เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 646

ทิฟฟานี่ยิงสายตาใส่ชายคนนั้นก่อนที่วิสัยทัศน์รอบข้างของเธอจะเป็นภาพเงาที่ดูโฉบเฉี่ยวแต่โดดเด่น เบอร์นาเด็ตต์ เลกรานด์ ศิลปินวัย 29 ปีที่โด่งดังในแวดวงศิลปะระดับนานาชาติ สุดท้ายเธอก็หาบริษัทนี้จนเจอ!

อายกระชับมือของเธอรอบทิฟฟานี่ “โอเค ใจเย็น ๆ ทิฟฟานี่ ใ จ เ ย็ น ๆ ตอนนี้หล่อนอยู่ที่นี่แล้ว คุณเวสต์จะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องให้คำอธิบายแก่เธอใช่ไหม? ไม่อย่างนั้นเขาจะข้ามเส้นเกินไปมาก”

อย่างไรก็ตาม ทิฟฟานี่ไม่ใช่คนที่จะทนอยู่เงียบ ๆ ความจริงที่ว่าเธออดทนมาจนถึงทุกวันนี้ปฏิเสธว่าเธอเกลียดชังความพังทลายทั้งหมดเพียงใด เธอยอมรับว่าเธออาจจะสามารถทำหน้าที่เป็นผู้สังเกตการณ์ต่อไปได้ในขณะที่เธอเฝ้าติดตามความสัมพันธ์ก่อนที่จะมีการกระทำใด ๆ แต่ถ้าผู้หญิงคนนี้มีความกล้าที่จะมาปรากฏตัวที่หน้าประตูบ้านของพวกเขา เธอจะไม่แสร้งเป็นตาบอดแน่นอน!

ทิฟฟานี่เดินตามพวกเขาออกไปนอกประตูด้วยความโกรธ ด้วยความกังวลต่อทิฟฟานี่ อายจึงกระโดดตามหลังเธอหลังจากที่รวบรวมความกล้า

ไม่นานทั้งสองก็ไปถึงห้องรับรองที่ชั้นหนึ่ง แม้จะอยู่ไกลกันพวกเขาก็ยังเห็นแจ็คสันกำลังสนทนาแบบเผชิญกับผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ข้างหน้าเขา

ทิฟฟานี่สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินไปหาทั้งคู่ ใบหน้าของเธอแสยะยิ้ม “โอ้ ที่รัก โชคดีจังเลยที่เห็นคุณออกมาจากออฟฟิศเพื่อไปเดทแบบลับ ๆ นะ แจ็คสัน เวสต์!”

น้ำเสียงของเธออาจบ่งบอกถึงความร่าเริง แต่สีหน้าของแจ็คสันกลับกลายเป็นความหวาดระแวงทันทีที่เขาจำเสียงของเธอได้ “คุณ— คุณมาทำอะไรที่นี่? เลิกเล่นตลกแล้วกลับไปทำงานซะ”

ทิฟฟานี่แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเขาและยื่นมือไปหาเบอร์นาเด็ตต์ “ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันเป็นคู่หมั้นของเขา”

ด้วยเสื้อโค้ทขนสัตว์สีขาววนิลาที่พาดไว้บนตัวเธอ เบอร์นาเด็ตต์จึงดูหรูหราและสง่างามอย่างยิ่ง เธอจับมือทิฟฟานี่ด้วยรอยยิ้มและทักทาย “ยินดีที่ได้รู้จัก! ฉันเบอร์นาเด็ตต์ เลกรานด์”

ทิฟฟานี่ยิ้มไม่หุบเลย “โอ้ ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับคุณแล้ว”

โอ้ เธอได้ยินเกี่ยวกับหล่อนมาแน่นอน เธอรู้จักหล่อนดีจนต้องการเปิดเผยความลับสกปรกที่ผู้หญิงคนนี้มี ถ้าทิฟฟานี่แสร้งทำเป็นไม่รู้ คนทำลายครอบครัวคนนี้จะเหยียบเธอราวกับว่าเธอเป็นพรมเช็ดเท้า!

อายเป็นคนที่ขี้อายมาก เธอจึงดึงที่มุมเสื้อของทิฟฟานี่แล้วกระซิบว่า “พวกเราควร อืม ไปดีไหม…?”

แค่นั้นเหรอ? ทิฟฟานี่หัวเราะเหยียดหยามตัวเอง “โอ้ อย่างนั้นหรือ? ฉันประทับใจที่คุณมีเพื่อนใหม่ เพราะฉันไม่เคยเห็นคนนี้มาก่อน คุณโอบแขนข้างหนึ่งของคุณรอบตัวฉัน สาวน้อยที่สดใสในสังคมใหม่ แล้วโอบแขนอีกข้างหนึ่งรอบนางอายุสามสิบบวกนั้น คุณนี่ตะกละใช้ได้เลยนะ ฉันต้องยอมคุณจริง ๆ สุดท้ายคุณก็พบคนที่เหนือกว่าฉันในทุก ๆ ด้าน ในขณะที่ฉันเป็นคนขี้แพ้ที่ขลุกอยู่ในวิจิตรศิลป์เพียงเพื่อที่จะได้เป็นดีไซเนอร์ตกยุคและน่าเบื่อ แต่เธอ โอ้ เธอเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียง มีโปรไฟล์ที่งดงามที่บดบังโปรไฟล์ฉันและยังมีร่างกายที่ยั่วยวนมากกว่าที่ฉันเคยมี ว้าว ฉันละอายใจจริง ๆ ที่ทำตัวต่ำทรามเกินไป!”

สีหน้าของแจ็คสันดูเหมือนจะหายไป “คุณ… คุณสืบเรื่องเธอเหรอ?”

ปฏิกิริยาของเขาทำให้เธอเจ็บ แต่ทิฟฟานี่ไม่สะดุดและพูดต่อด้วยท่าทีที่มีความสุขและโชคดีของเธอ “ใช่แล้วครับท่าน คุณคิดอย่างไรกับทักษะการสืบสวนของฉัน? หรือคุณเกลียดที่ฉันจดจ่ออยู่กับทุกการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณทำซึ่งฉันคิดว่าไม่เหมาะสม? มันไม่สำคัญหรอก ฉันไม่ได้อยู่เพื่อเอาใจคุณและฉันก็จะไม่ยอมตายให้ศัตรูที่ฉันไม่รู้อะไรเลยเช่นกัน เพราะฉะนั้น เอาเลย พูดมันออกมา มันจะไม่ทำร้ายฉัน ฉันสัญญา”

ท่าทางของแจ็คสันกลายเป็นอารมณ์ที่อ่านไม่ออก เขาปล่อยให้ความเงียบนิ่งนานเกินไปเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า “เปล่า มันไม่ใช่แบบนั้น แต่ผมไม่อยากพูดถึงมัน ผมบอกคุณแล้วว่าผมจะไม่ทรยศคุณและผมก็หมายความตามนั้น ได้โปรดอย่าคิดมากและหยุดสืบเรื่องเธอเสียที”

ทิฟฟานี่หัวเราะ “โอ้ แน่นอน เอาอย่างนั้นก็ได้! ฉันก็ไม่อยากสืบเรื่องเหลวไหลนี้แล้วเหมือนกัน มันเปลืองเงินและพลังงานของฉัน พระเจ้า ตอนฉันรู้ว่าอาหารเช้าที่คุณซื้อมาให้ฉันเป็นเพียงของแถมในขณะที่คุณส่งอาหารเช้าของเธอด้วยตัวเอง หัวใจของฉันก็เจ็บปวดไม่น้อยเลยนะ! แต่ฉันเดาว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ลึกพอที่จะรับประกันการสอบสวนเพิ่มเติมได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันไปถึงจุดต่ำสุดของเรื่องทั้งหมดอย่างรวดเร็ว คุณรู้ไหมว่าอะไรที่ทำให้ฉันประทับใจมากที่สุด? ความจริงที่ว่าคุณสามารถโกหกเกี่ยวกับการทรยศของคุณด้วยใบหน้านิ่งเฉยแม้ว่าฉันจะจับคุณได้คาหนังคาเขา คุณพูดด้วยความมั่นใจจนฉันเกือบจะเชื่อคุณด้วยซ้ำ! ตอนนี้ฉันรู้จักคุณมากจนไม่แปลกใจเลยแหละ เฮ้ อย่ารู้สึกเขินอายเพียงเพราะฉันกับแอริเป็นเพื่อนกันเลย” ทิฟฟานี่พูดจบ “ฉันจะบอกให้โลกรู้ว่าเราได้ 'แยกทางกันอย่างเป็นมิตร' พูดตรง ๆ ก็คือ มันจบแล้ว สำหรับของขวัญและสินสอดทองหมั้น สิ่งเหล่านั้นจะถูกส่งกลับไปโดยไม่ขาดแม้แต่เซ็นต์เดียว”