมีอิทธิพลต่อเขาเป็นอย่างมาก นี่อาจเป็นการแก้แค้นและการทรมานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ทุกคนเคยสัมผัส ปัญหาจะไม่ได้รับการแก้ไขหากเธอหลีกเลี่ยงเขาไปตลอดชีวิต เธอต้องประเมินความสัมพันธ์ของเธอกับมาร์คอีกครั้งและคิดทบทวนอย่างรอบคอบ

แอเรียนคอยดูแลธัญญ่าตลอดสองสามวันข้างหน้า แม้กระทั่งบนเตียง มาร์คไม่กล้าคัดค้านเรื่องนี้ นี้ก็ยังถือว่าสมเหตุสมผล ในที่สุดเขาก็ขาดสติเมื่อแอเรียนเก็บสัมภาระและพร้อมที่จะจากไป “เธออยู่ต่ออีกสักสองสามวันไม่ได้เหรอ?”

แอเรียนลังเลเพียงวินาทีเดียว “ไม่ ฉันอยู่มานานพอแล้ว”

มาร์คคว้าสัมภาระของเธอ “ค่อยไปพรุ่งนี้ พรุ่งนี้ฉันจะไปส่งเธอที่สนามบิน ฉันตัดสินใจแล้ว”

“พี่แอริ เราค่อยไปพรุ่งนี้แทนดีไหม?” ธัญญ่าแนะนำ “ไม่ใช่ว่าเราจะสูญเสียอะไรกับอีกแค่หนึ่งวัน เรายังไม่ได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราเลยด้วยซ้ำ…”

แอเรียนกลัวว่าจะถูกลากไปตามความลังเลของเธอ เธอจึงดึงมาร์คออกไปเพื่อคุยกับเขาในห้องนอนของพวกเขา “ฉันต้องไปแล้วจริง ๆ นี่ไม่ใช่การอภิปราย ฉันแจ้งให้คุณทราบเท่านั้น หยุดทำให้มันยากสำหรับฉัน เราตกลงกันแล้ว”

ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับความสัมพันธ์ของพวกเขาที่จะก้าวไปสู่ขั้นที่มั่นคงนี้และสำหรับพวกเขาที่จะเผชิญหน้ากันอย่างสงบเช่นนี้ มาร์ครู้ดีถึงเรื่องนั้น ดังนั้นเขาจึงไม่เร่งเร้าเธอ แต่เขาดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาแนบตัว "ฉันไม่อยากให้เธอไป"

แอเรียนไม่ได้ปฏิเสธการกระทำที่สนิทสนมของเขา “คุณไปเยี่ยมฉันได้เมื่อคุณมีเวลา คุณควรนอนในขณะที่ฉันไม่อยู่ด้วย คุณเป็นผู้ใหญ่แล้ว อย่าทำตัวหมดหนทางไปเสียทั้งหมด”