เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 623

มาร์ค เทรมอนต์ปิดประตูและหลังจากครู่หนึ่งบรรยากาศก็นิ่ง

เขาเริ่ม “ฉันถามแล้ว แพทย์ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเธอจะรอดจากสิ่งนี้ไหม อุบัติเหตุอาจเกิดขึ้นได้เสมอและนั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องการ สำหรับฉัน เธอสำคัญกว่าสิ่งอื่นใดภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ เข้าใจไหม? ได้ ฉันยอมรับว่าหลายสิ่งในอดีตเป็นสิ่งที่ฉันทำลงไป แต่จงฟังฉันนะ แม้ว่าเธอจะเป็นแม่คนไม่ได้ก็ตาม ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะมาแทนที่เธอ นับประสาอะไรกับการอุ้มลูกของฉัน ดังนั้นได้โปรดพักผ่อนหัวใจของเธอหน่อย สิ่งเดียวที่ฉันกังวลคือเธอเสมอมา ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงสามารถยอมแพ้ลูกของฉันได้”

อย่างไรก็ตาม แอเรียนมีท่าทีแข็งกระด้างมากจนไม่มีอะไรสามารถเจาะทะลุกำแพงที่เธอสร้างขึ้นได้ “หมอบอกว่าอัตราของภาวะแทรกซ้อนไม่ใช่ร้อยเปอร์เซ็นต์ จำได้ไหม? เขาไม่ได้บอกว่าเด็กคนนี้จะไม่รอด!” เธอโต้กลับ น้ำเสียงของเธอแน่วแน่ "ฉันอยู่ที่นั่น ฉันไม่ได้หูหนวก! นี่คือคำขาด มาร์ค เทรมอนต์ คุณสามารถหย่ากับฉันตอนนี้เพื่อที่ว่าลูกจะเป็นหรือตายคุณจะได้ไม่ต้องกังวลอีกต่อไปหรือคุณจะตกลงว่าฉันสามารถเก็บลูกไว้ได้ คุณเลือกเลย"

คนสองคนนี้อยู่ในชีวิตของกันและกันมานานมากจนเป็นไปไม่ได้ที่มาร์คจะไม่เข้าใจบุคลิกของเธอ เขาต้องตระหนักดีว่าแอเรียนจะทำทุกอย่างรวมถึงการทะเลาะกับเขาเพื่อเด็กคนนี้

เธอเองก็มั่นใจเช่นเดียวกันว่ามาร์คจะไม่มีวันคิดที่จะหย่ากับเธอ

การต่อสู้ทางจิตใจเกิดขึ้นที่หน้าอกของเขาก่อนที่เขาจะพูดในที่สุด “ฟังนะ เธอ… เธอสามารถเก็บเด็กไว้ได้ก็ต่อเมื่อเธอกลับมาที่เมืองหลวงและอยู่ในคฤหาสน์เทรมอนต์ เธอต้องอยู่เคียงข้างฉันและใส่ใจทุกสิ่งที่ฉันพูดและอย่าแม้พยายามจะทิ้งฉัน”

“นี่ไม่ใช่แค่สำหรับฉันนะแอริ ส่วนใหญ่มันจะดีต่อเธอ” เขากล่าวสรุป “นอกจากฉันแล้ว ไม่มีใครในโลกนี้ที่จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้แน่ใจว่าเด็กจะคลอดได้อย่างปลอดภัย ฉันคนเดียวที่ใส่ใจมากขนาดนั้น”

ตอนนี้ถึงตาของแอเรียนที่จะเลือก เธอจะกลับมาที่คฤหาสน์เทรมอนตืหรือไม่? กลับมาเคียงข้างเขา?

แอเรียนลูบท้องของเธอและตอบแทบจะในทันทีหลังจากนั้น “ก็ได้ ฉันจะกลับมา!"

สำหรับเธอ ตอนนี้ สิ่งเดียวที่สำคัญคือเด็กคนนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นของกำนัลเท่านั้น

เพื่อเด็ก เธอสามารถละทิ้งทุกสิ่งที่เคยสำคัญสำหรับเธอและทิ้งอดีตอย่างที่เธอไม่เคยทำมาก่อน!

การตัดสินใจของเธอชัดเจนมากจนทำให้มาร์คหลุดพ้นจากความกังวลของเขา “เธอไม่ต้องกลัวนะแอริ ฉันจะส่งคนไปที่ร้านเพื่อช่วยจัดการสิ่งต่าง ๆ ในขณะที่เธอไม่อยู่ ดังนั้นเธอไม่ต้องกังวลกับสิ่งใดเลย ทุกสิ้นเดือน นายาจะส่งบัญชีให้เธอโดยอัตโนมัติ จากนี้ไป เป้าหมายของเธอคือการเลี้ยงดูลูกในตัวเธอ”

เช่นเคย เขาเป็นคนที่พูดจาดี ในวันถัดมาผู้ผลิตของหวานชั้นนำของประเทศบางรายก็ปรากฏตัวขึ้นที่ร้านกาแฟของแอเรียน

ธัญญ่าและนายารู้จากพวกเขาว่าแอริจะไม่อยู่ที่ร้านกาแฟเป็นเวลานาน แต่ความตกใจของพวกเขานั้นไม่รุนแรงเพราะพวกเขาก็ต่างรู้ว่าวันนี้จะมาถึงไม่ช้าก็เร็ว

หลังจากได้ยินเรื่องการมาถึงของธัญญ่าเช่นเดียวกับการหางานและที่พักของเธอ เอริกก็ตกลงที่จะช่วย เมื่อเทียบกับแอเรียนและทิฟฟานี่ เขามีเวลาว่างกว่ามาก

ทิฟฟานี่รีบกลับไปทำงานหลังจากส่งธัญญ่าที่บริษัทของเอริกพลางทิ้งผู้หญิงไว้ในความดูแลของเขา ธัญญ่าไล่ตามชายคนนั้นขณะที่เขาเดินชมอาคารด้วยใบหน้าอิจฉาเล็กน้อย “แล้วที่นี้เป็นของคุณทั้งหมดเลยเหรอ? พระเจ้า มันใหญ่มาก…”

เอริกยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “ไม่ มันเทียบกับแจ็คสันหรือมาร์คไม่ได้เลย ฉันเพิ่งก่อตั้งบริษัทนี้เมื่อไม่นานนี้เอง ท้ายที่สุด… นี่ เธอนั่งพักในห้องทำงานของฉันไปก่อน เมื่อเลิกงาน ฉันจะพาเธอไปที่บ้านของฉัน”

“เธอรู้ไหม… ถ้าเธอไม่ว่าอะไร ทำไมเธอไม่มาพักที่บ้านฉันล่ะ? ฉันอยู่คนเดียว ดังนั้นฉันจึงมีห้องพักเหลือเฟือ เธอสามารถย้ายออกไปได้เสมอหลังจากที่เธอได้สถานที่ที่เหมาะสมสำหรับตัวเองแล้ว ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับเธอ โอ้ และเกี่ยวกับงานของเธอ เธอมีความเฉพาะเจาะจงในใจหรือเปล่า? มีความสามารถพิเศษหรือทักษะใด ๆ ไหม? ฉันจะช่วยหางานประเภทนั้นให้เธอในระหว่างนี้”

ธัญญ่าส่ายหัว “ไม่มีอะไรเฉพาะเจาะจง ฉันสามารถทำงานด้านกายภาพได้และฉันยินดีทำงานล่วงเวลา ทั้งหมดที่ฉันขอคือค่าจ้างของฉันที่เพียงพอที่จะค้ำจุนฉันที่นี่”

การใช้แรงงานทางกายภาพเป็นทั้งหมดที่ธัญญ่าสามารถทำได้เหรอ? เอริกรู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่เขาก็รอบคอบเกินกว่าจะถามเด็กสาวเกี่ยวกับระดับการศึกษาของเธอ แต่เขากลับถามอย่างไม่แน่นอนว่า “เอ่อ ถ้าอย่างนั้น… ก่อนที่เราจะหางานที่เหมาะสมกับเธอ เรากำลังหาจ้างแม่บ้าน เธอสนใจอยากทำตำแหน่งนั้นไปก่อนไหม? บริษัทของฉันไม่ได้ใหญ่เกินไป ดังนั้นงานก็จะไม่หนักเกินไป เธอได้รับอนุญาตให้หยุดพักเมื่องานทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว”